|
ترجمه قدیمی گویا
|
اطمينان در خداوند
مزمور داود
خداوند نور من و نجات من است؛ از كِه بترسم؟ خداوند ملجاي جان من است؛ از كِه هراسان شوم؟ 2 چون شريران بر من نزديك آمدند تا گوشت مرا بخورند، يعني خصمان و دشمنانم، ايشان لغزيدند و افتادند. 3 اگر لشكري بر من فرود آيد، دلم نخواهد ترسيد. اگر جنگ بر من برپا شود، در اين نيز اطمينان خواهم داشت. 4 يك چيز از خداوند خواستم و آن را خواهم طلبيد: كه تمام ايام عمرم در خانة خداوند ساكن باشم تا جمال خداوند را مشاهده كنم و در هيكل او تفكر نمايم. 5 زيرا كه در روز بلا مرا در سايبان خود نهفته، در پردة خيمة خود مرا مخفي خواهد داشت و مرا بر صخره بلند خواهد ساخت. 6 و الا´ن سرم بر دشمنانم گرداگردم برافراشته خواهد شد. قرباني‌هاي شادكامي را در خيمة او خواهم گذرانيد و براي خداوند سرود و تسبيح خواهم خواند.
7 اي خداوند چون به آواز خود مي‌خوانم، مرا بشنو و رحمت فرموده، مرا مستجاب فرما. 8 دل من به تو مي‌گويد (كه گفته‌اي): «روي مرا بطلبيد.»بلي روي تو را اي خداوند خواهم طلبيد. 9 روي خود را از من مپوشان و بندة خود را در خشم برمگردان. تو مددكار من بوده‌اي. اي خداي نجاتم، مرا رد مكن و ترك منما. 10 چون پدر و مادرم مرا ترك كنند، آنگاه خداوند مرا برمي‌دارد. 11 اي خداوند طريق خود را به من بياموز و به سبب دشمنانم مرا به راه راست هدايت فرما. 12 مرا به خواهش خصمانم مسپار، زيرا كه شهود كذبه و دمندگان ظلم بر من برخاسته‌اند. 13 اگر باور نمي‌كردم كه احسان خداوند را در زمين زندگان ببينم. 14 براي خداوند منتظر باش و قويّ شو و دلت را تقويّت خواهد داد. بلي منتظر خداوند باش.
دعاي شكرگزاري
خداوند نور و نجات من است، از كه بترسم؟ خداوند حافظ جان من است از كه هراسان شوم؟
2 هنگامي كه بدكاران بر من هجوم آوردند تا مرا نابود كنند، لغزيدند و افتادند. 3 حتي اگر لشگري برضد من برخيزد، ترسي به دل راه نخواهم داد! اگر عليه من جنگ برپا كنند، به خدا توكل خواهم كرد و نخواهم ترسيد!
4 تنها خواهش من از خداوند اين است كه اجازه دهد تمام روزهاي عمرم در حضور او زيست كنم و در خانه او به او تفكر نمايم و جمال او را مشاهده كنم. 5 در روزهاي سخت زندگي، او مرا در خانه خود پناه خواهد داد، مرا حفظ خواهد كرد و بر صخره‌اي بلند و مطمئن استوار خواهد ساخت. 6 آنگاه بر دشمناني كه مرا احاطه كرده‌اند پيروز خواهم شد؛ با فرياد شادي در خيمه او قرباني‌ها تقديم خواهم نمود و براي خداوند سرود شكرگزاري خواهم خواند.
7 اي خداوند، فرياد مرا بشنو و رحمت فرموده، دعايم را اجابت كن. 8 تو گفته‌اي كه تو را بطلبيم، من نيز از ته دل مي‌گويم كه اي خداوند تو را خواهم طلبيد.
9 خود را از من پنهان مكن؛ بر من خشمگين مشو و مرا از حضورت مران. تو مددكار من بوده‌اي، مرا طرد مكن؛ اي خداي نجات دهنده من، مرا ترك مگو! 10 حتي اگر پدر و مادرم مرا از خود برانند، خداوند مرا نزد خود خواهد پذيرفت.
11 اي خداوند، مرا به راه راست خود هدايت كن تا از گزند دشمن در امان باشم. 12 مرا به دست بدخواهانم نسپار، زيرا اين ظالمان مي‌خواهند باشهادت دروغ خود، برضد من قيام كنند.
13 اگر مطمئن نبودم كه نيكويي خداوند را بار ديگر در اين دنيا مي‌بينم، تابه حال از بين رفته بودم.
راهنما
مزمور 27 . دلبستگي به هيكل خدا
