|
ترجمه قدیمی گویا
|
مكافات شريران
اي يَهُوَه خداي ذوالانتقام، اي خداي ذوالانتقام، تجلّي فرما! 2 اي داور جهان متعال شو و بر متكبّران مكافات برسان! 3 اي خداوند تا به كي شريران، تا به كي شريران فخر خواهند نمود؟ 4 حرفها مي‌زنند و سخنان ستم‌آميز مي‌گويند. جميع بدكاران لاف مي‌زنند. اي خداوند ، قوم تو را مي‌شكنند و ميراث تو را ذليل مي‌سازند. 5 بيوه زنان و غريبان را مي‌كشند و يتيمان را به قتل مي‌رسانند 6 و مي‌گويند ياه نمي‌بيند و خداي يعقوب ملاحظه نمي‌نمايد.
7 اي احمقان قوم بفهميد! و اي ابلهان كي تعقل خواهيد نمود؟ 8 او كه گوش را غرس نمود، آيا نمي‌شنود؟ او كه چشم را ساخت، آيا نمي‌بيند؟ 9 او كه امّت‌ها را تأديب مي‌كند، آياتوبيخ نخواهد نمود، او كه معرفت را به انسان مي‌آموزد؟ 10 خداوند فكرهاي انسان را مي‌داند كه محض بطالت است.
11 اي ياه، خوشابحال شخصي كه او را تأديب مي‌نمايي و از شريعت خود او را تعليم مي‌دهي 12 تا او را از روزهاي بلا راحت بخشي، مادامي كه حفره براي شريران كنده شود. 13 زيرا خداوند قوم خود را رد نخواهد كرد و ميراث خويش را ترك نخواهد نمود. 14 زيرا كه داوري به انصاف رجوع خواهد كرد و همه راست دلان پيروي آن را خواهند نمود.
15 كيست كه براي من با شريران مقاومت خواهد كرد و كيست كه با بدكاران مقابله خواهد نمود. 16 اگر خداوند مددكار من نمي‌بود، جان من به زودي در خاموشي ساكن مي‌شد. 17 چون گفتم كه پاي من مي‌لغزد، پس رحمت تو اي خداوند مرا تأييد نمود.
18 در كثرت انديشه‌هاي دل من، تسلي‌هاي تو جانم را آسايش بخشيد. 19 آيا كرسي شرارت با تـو رفاقت توانـد نمـود، كه فساد را به قانون اختراع مي‌كند؟ 20 بر جان مرد صَديق با هم جمع مي‌شوند و بر خون بي‌گناه فتوا مي‌دهند. 21 ليكن خداوند براي من قلعه بلند است و خدايم صخره ملجاي من است. 22 و گناه ايشان را بر ايشان راجع خواهد كرد و ايشان را در شرارت ايشان فاني خواهد ساخت. يَهوه خداي ما ايشان را فاني خواهد نمود.
خدا، داور همه
اي خداوند، اي خداي انتقام گيرنده، قدرتت را نشان بده. 2 اي داور جهان، برخيز و متكبران را به سزاي اعمالشان برسان. 3 گناهكاران تا به كـي پيروز و سرافراز خواهنـد بود؟ 4 همه بدكاران، گستاخ و ستمگر هستند و حرفهاي ناروا مي‌زنند. 5 قوم تو را از بين مي‌برند و بر بندگانت ظلم مي‌كنند. 6 بيوه زنان و غريبان و يتيمان را مي‌كشند. 7 اين ستمكاران مي‌گويند: «خداوند ما را نمي‌بيند و متوجه كارهاي ما نمي‌شود.»
8 اي قوم من، چرا اينقدر نادان هستيد؟ كي به سرعقل خواهيد آمد؟ 9 آيا خدا كه به ما گوش داده است، خودش نمي‌شنود؟ او كه به ما چشم داده است، آيا نمي‌بيند؟ 10 او كه همه قومها را مجازات مي‌كند، آيا شما را مجازات نخواهد كرد؟ او كه همه چيز را به انسان مي‌آموزد، آيا نمي‌داند كه شما چه مي‌كنيد؟ 11 خداوند از فكر انسان آگاه است و مي‌داند كه فكر او پوچ و بيهوده است.
12 خوشابه حال كسي كه تو، اي خداوند، او را تأديب مي‌كني و قوانين خود را به او مي‌آموزي. 13 چنين شخصي، در روزهايي كه تو گناهكاران را گرفتار مي‌سازي و نابود مي‌كني، آسوده خاطر و درامان خواهد بود. 14 خداوند قوم برگزيده خود را ترك نخواهد كرد و ايشان را از ياد نخواهد برد. 15 بار ديگر داوري از روي عدل و انصاف اجرا خواهد شد و همه درستكاران از آن پشتيباني خواهند كرد.
16 كيست كه به طرفداري از من برخيزد و در مقابل گناهكاران ايستادگي كند؟ چه كسي حاضر است با من عليه بدكاران بجنگد؟ 17 اگر خداوند مددكار من نمي‌بود بزودي از بين مي‌رفتم. 18 وقتي فرياد زدم كه پاهايم مي‌لغزند! تو، اي خداوند رحيم، به فريادم رسيدي و نگذاشتي بيافتم.
19 هنگامي كه فكرم ناراحت و دلم بي‌قرار است، اي خداوند، تو مرا دلداري مي‌دهي و به من آسودگي خاطر مي‌بخشي.
20 آيا حكمرانان شرور از حمايت تو برخوردار خواهند بود كه به نام قانون هر نوع ظلمي را مرتكب مي‌شوند؟ 21 آنها عليه درستكاران توطئه مي‌چينند و بي‌گناهان را به مرگ محكوم مي‌كنند. 22 اما خداوند صخره و پناهگاه من است و مرا از هر گزندي حفظ مي‌كند.
راهنما
مزامير 93 و 94 . سلطنت خداوند
