ترجمه قدیمی گویا
|
ترجمه قدیمی(کتاب لاویان)
و خداوند موسي را خطاب كرده، گفت:2 «هارون و پسرانش را بگو كه از موقوفات بنياسرائيل كه براي من وقف ميكنند احتراز نمايند، و نام قدوس مرا بيحرمت نسازند. من يهوه هستم. 3 به ايشان بگو: هر كس از همة ذريت شما در نسلهاي شما كه به موقوفاتي كه بنياسرائيل براي خداوند وقف نمايند نزديك بيايد، و نجاست او بر وي باشد، آن كس از حضور من منقطع خواهد شد. من يهوه هستم. 4 هر كس از ذريت هارون كه مبروص يا صاحب جريان باشد تا طاهر نشود، از چيزهاي مقدس نخورد، و كسي كه هر چيزي را كه از ميت نجس شود لمس نمايد، و كسي كه مني از وي درآيد، 5 و كسي كه هر حشرات را كه از آن نجس ميشوند لمس نمايد، يا آدمي را كه از او نجس ميشوند از هر نجاستي كه دارد. 6 پس كسي كه يكي از اينها را لمس نمايد تا شام نجس باشد، و تا بدن خود را به آب غسل ندهد از چيزهاي مقدس نخورد. 7 و چون آفتاب غروب كند، آنگاه طاهر خواهد بود، و بعد از آن از چيزهاي مقدس بخورد چونكه خوراك وي است. 8 مِيِّته يا دريده شده را نخورد تا از آن نجس شود. من يهوه هستم. 9 پس وصيت مرا نگاه دارند مبادا به سبب آن متحمل گناه شوند. و اگر آن را بيحرمت نمايند بميرند. من يهوه هستم كه ايشان را تقديس مينمايم. 10 هيچ غريبي چيز مقدس نخورد، و مهمان كاهن ومزدور او چيز مقدس نخورد. 11 اما اگر كاهن كسي را بخرد، زرخريد او ميباشد. او آن را بخورد و خانهزاد او نيز. هر دو خوراك او را بخورند. 12 و دختر كاهن اگر منكوحة مرد غريب باشد، از هداياي مقدس نخورد. 13 و دختر كاهن كه بيوه يا مطلقه بشود و اولاد نداشته، به خانه پدر خود مثل طفوليتش برگردد، خوراك پدر خود را بخورد، ليكن هيچ غريب از آن نخورد. 14 و اگر كسي سهواً چيز مقدس را بخورد، پنج يك بر آن اضافه كرده، آن چيز مقدس را به كاهن بدهد. 15 و چيزهاي مقدس بنياسرائيل را كه براي خداوند ميگذرانند، بيحرمت نسازند. 16 و به خوردن چيزهاي مقدس ايشان، ايشان را متحمل جرم گناه نسازند، زيرا من يهوه هستم كه ايشان را تقديس مينمايم.»
قرباني نامقبول
17 و خداوند موسي را خطاب كرده، گفت: 18 «هارون و پسرانش و جميع بنياسرائيل را خطاب كرده، به ايشان بگو: هر كس از خاندان اسرائيل و از غريباني كه در اسرائيل باشند كه قرباني خود را بگذراند، خواه يكي از نذرهاي ايشان، خواه يكي از نوافل ايشان، كه آن را براي قرباني سوختني نزد خداوند ميگذرانند، 19 تا شما مقبول شويد. آن را نر بيعيب از گاو يا از گوسفند يا از بز بگذرانيد. 20 هر چه را كه عيب دارد مگذرانيد، براي شما مقبول نخواهد شد. 21 و اگر كسي ذبيحه سلامتي براي خداوند بگذراند، خواه براي وفاي نذر، خواه براي نافله، چه از رمه چه از گله، آن بيعيب باشد تا مقبولبشود، البته هيچ عيب در آن نباشد. 22 كور يا شكسته يا مجروح يا آبلهدار يا صاحب جَرَب يا گري، اينها را براي خداوند مگذرانيد، و از اينها هدية آتشين براي خداوند بر مذبح مگذاريد. 23 اما گاو و گوسفند كه زايد يا ناقص اعضا باشد، آن را براي نوافل بگذران،
ليكن براي نذر قبول نخواهد شد. 24 و آنچه را كه بيضة آن كوفته يا فشرده يا شكسته يا
بريده باشد، براي خداوند نزديك مياوريد، و در زمين خود قرباني مگذرانيد. 25 و از
دست غريب نيز طعام خداي خود را از هيچ يك از اينها مگذرانيد، زيرا فساد آنها در آنهاست چونكه عيب دارند، براي شما مقبول نخواهند شد.»
26 و خداوند موسي را خطاب كرده، گفت: 27 «چون گاو يا گوسفند يا بز زاييده شود،
هفت روز نزد مادر خود بماند و در روز هشتم و بعد براي قرباني هدية آتشين نزد خداوند مقبول خواهد شد. 28 اما گاو يا گوسفند آن را با بچهاش در يك روز ذبح منماييد. 29 و چون ذبيحه تشكر براي خداوند ذبح نماييد، آن را ذبح كنيد تا مقبول شويد. 30 در همان روز خورده شود و چيزي از آن را تا صبح نگاه نداريد. من يهوه هستم. 31 پس اوامر مرا نگاه داشته، آنها را بجا آوريد. من يهوه هستم. 32 و نام
قدوس مرا بيحرمت مسازيد و در ميان بنياسرائيل تقديس خواهم شد. من يهوه هستم كه شما را تقديس مينمايم. 33 و شما را از زمين مصر بيرون آوردم تا خداي شما باشم. من يهوه هستم.»
ترجمه تفسیری
خداوند به موسي فرمود: «به هارون و پسرانش بگو كه حرمت قربانيها و هداياي مقدسي را كه قوم به من وقف ميكنند، نگه دارند و نام مقدس مرا بيحرمت نسازند، زيرا من خداوند هستم. در نسلهاي شما اگر كاهني كه شرعاً نجس است به اين هداياي مقدس دست بزند بايد از مقام كاهني بر كنار شود.
4 «كاهني كه جذامي باشد يا از بدنش مايع ترشح شود، تا وقتي كه شرعاً طاهر نشده، حق ندارد از قربانيهاي مقدس بخورد. هر كاهني كه به جنازهاي دست بزند يا در اثر خروج مني نجس گردد، 5 و ياحيوان يا شخصي را كه شرعاً نجـس است لمـس كند، 6 آن كاهن تا عصر نجس خواهد بود، و تا هنگام غروب كه غسل ميكند نبايد از قربانيهاي مقدس بخورد. 7 وقتي كه آفتاب غروب كرد، او دوباره طاهر ميشود و ميتواند از خوراك مقدس بخورد، چون معاش او همين است. 8و9 كاهن نبايد گوشت حيوان مرده يا حيواني را كه جانوران وحشي آن را دريده باشند بخورد، چون اين عمل او را نجس ميكند. به كاهنان بگو كه با دقت از اين دستورات اطاعت كنند، مبادا مجرم شناخته شده، بسبب سرپيچي از اين قوانين بميرند. من كه خداوند هستم ايشان را تقديس كردهام.
10 «هيچكس غير از كاهنان نبايد از قربانيهاي مقدس بخورد. مهمان يا نوكر كاهن كه از او مزد ميگيرد نيز نبايد از اين خوراك بخورد. 11 ولي اگر كاهن با پول خود غلامي بخرد، آن غلام ميتواند از قربانيهاي مقدس بخورد. فرزندان غلام يا كنيزي نيز كه در خانـه او بدنيـا بيايند ميتواننـد از آن بخورند. 12 اگر دختر يكي از كاهنان با شخصي كه كاهن نيست ازدواج كند، نبايد از هداياي مقدس بخورد؛ 13 ولي اگر بيوه شده يا طلاق گرفته باشد و فرزندي هم نداشته باشد كه از او نگهداري كند و به خانه پدرش باز گشته باشد، ميتواند مانند سابق از خوراك پدرش بخورد. پس كسي كه از خانواده كاهنان نيست، حق ندارد از اين خوراك بخورد.
14 «اگر كسي ندانسته از قربانيهاي مقدس بخورد، بايد همان مقدار را به اضافه يك پنجم به كاهن باز گرداند. 15و16 كاهنان نبايد اجازه دهند اشخاص غير مجاز قربانيهاي مقدس را بخورند و به اين وسيله مجرم شوند. اين كار بيحرمتي به هداياي مقدسي است كه بنياسرائيل به من تقديم ميكنند. من خداوند هستم و اين هدايا را تقديس كردهام.»
17و18 خداوند به موسي فرمود كه اين دستورات را به هارون و پسرانش و تمامي قوم اسرائيل بدهد: اگر يك نفر اسرائيلي يا غريبي كه در ميان شما ساكن است، به خداوند هديهاي براي قرباني سوختني تقديم كند، خواه نذري باشد خواه داوطلبانه، 19 فقط بشرطي مورد قبول خداوند خواهد بود كه آن حيوان،گاو يا گوسفند يا بز، نر و بيعيب باشد. 20 حيواني كه نقصي داشته باشد نبايد تقديم شود، چون مورد قبول خداوند نميباشد. 21 وقتي كسي از رمه يا گله خود حيواني را بعنوان قرباني سلامتي به خداوند تقديم ميكند، خواه نذري باشد خواه داوطلبانه، آن حيوان بايد سالم و بيعيب باشد و گر نه مورد قبول خداوند واقع نميشود. 22 حيوان كور، شل يا مجروح و يا حيواني كه بدنش پر از زخم است و يا مبتلا به گري يا آبله ميباشد، نبايد به خداوند هديه شود. اين نوع هديه را بر آتـش قربانگاه به خداونـد تقديـم نكنيد. 23 اگر گاو يا گوسفندي كه تقديم خداوند ميشود عضو زايد يا ناقصي داشته باشد، آن را بعنـوان قربانـي داوطلبانه ميتوان ذبح كرد ولي نه بعنوان نذر. 24 حيواني كه بيضهاش نقص داشته باشد يعني كوفته يا بريده باشد هرگز نبايد در سرزمين خود براي خداوند قرباني كنيد. 25 اين محدوديت، هم شامل قربانيهاي غريباني است كه در ميان شما ساكنند و هم قربانيهاي خود شما، چون هيچ حيوان معيوبي براي قرباني پذيرفته نميشود.
26و27 خداوند به موسي فرمود: «وقتي گاو يا گوسفند يا بزي زاييده شود بايد تا هفت روز پيش مادرش بماند ولي از روز هشتم به بعد ميتوان آن را بر آتش براي خداوند قرباني كرد. 28 گاو يا گوسفند را با نوزادش در يك روز سر نبريد. 29و30 وقتي كه قرباني شكرگزاري به من كه خداوند هستم تقديم ميكنيد، بايد طبق مقررات عمل كنيد تا مورد قبول من واقع شويد. در همان روز تمام گوشت حيوان قرباني شده را بخوريد و چيزي از آن را براي روز بعد باقي نگذاريد.
31 «شما بايد تمام اوامر مرا اطاعت كنيد، چون من خداوند هستم. 32و33 نام مقدس مرا بيحرمت نكنيد. مرا مقدس بدانيد زيرا من كه خداوند هستم، شما را تقديس كردم و از مصر نجات دادم تا خداي شما باشم.»
راهنما
باب هاي 21 و 22 . كاهنان و قربانيها