"پنطیکاست رویای خدا"

"و روح خود را در اندورن شما خواهم نهاد و شما را به فرایض خود سالک خواهم گردانید تا احکام مرا نگاه داشته، آنها را بجا آورید"

 

حال که عیسی به آسمان صعود کرده بود می بایست که ‏تحقق ‏‏آخرین ‏آیات نبوت حزقیال که امید جاودانه قوم خدا بود‏ ‏‏آغاز شود. این امید جاودانه قوم خدا ریزش روحش بر قوم تازه اش کلیسا و قرار گیری روح قدوس عیسی در قلوب مومنین به عیسی بود تا که سالکان فرایض خدا شوند ولی اینبار نه به اصرار شریعت و نه از طریق فرامین مکتوب بر سنگ بلکه مکتوب بر الواح گوشتین دل مومنین به مسیح در روز پر شکوه پنطیکاست.


"و آب پاک بر شما خواهم پاشید و طاهر خواهید شد. و شما را از همه نجاسات و از همه بتهای شما طاهر خواهم ساخت. و دل تازه به شما خواهم داد و دل سنگی را از جسد شما دور کرده، دل گوشتین به شما خواهم داد. و روح خود را در اندورن شما خواهم نهاد و شما را به فرایض خود سالک خواهم گردانید تا احکام مرا نگاه داشته، آنها را بجا آورید" حزقیال ‏‏‏۳۶: ۲۵ -‏۲۷‏

وقتی که این آیات را می خوانیم، نبوتی که ۶ قرن قبل از مسیح از زبان نبی‌ای در تبعید آمال و ‏آرزوهای قومی در اسارت خویش و در اسارت بت پرستان را بیان کرده است خداوند را برای تحقق رویایش در شخص عیسای ناصری سپاس می‌گوییم.

 

خدایی که برای جهان ‏آفریده اش رویایی دارد. رویای آزادی از اسارت، از تبعید از شیطان و مرگ و تباهی. رویای بازگشت پسر گمشده اش به خانه. سرانجام خدا خود با فرستادن پسر محبوبش بر زمین ملعون تمامی پیاله لعنت را سر کشید و پسران گمشده را به خانه خود دعوت نمود.
خدا در خدمت و مرگ و قیام عیسی مسیح آب پاک سرشار شدن از رحمت و بخشایش را بر همگان جاری نمود و طهارت را که جز در حفظ و اجرای موبه موی شریعت با آیینها و مراسم و تکلف و قربانیهایش آنهم بطور گذرا میسر نبود بر همه بشر افاضه نمود. اینبار دیگر نه بر فرزندان ابراهیم و اسحق و یعقوب بلکه بر همگان و نه دیگر مکتوب بر کتب شریعت تورات و انبیا بلکه بر خلقت تازه خود در مسیح. خدا انسانی تازه ‏آفرید با قلبی تازه، گوشتین و پذیرای نوای پدرانه خدا و رستاخیز مسیح مهر برحق بودن این ادعای رفیع خدا در عیسی ناصری بود.

حال که عیسی به آسمان صعود کرده بود می بایست که ‏تحقق ‏‏آخرین ‏آیات نبوت فوق الذکر حزقیال که امید جاودانه قوم خدا بود‏ ‏‏آغاز شود. این امید جاودانه قوم خدا ریزش روحش بر قوم تازه اش کلیسا و قرار گیری روح قدوس عیسی در قلوب مومنین به عیسی بود تا که سالکان فرایض خدا شوند ولی اینبار نه به اصرار شریعت و نه از طریق فرامین مکتوب بر سنگ بلکه مکتوب بر الواح گوشتین دل مومنین به مسیح در روز پر شکوه پنطیکاست.
ما به عنوان کلیسای مومنین مسیح در ریزش روح خدا بر کلیسا بیاد می‌آوریم که چگونه پاسدار احکام مسیح شویم و این پاسبانی جز با حضور دائم روح خدا بر قلوب ما میسر نیست.

بیاد آوریم که ماموریت بزرگ مسیح این بود تا که همگان را به اسم اب و ابن و روح القدس تعمید داده و همه امتها را شاگردش سازیم و ایشان را بر همه اموری که خداوند ما عیسی حکم نمود تعلیم دهیم تا که همه پیروان مسیح، حافظین این تعلیم خداوند زنده خود عیسی مسیح شوند( متی ۲۸:۱۹‏-‏۲۳‏) و خداوند خود در ‏آخرین توصیه خود در این ‏آیات فرمود که خود تا انقضای عالم همراه ما می‏باشد.
در پنطیکاست عیسی مسیح توسط روحش بر کلیسای خود قرار گرفت تا که تا آمدن ثانویه اش همراه کلیسایش باشد.
امروز ما نیز لازم است تا حضور و سکونت روح القدس را بر زندگی و قلوب خود بطلبیم تا بتوانیم همچو شاگردان مسیح اجابت کنندگان ماموریت بزرگ باشیم.
در پنطیکاست خدا کلیسایش را با روح خویش مجهز می‌کند تا که ‏آخرین امید حزقیال نیز تحقق یابد.

امروز دعای معروف پدر پیو که در سال ۲۰۰۲ رسما از سوی کلیسای کاتولیک به عنوان قدیس شناخته شد را می خواندم. قدیس پیو که ۴۰ سال پیش از این دنیا رحلت نمود نشان زخمهای دردناک میخهای مسیح را بر دستانش بیش از ۵۰ سال حمل می‌کرد و معجزات و شفاهای بسیاری به او منتسب است. در این دعای زیبا این مرد خدا ملتمسانه حضور دائم مسیح را با خود می‌طلبد و این بار دیگر این حقیقت را بیادم می آورد که تنها بوسیله روح القدس است که می‌توانیم حضور گرم دائمی مسیح را درقلوب و زندگی خود تجربه کنیم. پس بیاییم همصدا با این دعای زیبا حضور مسیح خداوندمان را توسط روح قدوسش بطلبیم تا خدا برای تک تک ما پنطیکاستی پراز برکت و پری را به ارمغان ‏آورد.

"دعای قدیس پدر پیو"
سرورا با من بمان،
بودنت کنارم ضرورتی است که تو را به خاطر داشته باشم
تو می‌دانی که چه آسان رهایت می‌کنم!
سرورا با من بمان،
زیرا که ضعیفم و نیازمند قوتت
تا که چنین بسیار نلغزم!
سرورا با من بمان،
زیرا که روشنایی ام تویی
بی تو من در ظلمتم!
سرورا با من بمان
تا که مرا رهنمای راهت شوی!
سرورا با من بمان
تا که ‏آوایت بشنوم و از پی تو ‏بیایم!
سرورا با من بمان
زیرا که تنها تو را می جویم
عشقت
فیضت 
خواست تو را،
قلب و روحت را می جویم!
دوستت دارم و پاداشی جز این نخواهم که بیشتر دوستت بدارم!
بگذار که بشناسمت
همچو شاگردانت در شکستن نان!
تا که بزم نان وشرابت
نوری شود که بزداید تاریکی ام
نیرویی که قوتم دهد
و یگانه سرور قلبم باشد.


‏آمین.

  • مطالعه 1891 مرتبه

مطالب مرتبط

  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
  • 6
  • 7
  • 8
  • 9
  • 10
  • 11
  • 12
  • 13
  • 14
  • 15
  • 16
  • 17
  • 18
  • 19
  • 20
  • 21
  • 22
  • 23
  • 24
  • 25
  • 26
  • 27
  • 28
  • 29
  • 30
  • 31
  • 32
  • 33
  • 34
  • 35
  • 36
  • 37
  • 38
  • 39
  • 40
  • 41
  • 42
  • 43
  • 44
  • 45
  • 46
  • 47
  • 48
  • 49
  • 50
  • 51
  • 52
  • 53
  • 54
  • 55
  • 56
  • 57
  • 58
  • 59
  • 60
  • 61
  • 62
  • 63
  • 64
  • 65
  • 66
  • 67
  • 68
  • 69
  • 70
  • 71
  • 72
  • 73
  • 74
  • 75
  • 76
  • 77
  • 78
  • 79
  • 80
  • 81
  • 82
  • 83
  • 84
  • 85
  • 86
  • 87
  • 88
  • 89
  • 90
  • 91
  • 92
  • 93
  • 94
  • 95
  • 96
  • 97
  • 98
  • 99
  • 100
  • 101
  • 102
  • 103
  • 104
  • 105
  • 106
  • 107
  • 108
  • 109
  • 110
  • 111
  • 112
  • 113
  • 114
  • 115
  • 116
  • 117
  • 118
  • 119
  • 120
  • 121
  • 122
  • 123
  • 124
  • 125
  • 126
  • 127
  • 128
  • 129
  • 130
  • 131