نوروز اشارتی به فراسو

سال جدید ایرانی نیز از راه رسید. سبزی و شادابی و عطر منتشر در هوا آدمی را به فراسوی این همه زیبایی خیره می کند. زیرا آنانکه اهل دل باشند را اشارتی کافی است. آخر چطور میشود این همه رنگ و تنوع و طرح را در پیرامون خویش دید وبه نیکویی خدا پی نبرد و یا اصلا او را منکر شد و همه این نظم را زاییده تصادف و بی هدف دانست.

 

کلام خدا نیز از آن مسیح گشتن ما را در استعاره تولد و تازگی توصیف کرده است"پس اگر کسی در مسیح باشد خلقت تازه ای است. اینک همه چیز تازه شده است."گویی آمدن بهار که تازگی و نوزایی است بهترین تصویر زندگی دوباره ای است که خدا از راه مسیح به آدمیان می نمایاند. پیش از این تولد و پوست اندازی در گناه و مرگ زاده شده ایم (باب ۳ رساله پولس به رومیان) و بواسطه انسانیت کهنه و امیال گناه آلود خویش نه تنها بندگان خدا نبودیم چه برسد به فرزند خواندگان، بلکه شوکه کننده است که بر طبق کلام خدا "فرزندان غضب" لقب گرفته بودیم(افسسیان ۱: ۲- ۳). اما خدا در مسیح بر طبق رحمت بی کران و بی قید و شرط خویش در ما دمید و زندگی و حیاتی دوباره داد درست به سان نسیم بهاری که بر چهره یخ زده خاک سرد زمستان، سبزی و طراوت زندگی و بهار را می دمد.

با این وجود و با اینهمه زیبایی که در اطراف خود می بینیم حقیقتی دردناک نهفته است و آن اینکه این خلقت زیبا و این جهان با عظمت در حال درد کشیدن و ناله سر دادن است زیرا که سم گناه و نااطاعتی بشر همه طبیعت و خلقت را مسموم ساخته است و تا حد زیادی چهره خالق را در آن مخدوش نموده است به گونه ای که الهیات طبیعی( نگریستن به طبیعت و خلقت) نمی تواند بشریت را به خدا و نجات رهنمون شود. چه زیبا پولس رسول در رساله به رومیان باب ۸ آیات ۲۰ تا ۲۲ فرموده است: "زیرا خلقت، مطیع بطالت شد، نه به اراده خود بلکه بخاطر او که آن را مطیع گردانید، در امید که خود خلقت نیز از قید فساد خلاصی خواهد یافت تا در آزادی جلال فرزندان خدا شریک شود. زیرا می دانیم که تمام خلقت تا الان با هم در آه کشیدن و درد زه می باشند.".

پس این خلقت زیبا و شگفت انگیز که با نگاهی دقیق به آن می توان آثار زیبایی خالق را در آن مشاهده کرد خود اسیر بطالت و تباهی و درهم ریختگی ناشی از سرکشی بشریت است و تا روز نهایی تحقق کامل نقشه خدا برای خلقت که همانا آزادی کامل و زندگی ابدی در معرفت کامل خداست می باید به درد زه و آه کشیدن ادامه دهد. ولی باز هم حتی این طبیعت خود مبتلا به تباهی برای چشمان بصیرت بین آنانی که به فراسو می نگرند می تواند نقطه آغازی باشد برای حرکت از الهیات طبیعی به سوی طلب و خواستن که نهایتا در مکاشفه خاص خدا در مسیح به منزل می رسد.

باشد که این بهار برای من و ما اشارتی به سوی بیداری شود و برکات عالی خدا که در معرفت پسرش عیسی برای دوستدارانش نهفته است، بسویمان سرازیر گردد.

ماراناتا- خداوند ما بیا

کیوان

برای خواندن آثار دیگر به وبلاگ زیر مراجعه نمایید:
www.pesarekhoda.com

  • مطالعه 1964 مرتبه
مطالب بیشتر از همین گروه « گُل خار مرگ پیام نوروزی »

مطالب مرتبط

  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
  • 6
  • 7
  • 8
  • 9
  • 10
  • 11
  • 12
  • 13
  • 14
  • 15
  • 16
  • 17
  • 18
  • 19
  • 20
  • 21
  • 22
  • 23
  • 24
  • 25
  • 26
  • 27
  • 28
  • 29
  • 30
  • 31
  • 32
  • 33
  • 34
  • 35
  • 36
  • 37
  • 38
  • 39
  • 40
  • 41
  • 42
  • 43
  • 44
  • 45
  • 46
  • 47
  • 48
  • 49
  • 50
  • 51
  • 52
  • 53
  • 54
  • 55
  • 56
  • 57
  • 58
  • 59
  • 60
  • 61
  • 62
  • 63
  • 64
  • 65
  • 66
  • 67
  • 68
  • 69
  • 70
  • 71
  • 72
  • 73
  • 74
  • 75
  • 76
  • 77
  • 78
  • 79
  • 80
  • 81
  • 82
  • 83
  • 84
  • 85
  • 86
  • 87
  • 88
  • 89
  • 90
  • 91
  • 92
  • 93
  • 94
  • 95
  • 96
  • 97
  • 98
  • 99
  • 100
  • 101
  • 102
  • 103
  • 104
  • 105
  • 106
  • 107
  • 108
  • 109
  • 110
  • 111
  • 112
  • 113
  • 114
  • 115
  • 116
  • 117
  • 118
  • 119
  • 120
  • 121
  • 122
  • 123
  • 124
  • 125
  • 126
  • 127
  • 128
  • 129
  • 130
  • 131