ترجمه تفسیری(دوم پطرس)
نامه دوم پطرس
كار آساني نيست كه انسان در مشكلات و آزار و اذيت‌ها، ايمان خود را از دست ندهد و تا انتها نسبت به خداوند خود وفادار بماند. پطرس خودش به خداوند خود عيسي مسيح قول داد كه اگر تمام شاگردان، وي را ترك كنند، او چنين كاري را نخواهد كرد. اما خيلي زود قول خود را فراموش كرد و مسيح را انكار نمود. ولي پس از آن، مسيح از او آنچنان شخصيتي ساخت كه نه فقط ديگر خداوندش را انكار نكرد، بلكه مشوق بزرگي شد براي مسيحياني كه در سراسر دنيا زير شكنجه و آزار بودند. تاريخ مي‌گويد وقتي مي‌خواستند پطرس را همچون خداوندش به صليب بكشند، او خود را لايق ندانست مانند او مصلوب شود؛ پس او را وارونه به صليب كشيدند. او تا به آخر به ايمانش وفادار ماند.
راهنما
رسالة دوم پطرس رسول
پيشگويي ارتداد
نويسنده
اين رساله، مدعي است كه اثر شمعون پطرس مي‌باشد (1:1). نويسندة اين رساله مشخص مي‌كند كه در هنگام تبديل هيئت مسيح، در آنجا حاضر بوده است (1 : 16 - 18). عيسي او را از چگونگي مرگي كه در انتظار او بود، آگاهانيده بود (1 : 14). اين بدان معني است كه اين رساله اثر خود پطرس مي‌باشد و يا اينكه نوشتة شخصي است كه خود را جاي پطرس معرفي نموده است.
اين رساله اگر چه به سختي جزء نوشتجات عهد جديد پذيرفته شد، اما بهر حال كليساي اوليه تشخيص داد كه اين رساله اثر واقعي پطرس رسول مي‌باشد و طي قرون متمادي به عنوان بخشي از الهام روح‌القدس در كتاب‌مقدس جاي داده شد.
برخي از منتقدين مدرن معتقدند كه اين رساله توسط شخص ناشناخته‌اي در اواخر قرن دوم به نگارش درآمده است. او از نام پطرس، صد سال پس از مرگش استفاده نموده است. از لحاظ ديد عمومي، چنين كاري خلاف اخلاق و قوانين اجتماعي است. با اين همه، منتقدين بارها و بارها اظهار داشته‌اند كه در آن زمان اين كار امري بسيار متداول بوده است كه رسالات را به شخص معروفي نسبت دهند.
مخاطبين رساله
بر عكس رسالات ديگر، اين رساله به مخاطبين خاصي اشاره نمي‌كند. اما از آنجا كه اين دومين رسالة پطرس است، بنظر مي‌رسد كه خطاب به مخاطبين رسالة اول نوشته شده باشد (3 : 1). اگرچه پطرس احتمالاً رسالات ديگري نيز نوشته است كه در حال حاضر در دست نيستند اما عموماً معتقدند كه سبك و زبان اين رساله شبيه به سبك و زبان رسالة اول پطرس است كه خطاب به كليساهاي آسياي صغير مي‌باشد (اول پطرس 1:1). اينها كليساهايي بودند كه پولس نيز رسالاتي براي آنها ارسال داشته بود (دوم پطرس 3 : 15).
تاريخ نگارش
اگر اين رساله طي دوران جفاي نرون نوشته شده و همچنين اگر پطرس نيز در اين جفا شهيد شده باشد (به مقدمة اول پطرس مراجعه شود) در آنصورت اين رساله بايستي كمي قبل از مرگ او به نگارش درآمده باشد كه با اين فرض، تاريخ نگارش آن حدود سال 67 ميلادي مي‌شود.
دوم پطرس و يهودا
اين دو رساله، در بعضي از بخش‌ها آنقدر به يكديگر تشابه دارند كه برخي از دانشمندان معتقدند كه اين دو نويسنده، رسالات خود را از روي يكديگر بازنويسي نموده‌اند. البته اين طرز فكر منطقي نيست، چرا كه رسولان دائماً در حال صحبت با يكديگر بودند و مسلماً اصطلاحات و آيات مخصوصي را بكار مي‌بردند كه اين مورد در رسالاتشان منعكس شده است.
