|
ترجمه شریف گویا
|
ترجمه شریف عبرانیان
1. شریعت موسی تصویر کاملی از حقایق آسمانی نبود ، بلکه فقط از چیزهای نیکوی آینده از پیش خبر می داد. مثلا سال به سال طبق شریعت همان قربانی ها راتقدیم می کردند و با وجود این عبادت کنندگان نتوانستند به کمال برسند.
2. اگر این عبادت کنندگان فقط یک بار از گناهان خود پاک می شدند ، دیگر خود را گناهکار نمی دانستند و تمام این قربانی ها موقوف می شد.
3. اما در عوض ، این قربانی ها همه ساله گناهان آنها را به یادشان می آورد ،
4. زیرا خون گاوها و بزها هرگز نمی تواند گناهان را بر طرف نماید.
5. به این جهت وقتی مسیح می خواست به جهان بیاید فرمود : « تو خواهان قربانی و هدیه نبودی. اما برای من بدنی فراهم کردی.
6. از قربانی های سوختنی و قربانی های گناه خوشنود نبودی.
7. آنگاه گفتم ای خدا ، من حاضرم و چنانکه در کتاب مقدس آمده است من آمده ام تا ارادهً ترا بجا آورم. »
8. او اول می گوید : « خواهان قربانی و هدیه و قربانی های سوختنی و قربانی های گناه نبودی و از آنها خوشنود نمی شدی. » ( با وجود این که اینها بر طبق شریعت تقدیم می شوند. )
9. آنگاه می گوید : « من آمده ام تاارادهً ترا بجا آورم. » به این ترتیب خدا قربانی های پیشین را منسوخ نموده و قربانی مسیح رابجای آنها بر قرار ساخته است.
10. پس وقتی عیسی مسیح ارادهً خدا را بجا آورد و بدن خود را یک بار و آن هم برای همیشه به عنوان قربانی تقدیم کرد ما از گناهان خود پاک گشتیم.
11. هر کاهنی همه روزه پیش قربانگاه می ایستد و خدمت خود را انجام می دهد و یک نوع قربانی رامکرراً تقدیم می کند ، قربانی ای که هرگز قادر به بر طرف ساختن گناه نیست ،
12. اما مسیح برای همیشه یک قربانی به جهت گناهان تقدیم نمود و بعد از آن در دست راست خدا نشست
13. و در آنجا منتظر است تا دشمنانش پای انداز او گردند.
14. پس او بایک قربانی افرادی را که خدا تقدیس می کند برای همیشه کامل ساخته است.
15. در اینجا ما گواهی روح القدس را نیز داریم. او قبل از همه می گوید :
16. « این است پیمانی که پس از آن ایام با آنان خواهم بست. » خداوند می فرماید : « احکام خویش رادر دلهای آنان می گذارم و آنها رابر افکارشان خواهم نوشت. »
17. و بعد از آن می فرماید : « من هرگز گناهان و خطایای آنان را به یاد نخواهم آورد.»
18. پس وقتی این گناهان آمرزیده شده اند دیگر نیازی به قربانی گناه نیست.
آمادگی برای رسیدن به حضور خدا
19. پس ای برادران ، به وسیله خون عیسی مسیح ، ما اجازه یافته ایم که با شهامت
20. از راه تازه و زنده ای که مسیح از میان پرده به روی ما باز کرده است ، یعنی به وسیلهً بدن خود به قدس الاقداس وارد شویم.
21. چون ما کاهن بزرگی داریم که بر خاندان خدا گمارده شده است
22. از صمیم قلب و از روی ایمان کامل دل های خود را از اندیشه های گناه آلود پاک ساخته و بدنهایمان را با آب خالص بشوئیم و به حضور خدا بیائیم.
23. امیدی را که به آن معترفیم محکم نگهداریم ، زیرا او که به ما وعده داده است ، به وعده های خود وفا می کند.
24. برای پیش جستن در محبت و اعمال نیکو یکدیگر را تشویق کنیم.
25. از جمع شدن با برادران در مجالس کلیسائی غفلت نکنیم ، چنانکه بعضی ها به این عادت کرده اند ، بلکه باید یکدیگر را بیشتر تشویق نمائیم ، مخصوصاً در این ایام که روز خداوند نزدیک می شود ،
26. زیرا اگر ما پس از شناخت کامل حقیقت عمداً به گناه خود ادامه دهیم دیگر هیچ قربانی ای برای گناهان ما باقی نمی ماند ،
27. بلکه فقط دور نمای وحشتناک روز داوری و خشم مهلک الهی که دشمنان خدا را میسوزاند در انتظار ماست.
28. اگر کسی به شریعت موسی بی اعتنائی می کرد بدون ترحم به گواهی دو یا سه شاهد کشته می شد.
29. پس اگر کسی پسر خدا را تحقیر نموده و خونی را که پیمان بین خدا و انسان را اعتبار بخشیده و او را از گناهانش پاک ساخته است ناچیز شمارد و به روح پر فیض خدا اهانت نماید با چه کیفر شدیدتری روبرو خواهد شد !
30. زیرا ما می دانیم آن که گفت : « انتقام از آن من است ، من تلافی خواهم کرد » و « خداوند قوم خود را داوری خواهد نمود » کیست.
31. چه هولناک و مخوف است افتادن در دستهای خدای زنده !
32. شما باید ایام گذشته رابه یاد آورید : وقتی تاره به نور الهی منور شدید و متحمل رنجهای عظیم گشتید و استوار ماندید.
33. شما بارها در معرض اهانت و بدرفتاری قرار گرفتید و گاهی باکسانی که چنین بدی ها را می دیدند شریک و سهیم بودید.
34. شما با زندانیان هم درد بودید و وقتی اموال شما را به زور می گرفتند با خوشروئی آن را قبول می کردید چون می دانستید که صاحب چیزی هستید که به مراتب بهتر بوده و تا به ابد باقی می ماند.
35. بنابراین اعتماد خود را از دست ندهید ، زیرا پاداش بزرگی به همراه خواهد داشت.
36. شما به صبر بیشتری احتیاج دارید تا ارادهً خدا راانجام داده برکات موعود را به دست آورید.
37. چنانچه کتاب مقدس می گوید :« دیگر طولی نخواهد کشید و آن که قرار است بیاید خواهد آمد و درنگ نخواهد کرد.»
38. « مرد نیکو به وسیلهً ایمان زیست خواهد کرد ، اما اگر کسی از من روی گردان شود از او خشنود نخواهم بود. »
39. ولی ما جزء آنان نیستیم که روی گردان شده وهلاک می شوند ــ ما ایمان داریم و این ایمان منجر به نجات جانهای ما خواهد شد.
ترجمه قدیمی(نامه به عبرانیان)
قرباني يگانه مسيح
زيرا كه چون شريعت را سايه نعمتهاي آينده است، نه نَفْسِ صورتِ آن چيزها، آن هرگز نمي‌تواند هر سال به همان قرباني‌هايي كه پيوسته مي‌گذرانند، تقرّب‌جويندگان را كامل گرداند. 2 والاّ آيا گذرانيدن آنها موقوف نمي‌شد چونكه عبادت‌كنندگان، بعد از آنكه يك بار پاك شدند، ديگر حسّ گناهان را در ضميرنمي‌داشتند؟ 3 بلكه در اينها هر سال يادگاري گناهان مي‌شود. 4 زيرا محال است كه خون گاوها و بزها رفع گناهان را بكند.
5 لهذا هنگامي كه داخل جهان مي‌شود، مي‌گويد: «قرباني و هديه را نخواستي، لكن جسدي براي من مهيا ساختي. 6 به قرباني‌هاي سوختني و قرباني‌هاي گناه رغبت نداشتي. 7 آنگاه گفتم، اينك مي‌آيم (در طومار كتاب در حقّ من مكتوب است) تا اراده تو را اي خدا بجا آورم.» 8 چون پيش مي‌گويد: «هدايا و قرباني‌ها و قرباني‌هاي سوختني و قرباني‌هاي گناه را نخواستي و به آنها رغبت نداشتي،» كه آنها را بحسب شريعت مي‌گذرانند، 9 بعد گفت كه «اينك مي‌آيم تا اراده تو را اي خدا بجا آورم.» پس اول را برمي‌دارد، تا دوّم را استوار سازد.
10 و به اين اراده مقدّس شده‌ايم، به قرباني جسد عيسي مسيح، يك مرتبه فقط. 11 و هر كاهن هر روزه به خدمت مشغول بوده، مي‌ايستد و همان قرباني‌ها را مكرّراً مي‌گذراند كه هرگز رفع گناهان را نمي‌تواند كرد. 12 لكن او چون يك قرباني براي گناهان گذرانيد، به دست راست خدا بنشست تا ابدالا´باد. 13 و بعد از آن منتظر است تا دشمنانش پاي‌انداز او شوند.
14 از آنرو كه به يك قرباني مقدّسان را كامل گردانيده است تا ابدالا´باد. 15 و روح‌القدس نيز براي ما شهادت مي‌دهد، زيرا بعد از آنكه گفته بود: 16 «اين است آن عهدي كه بعد از آن ايّام با ايشان خواهم بست، خداوند مي‌گويد احكام خود را در دلهاي ايشان خواهم نهاد و بر ذهن‌ايشان مرقوم خواهم داشت، 17 (باز مي‌گويد) و گناهان و خطاياي ايشان را ديگر به ياد نخواهم آورد.» 18 اما جايي كه آمرزش اينها هست، ديگر قرباني گناهان نيست.
تشويق به پايداري
19 پس اي برادران، چونكه به خون عيسي دليري داريم تا به مكان اقدس داخل شويم 20 از طريق تازه و زنده كه آن را بجهت ما از ميان پرده يعني جسم خود مهيّا نموده است، 21 و كاهني بزرگ را بر خانه خدا داريم، 22 پس به دل راست، در يقين ايمان، دلهاي خود را از ضمير بد پاشيده و بدنهاي خود را به آب پاك غسل داده، نزديك بياييم؛ 23 و اعتراف اميد را محكم نگاه داريم زيرا كه وعده‌دهنده امين است. 24 و ملاحظه يكديگر را بنماييم تا به محبت و اعمال نيكو ترغيب نماييم. 25 و از با هم آمدن در جماعت غافل نشويم چنانكه بعضي را عادت است، بلكه يكديگر را نصيحت كنيم و زيادتر به اندازه‌اي كه مي‌بينيد كه آن روز نزديك مي‌شود.
26 زيرا كه بعد از پذيرفتن معرفت راستي اگر عمداً گناهكار شويم، ديگر قرباني گناهان باقي نيست، 27 بلكه انتظارِ هولناكِ عذاب و غيرت آتشي كه مخالفان را فرو خواهد برد. 28 هر كه شريعت موسي را خوار شمرد، بدون رحم به دو يا سه شاهد كشته مي‌شود. 29 پس به چه مقدار گمان مي‌كنيد كه آن كس، مستحقّ عقوبت سخت‌تر شمرده خواهد شد كه پسر خدا را پايمال كرد و خون عهدي را كه به آن مقدّس‌گردانيده شد، ناپاك شمرد و روح نعمت را بي‌حرمت كرد؟ 30 زيرا مي‌شناسيم او را كه گفته است: «خداوند مي‌گويد انتقام از آنِ من است؛ من مكافات خواهم داد.» و ايضاً: «خداوند قوم خود را داوري خواهد نمود.» 31 افتادن به دستهاي خداي زنده چيزي هولناك است.
32 وليكن ايّام سلف را به ياد آوريد كه بعد از آنكه منوّر گرديديد، متحمّل مجاهده‌اي عظيم از دردها شديد، 33 چه از اينكه از دشنامها و زحمات تماشاي مردم مي‌شديد، و چه از آنكه شريك با كساني مي‌بوديد كه در چنين چيزها بسر مي‌بردند. 34 زيرا كه با اسيران نيز همدرد مي‌بوديد و تاراج اموال خود را نيز به خوشي مي‌پذيرفتيد، چون دانستيد كه خود شما را در آسمان مال نيكوتر و باقي است. 35 پس ترك مكنيد دليري خود را كه مقرون به مجازات عظيم مي‌باشد. 36 زيرا كه شما را صبر لازم است تا اراده خدا را بجا آورده، وعده را بيابيد. 37 زيرا كه «بعد از اندك زماني، آن آينده خواهد آمد و تأخير نخواهد نمود. 38 لكن عادل به ايمان زيست خواهد نمود و اگر مرتّد شود نفس من با وي خوش نخواهد شد.» 39 لكن ما از مرتدّان نيستيم تا هلاك شويم، بلكه از ايمانداران تا جان خود را دريابيم.
ترجمه تفسیری
خون مسيح ، پاك كننده قطعي گناه
شريعت و تشريفات مذهبي يهود فقط نمونه اي نارساست از بركاتي كه بنا بود مسيح براي ما به ارمغان بياورد. مطابق اين شريعت ، هر ساله حيواني قرباني مي شود، اما اين قرباني به هيچ وجه قادر نيست آناني را كه پايبند احكام شريعت هستند، رستگار سازد. 2 زيرا اگر قدرت چنين كاري را داشت ، يك قرباني كافي مي بود تا نذركننده ، يك بار و براي هميشه ، پاك شود و ديگر احساس تقصير و گناه نكند. 3 در حاليكه مي بينيم اين قرباني ها همه ساله ، بجاي آنكه وجدان مردم را آسوده كند، خاطره تلخ نافرماني ها و گناهانشان را به يادشان مي آورد. 4 زيرا محال است كه خون گاوها و بزها واقعاً لكه هاي گناه را پاك سازد.
5 به همين جهت بود كه وقتي مسيح به اين جهان مي آمد، گفت : «اي خدا، خون گاو و بز نمي تواند تو را خشنود سازد تا گناه انسان را ببخشايي . پس اين بدن را براي من مهيا ساختي تا همچون قرباني بر قربانگاه تو فدا كنم . 6 از قرباني كردن حيوانات راضي نبودي ، يعني آن حيواناتي كه براي كفاره گناه ، در حضورت ذبح مي كردند و مي سوزاندند. 7 پس گفتم : اينك آمده ام تا اراده تو را بجا آورم ؛ آمده ام تا مطابق پيشگويي كتاب آسماني ، جان خود را فدا سازم .»
8 بعد از آنكه مسيح فرمود كه خدا از قرباني هاي گوناگون و هدايايي كه طبق شريعت و روش قديم تقديم مي شود، راضي نيست ، 9 چنين گفت : «اينك آمده ام تا جان خود را فدا سازم .»
به اين ترتيب ، روش سابق را لغو مي كند تا روش جديدي بنياد نهد. 10 طبق اين روش و طرح جديد، مسيح يك بار جان خود را در راه ما فدا كرد تا ما را ببخشد و پاك نمايد. 11 مطابق شريعت و روش سابق ، كاهنان هر روز در مقابل قربانگاه مي ايستند و قرباني هايي تقديم مي كنند كه هرگز نمي توانند گناهان را برطرف نمايند. 12 اما مسيح خود را فقط يك بار بعنوان قرباني به خدا تقديم كرد تا گناهان را بيامرزد؛ و پس از آن ، در بالاترين مكان عزت و افتخار، بدست راست خدا نشست ، 13 و منتظر است تا دشمنانش به زير پايهاي او افكنده شوند. 14 او با يك قرباني ، همه آناني را كه از گناهانشان پاك مي شوند، تا ابد كامل مي گرداند.
15 روح القدس نيز اين را تصديق كرده ، مي فرمايد: 16 «اينست آن پيمان جديدي كه در آن روز با خاندان اسرائيل خواهم بست : احكام خود را در فكر ايشان خواهم نهاد و در دل ايشان خواهم نوشت ، تا بي آنكه سخني گفته باشم ، بدانند از ايشان چه مي خواهم ، و از من اطاعت كنند.» 17 سپس اضافه كرده ، مي فرمايد: «خطاياي ايشان را خواهم بخشيد و گناهانشان را ديگر بياد نخواهم آورد.»
18 پس حال كه گناهان ما بطور دايمي بخشيده و فراموش شده است ، ديگر چه نيازي است كه براي آمرزش گناهان ، بار ديگر قرباني تقديم كنيم ؟
هوشياري براي حفظ نجات
19 بنابراين ، اي برادران عزيز، اكنون مي توانيم به سبب خون عيسي ، مستقيم وارد مقدس ترين جايگاه شده ، به حضور خدا برويم ؛ 20 زيرا زماني كه بدن مسيح بر روي صليب پاره شد، در واقع پرده مقدس ترين جايگاه خانه خدا نيز پاره شد؛ و به اين ترتيب او راهي تازه و حيات بخش براي ما گشود تا ما را بحضور مقدس خدا برساند.
21 پس حال كه اداره امور خاندان الهي ، به عهده اين كاهن بزرگ ماست ، 22 بياييد با دلي پاك ، مستقيماً به حضور خدا برويم ، و يقين كامل داشته باشيم كه او ما را مي پذيرد، زيرا خون مسيح بر ما پاشيده شده و ما را پاك ساخته ؛ بدنهايمان نيز با آب پاك شسته شده است . 23 اكنون مي توانيم منتظر نجاتي باشيم كه خدا وعده داده است ، و مي توانيم بدون هيچگونه ترديدي به همه بگوييم كه نجات يافته ايم ، زيرا خدا به همه وعده هاي خود عمل خواهد فرمود.
24 حال ، به پاس آن همه لطفي كه خدا در حق ما كرده است ، بياييد يكديگر را به محبت كردن و به انجام اعمال نيك تشويق و ترغيب نماييم . 25 و نيز چنانكه برخي را عادت است ، از حضور در مجالس عبادت كليسايي غافل نشويد، بلكه يكديگر را تشويق كنيد، بخصوص در اين روزها كه بازگشت مسيح نزديك مي شود. 26 زيرا اگر كسي پس از پي بردن به حقيقت آمرزش گناهان ، عمداً از خدا رويگردان شده ، بسوي زندگي گناه آلود برود، چنين گناهي با خون مسيح پاك نخواهد شد و راهي براي فرار از مجازات آن وجود نخواهد داشت . 27 بلي ، راهي نيست جز بسر بردن در انتظار مجازاتي وحشتناك ، و نزول خشم و غضب الهي كه دشمنان او را نابود خواهد ساخت . 28 هر كه احكام موسي را بشكند، به شهادت دو يا سه نفر، بدون ترحم كشته مي شود. 29 پس چه مجازات وحشتناكتري در انتظار كساني خواهد بود كه فرزند خدا را تحقير مي كنند، و خوني را كه نشان عهد خدا و پاك كننده گناهان ايشان است ، بي ارزش مي شمارند، و به روح القدس كه عطا كننده رحمت الهي است ، بي احترامي مي نمايند.
30 زيرا او را مي شناسيم كه گفت : «انتقام را من مي گيرم ؛ مكافات را من مي دهم !» و همچنين فرمود: «من قوم خود را داوري خواهم فرمود.» 31 براي كساني كه چنين گناهي كرده باشند، افتادن به دستهاي خداي زنده بسيار وحشتناك خواهد بود!
32 هيچگاه از ياد نبريد آن روزها را كه نور مسيح به تازگي دلتان را روشن ساخته بود؛ زيرا در آن زمان گر چه زحمات و رنجهاي بسياري بر شما وارد آمد، اما شما همه را تحمل كرديد و به خداوند وفادار مانديد. 33 بلي ، شما بارها مورد استهزا و ضرب و شتم قرار گرفتيد، و يا شريك درد آناني بوديد كه به چنين زحماتي دچار مي شدند؛ 34 با زندانيان نيز همدردي مي كرديد؛ و به هنگام غارت اموالتان ، شاد بوديد،زيرا مي دانستيد كه در آسمان چيزهاي بهتري در انتظار شماست كه تا ابد از بين نخواهد رفت . 35 پس به هر قيمتي كه شده ، ايمانتان را به خداوند از دست ندهيد، زيرا پاداش عظيمي در انتظار شماست ! 36 اگر مي خواهيد كه خدا به وعده خود وفا كند، لازم است كه شما نيز با كمال صبر و بردباري ، خواست خدا را انجام دهيد. 37 زيرا همانطور كه كلام خدا مي فرمايد، بازگشت او چندان دور نيست . 38 پس آناني كه از بوسيلة ايمان نجات يافته اند، با ايمان نيز به زندگي ادامه دهند و در هر امري به خدا توكل نمايند. زيـرا اگر به عقب برگردند، خدا از ايشان خشنود نخواهد شد.
39 ولي ما هرگز از خدا برنگشته ايم تا به چنان سرنوشت تلخي دچار شويم ، بلكه ايمانمان را حفظ كرده ايم و اين ايمان ، نجات جانمان را تضمين مي كند.
راهنما
عبرانيان 10 : 1 - 25 . گناه براي هميشه از ميان برداشته شد
حالا ديگر احتياجي به قرباني ديگر نيست. مرگ مسيح داراي كفايت كامل جهت برداشتن گناهان گذشته و همچنين گناهاني كه بشر در اثر ضعف در زندگي روزمره به آنها مرتكب مي‌شود، مي‌باشد. خدا اكنون مي‌تواند گناهان را بيامرزد. او قطعاً آناني را كه اعتماد خود را بر او نهند، خواهد آمرزيد.
بنابراين اعتراف اميد خود را در مسيح محكم نگاه داريم (23). مسيح و تنها اوست كه مي‌تواند اميد و نجات باشد.
عبرانيان 10 : 26 - 29 . رد كردن مسيح
در اين بخش، هشدار ترسناك ديگري بر عليه سقوط روحاني داده شده است كه شبيه هشدار مربوط به 6 : 1 - 8 مي‌باشد. در اين قسمت مسيحياني مورد خطاب قرار گرفته‌اند كه روزي در رنجهاي خود بخاطر مسيح عبرت گرفته‌اند و همه چيز را بخاطر دلسوزي نسبت به هم ايماني‌هاي خود كه در حال رنج بوده‌اند، از دست داده‌اند (32 - 34). اما در حال حاضر بعضي از آنها علاقة خود را نسبت به امور مسيح از دست داده‌اند (25).
نكتة قابل توجه در اين بخش اين است كه يك قرباني براي گناهان داده شده است، و قرباني ديگري در كار نيست. كسي كه حاضر نيست بوسيلة مسيح مصلوب به خدا تقرب جويد، بايد براي هميشه موضوع رسيدن به خدا را فراموش كند و خود متحمل بار گناهان خويش گردد (27 - 31).
