|
ترجمه شریف گویا
|
ترجمه شریف دوم قرنتیان
گنجی در کوزه های سفالین
1. چون خدا از لطف خود این مأموریترا به ما داده است مأیوس نمی گردیم .
2. ما به هیچ یک از روش های پنهانی و ننگین متوسل نمی شویم و هرگز با فریب کاری رفتار نمی کنیم و پیام خدا را تحریف نمی نمائیم ، بلکه با بیان روشن حقیقت می کوشیم که در حضور خدا مورد پسند وجدان همۀ مردم باشیم ،
3. زیرا اگر انجیلی که اعلام میکنیم پوشیده باشد فقط برای کسانی پوشیده است که در راه هلاکت هستند.
4. « خدای این جهان » افکار آنها را کور کرده است تا نور انجیل پرشکوه مسیح را که صورت خدای نادیده است نبینند.
5. ما نمی خواهیم خودمان مورد توجه قرار بگیریم ، بلکه اعلام می کنیم که مسیح عیسی خداوند است و ما بخاطر او خادمین شما هستیم ،
6. زیرا همان خدائی که فرمود « روشنائی از میان تاریکی بدرخشد، » در قلب های ما نیز درخشیده است تا آن نور معرفت جلال خدا که در چهرۀ مسیح مشاهده می شود بر ما بدرخشد.
7. با وجود این ، ما چنین گنجی در کوزه های سفالین داریم تا معلوم گردد که آن قدرت بزرگ از ما نیست بلکه از آن خداست .
8. از هر طرف تحت فشاریم ، ولی خرد نمی شویم گاهی دچار شک و تردید می شویم ، اما تسلیم ناامیدی نمی گردیم.
9. آزار می بینیم ، اما هیچ وقت تنها نیستیم . زمین می خوریم ولی نابود نمی شویم.
10. بدن های فانی ما دائمأ داغ مرگ عیسی را با خود دارند تا زندگی عیسی در بدن های ما نیز ظاهر شود.
11. آری ، در تمام دورۀ زندگی خود همیشه بخاطر عیسی به مرگ تسلیم می شویم تا زندگی عیسی در جسم فانی ما ظاهر شود.
12. پس در حالیکه اثرات مرگ در بین ما دیده می شود اثرات حیات در بین شما مشهود است .
13. کتاب مقدس می فرماید : « چون ایمان داشتم ، سخن گفتم .» ما نیز سخن می گوئیم چون ایمان داریم.
14. زیرا می دانیم خدا که عیسی خداوند را پس از مرگ زنده گردانید ما را نیز با عیسی زنده خواهد ساخت و با شما بحضور خود خواهد آورد .
15. این همه بخاطر شماست تا به هر اندازه ای که فیض خدا شامل افراد بیشتری شود شکر و سپاس برای جلال او نیز افزایش یابد.
ایمان ـ راهنمای ما در زندگی
16. بنابراین ، امید خود را از دست نمی دهیم . اگر چه وجود ظاهری ما رفته رفته از بین می رود ، وجود باطنی ما روز به روز تازه تر می گردد.
17. و این رنج و زحمت ناچیز و زود گذر ، جلال عظیم و بی پایانی را که غیر قابل مقایسه است برای ما فراهم می کند
18. و در ضمن ، ما به چیزهای نادیدنی چشم دوخته ایم نه به چیزهای دیدنی ، زیرا آنچه بچشم می آید موقتی است ، ولی چیزهای نادیدنی تا ابد دوام دارند.
ترجمه قدیمی(دوم قرنتیان)
خزينه در ظروف خاكي
بنابراين چون اين خدمت را داريم، چنانكه رحمت يافته‌ايم، خسته خاطر نمي‌شويم. 2 بلكه خفاياي رسوايي را ترك كرده، به مكر رفتار نمي‌كنيم و كلام خدا را مغشوش نمي‌سازيم، بلكه به اظهار راستي، خود را به ضمير هركس در حضور خدا مقبول مي‌سازيم. 3 ليكن اگر بشارت ما مخفي است، بر هالكان مخفي است، 4 كه در ايشان خداي اين جهان فهم‌هاي بي‌ايمانشان را كور گردانيده است كه مبادا تجلّي بشارت جلال مسيح كه صورت خداست، ايشان را روشن سازد. 5 زيرا به خويشتن موعظه نمي‌كنيم بلكه به مسيح عيسي خداوند، امّا به خويشتن كه غلام شماهستيم بخاطر عيسي. 6 زيرا خدايي كه گفت تا نور از ظلمت درخشيد، همان است كه در دلهاي ما درخشيد تا نور معرفت جلال خدا در چهره عيسي مسيح از ما بدرخشد.
7 ليكن اين خزينه را در ظروف خاكي داريم تا برتري قوّت از آن خدا باشد نه از جانب ما. 8 در هرچيز زحمت كشيده، ولي در شكنجه نيستيم؛ متحيّر ولي مأيوس ني؛ 9 تعاقب كرده شده، ليكن نه متروك؛ افكنده شده، ولي هلاك شده ني؛ 10 پيوسته قتل عيسي خداوند را در جسد خود حمل مي‌كنيم تا حيات عيسي هم در بدن ما ظاهر شود. 11 زيرا ما كه زنده‌ايم، دائماً بخاطر عيسي به موت سپرده مي‌شويم تا حيات عيسي نيز در جسد فاني ما پديد آيد. 12 پس موت در ما كار مي‌كند ولي حيات در شما.
13 امّا چون همان روح ايمان را داريم، بحسب آنچه مكتوب است «ايمان آوردم پس سخن گفتم»، ما نيز چون ايمان داريم، از اينرو سخن مي‌گوييم. 14 چون مي‌دانيم او كه عيسي خداوند را برخيزانيد، ما را نيز با عيسي خواهد برخيزانيد و با شما حاضر خواهد ساخت. 15 زيرا كه همه چيز براي شما است تا آن فيضي كه بوسيله بسياري افزوده شده است، شكرگزاري را براي تمجيد خدا بيفزايد. 16 از اين جهت خسته خاطر نمي‌شويم، بلكه هرچند انسانيّتِ ظاهري ما فاني مي‌شود، ليكن باطن روز بروز تازه مي‌گردد. 17 زيرا كه اين زحمتِ سبكِ ما كه براي لحظه‌اي است، بار جاوداني جلال را براي ما زياده و زياده پيدا مي‌كند. 18 در حالي كه ما نظر نمي‌كنيم به چيزهاي ديدني، بلكه به چيزهاي ناديدني، زيراكه آنچه ديدني است، زماني است و ناديدني جاوداني.
ترجمه تفسیری
پيغام ما روشن است و به مردم روشنايي مي بخشد
پس ما هرگز از اين خدمت مهم دست نخواهيم كشيد، زيرا خداست كه از سر لطف ، ما را به چنين خدمتي گمارده تا پيغام انجيل او را به مردم برسانيم . 2 ما سعي نداريم با حيله و نيرنگ مردم را بسوي مسيح هدايت كنيم . ما نمي خواهيم كسي را فريب دهيم . هيچگاه سعي نمي كنيم كسي را وادار نماييم كه به تعاليمي كه برخلاف كتاب مقدس است ، ايمان آورد. ما هرگز به چنين روشهاي شرم آوري متوسل نمي شويم ، بلكه خدا شاهد است كه جز حقيقت و راستي ، چيز ديگري را اعلام نمي نماييم ، و اميدواريم كه از اين راه تأثير نيكويي بر مردم بگذاريم .
3 اما اگر پيغام نجاتي كه اعلام مي كنيم ، مبهم است و درك آن دشوار مي باشد، فقط براي آناني چنين است كه بسوي هلاكت مي روند. 4 شيطان كه حاكم اين دنياي پر از گناه است ، چشمان اين اشخاص بي ايمان را بسته است تا نتوانند نور پرجلال انجيل را ببينند و معني پيغام ما را درباره جلال مسيح كه چهره قابل رويت خداي ناديده است ، درك كنند. 5 پيغام و وعظ ما نيز هيچگاه در تعريف از خودمان نبوده است ، بلكه در موعظه هايمان فقط به عيسي مسيح اشاره كرده ايم و او را بعنوان خداوند معرفي نموده ايم . تنها چيزي كه درباره خودمان مي گوييم اينست كه ما بخاطر فداكاري كه مسيح بر روي صليب كرد، خدمتگزاران شما هستيم . 6 زيرا همان خدايي كه فرمود: «نور از ميان تاريكي بدرخشد»، نور خود را در دلهاي ما نيز تابيد، تا درك كنيم كه اين نورپرجلال اوست كه از چهره عيسي مسيح مي درخشد.
ما با مرگ روبرو مي شويم تا شما به حيات جاويد برسيد
7 اما اين گنج گرانبها يعني قدرت انجام اين خدمت روحاني در ظرفهاي نابود شدني ، يعني در بدنهاي ضعيف ما قرار دارد، تا همه بدانند كه قدرت عظيم پيغام ما، از سوي خداست ، نه از خودمان .
8 زحمات از هر طرف بر ما فشار مي آورند، اما از پا در نمي آييم . از مشكلاتي كه براي ما پيش مي آيد دچار حيرت مي شويم ، چون علت آن را درك نمي كنيم ؛ اما هيچگاه دلسرد نمي شويم و از خدمت خدا دست نمي كشيم . 9 مردم ما را آزار مي دهند، اما خدا ما را هرگز تنها نمي گذارد. زمين مي خوريم ، اما به ياري خدا باز برمي خيزيم و به پيش مي رويم . 10 همانگونه كه مسيح با مرگ روبرو شد، ما نيز همواره در خطر مرگ قرار داريم . پس زنده بودن ما، در واقع دليلي است بر زنده بودن عيسي . 11 بلي ، بخاطر خدمت به خداوند، جان ما همـواره در خطر مرگ قرار دارد؛ اما اين خود فرصتي است تا زنده بودن و قدرت مسيح را در بدنهاي فاني خود نشان دهيم . 12 ما بخاطر اعلام پيغام انجيل با مرگ روبرو مي شويم ، اما همين پيغام ، باعث شده است كه شما زندگي جاويد را بيابيد.
زندگي موقتي و زندگي جاويد
13 كتاب آسماني مي فرمايد: «چون ايمان دارم ، آن را به زبان مي آورم .» پس ما نيز، چون همان ايمان را به خدا داريم ، با دليري پيغام انجيل را اعلام مي كنيم . 14 مي دانيم همان خدا كه خداوند ما عيسي را پس از مرگ زنده كرد، ما را نيز مانند عيسي مسيح ، زنده خواهد كرد تا به همراه شما به حضور او ببرد. 15 پس تمام زحماتي كه متحمل مي شويم ، همه به نفع شماست . بعلاوه ، هر چه تعداد كساني كه در اثر تلاش و خدمات ما به مسيح ايمان مي آورند، بيشتر گردد، عده بيشتري نيز خدا را بخاطر لطف و مهرباني اش سپاس خواهند گفت و خداوند نيز بيشتر جلال خواهديافت .
16 از اينروست كه ما هرگز از خدمت به خدا دلسرد نمي شويم . با اينكه نيروي جسمي ما بتدريج از بين مي رود، اما نيروي باطني ما روزبروز در خداوند فزوني مي يابد. 17 اين مشكلات و رنجهاي جزئي ما نيز سرانجام بسر خواهد آمد، و باعث خواهد شد كه زندگي جاويد با جلالي عظيم نصيبمان گردد، كه هرگز با آن زحمات قابل مقايسه نيست . 18 پس ما به آنچه كه در مقابل چشمان ما قرار دارد يعني به ناملايمات و مشكلات خود اهميت نمي دهيم ، بلكه نگاه و توجه ما به خوشي هاي آسماني است كه هنوز نديده ايم . اين زحمات بزودي تمام خواهند شد، اما آن خوشي ها تا ابد باقي خواهند ماند.
راهنما
دوم قرنتيان 4 . زندگي شهادت منشانة پولس
در اين رساله، پولس بارها دربارة رنجها و سختيهاي خود صحبت مي‌كند (باب‌هاي 4، 6 و 11). خداوند متذكر شده بود: «من او را نشان خواهم كرد كه چقدر زحمتها براي نام من بايد بكشد» (اعمال 9 : 16). اين زحمات، از همان ابتداي ايمان ظاهر شدند و اين وضعيت به صورتي بي‌وقفه مدت 30 سال ادامه داشت.
دشمنان، در نظر داشتند او را در دمشق به قتل رسانند (اعمال 9 : 24)، در اورشليم نيز همين وضعيت حاكم بود (اعمال 9 : 29). اين امر باعث شد كه او به انطاكيه نقل مكان نمايد (اعمال 50:13). در ايقونيه، مخالفين تصميم به سنگسار نمودن پولس داشتند (اعمال 14 :5). در لستره، او را سنگسار كردند و به حال مرگ واگذاشتند (اعمال 14 : 19). در فيليپي او مورد ضرب و شتم قرار گرفت و به زندان افكنده شد (اعمال 16 : 23 و 24). در تسالونيكي يهوديان و جمعيت مردم بر او هجوم آوردند (اعمال 17 : 5). آنها او را از بيريه اخراج كردند (اعمال 17 : 13 و 14). در قرنتس بر عليه او توطئه چيدند (اعمال 18 : 12). در افسس او را تا سرحد مرگ آزار دادند (اعمال 19 : 29، دوم قرنتيان 1 : 8 و 9). دوباره در قرنتس، كمي پس از نوشتن رسالة دوم قرنتيان، براي مرگ او توطئه چيني نمودند (اعمال 20 : 3). مجدداً در اورشليم، چنانچه سربازان رومي مداخله نمي‌نمودند، او را كشته بودند. او مدت 2 سال در زندانِ قيصريه و 2 سال نيز در زندانِ روم زنداني شد.
علاوه بر اينها، موارد زيادي از كتك خوردن، زنداني شدن، شكسته شدن كشتي و در خطرهاي مختلف ديگر نيز درگير بود كه به ثبت نرسيده‌اند (دوم قرنتيان 11 : 23 - 27). او در آخر به روم برده شد و همچون يك جنايتكار اعدام شد (دوم تيموتائوس 9:2).
پولس مي‌بايست مردي مقاوم بوده باشد، چرا كه هنگام سختيها سرود مي‌خواند (اعمال 25:16). هيچ انساني نمي‌تواند متحمل چنين سختي‌هايي بشود، مگر آنكه زندگي او براساس اعتقادي آهنين بنا شده باشد. اين طريق زندگي، حتي براي اين چنين شخصي هم مشكل خواهد بود مگر آنكه فيضِ خدا او را ياري دهد. پولس، به ياري خداوند، خود را وجودي فناناپذير مي‌ديد و به اين ترتيب كار خود را به كمال رسانيد.
