|
ترجمه شریف گویا
|
ترجمه شریف رومیان
1. ای برادران ، آرزوی قلبی و استدعای من از درگاه خدا برای اسرائیل این است که ایشان نجات یابند .
2. من میتوانم شهادت بدهم که آنها نسبت بخدا متعصبند اما تعصب آنان از روی معرفت نیست
3. زیرا راهی را که خدا بوسیله آن انسان را در حضور خود نیک محسوب میکند نشناختند و کوشیدند راه خودشان را برای بدست آوردن نیکی مطلق درست جلوه دهند و به این دلیل تسلیم نیکی خدا نشدند،
4. زیرا مسیح هدف و تمام کنندۀ شریعت است برای هر که ایمان آورد و باین وسیله در حضور خدا نیک شمرده شود.
نجات برای همه
5. در مورد آن نیکی که از شریعت بدست می آید موسی مینویسد : « هر که شریعت را بعمل آورد بوسیلۀ آن زیست خواهد کرد ، »
6. اما دربارۀ نیکی مطلق که از راه ایمان بدست می آید میگوید : « در دل خود نگوئید کیست که به آسمان صعود کند ؟ » ( تا مسیح را پائین آورد )
7. یا : « کیست که بجهان زیرین فرو رود ؟ » ( تا مسیح را باز از میان مردگان بیرون آورد).
8. او میگوید : « کلام خد ا ( یعنی همان پیام ایمانی که ما اعلام می کنیم ) نزدیک توست ، آن بر لبها و در قلب تو است ، »
9. زیرا اگر بالبان خود اعتراف کنی که عیسی ، خداوند است و در قلب خود ایمان آوری که خدا او را پس از مرگ زنده ساخت نجات خواهی یافت
10. زیرا انسان با قلب ایمان می آورد و نیک محسوب میگردد و با لبهای خود به ایمانش اعتراف میکند و نجات می یابد.
11. کتاب مقدس میفرماید: « هر که باو ایمان آورد هرگز خجل نخواهد شد.»
12. پس هیچ تفاوتی میان یهودیان و غیر یهودیان نیست زیرا خدای واحد ، خداوند همه است و نسبت بهمۀ کسانی که به او روی می آورند بی اندازه بخشنده است ،
13. زیرا « هر که به خداوند روی آورد نجات خواهد یافت.»
14. اما اگر به او ایمان نیاورده اند چگونه میتوانند به او روی آورند؟ و چگونه می توانند به کسی ایمان آورند که درباره او چیزی نشنیده اند ؟ و چگونه می توانند بدون حضور کسیکه آن پیام را اعلام کند چیزی بشنوند ؟
15. و آنها چگونه میتوانند پیام را اعلام کنند اگر برای این کار فرستاده نشده باشند ؟ چنانکه کتابمقدس میفرماید :« چه خوش است قدمهای کسانیکه بشارت می دهند.»
16. اما همه ، آن بشارت را نپذیرفتند زیرا خود اشعیاء میفرماید :« خداوندا چه کسی پیام ما را باور کرده است ؟»
17. پس ایمان از شنیدن پیام پدید می آید و پیام ما کلام مسیح است.
18. اما میپرسم : « آیا ممکن است که آنها پیام را نشنیده باشند؟ البته شنیده اند ، زیرا صدای ایشان به سر تا سر جهان و سخن آنها به دور افتاده ترین نقاط دنیا رسیده است .»
19. باز میپرسم : آیا قوم اسرائیل این را نمی دانست ؟ قبل از همه موسی میگوید :« من بوسیله کسانی که حتی قومی بشمار نمی آیند حسادت شما را بر می انگیزم و توسط قومی نادان شما را به خشم خواهم آورد .»
20. و اشعیاء با جسارت بیشتر میگوید: « کسانی مرا یافتند که طالب من نبودند و خود را بکسانی ظاهر ساختم که جویای من نبودند »
21. اما در بارۀ قوم اسرائیل میگوید: « تمام روز با آغوش باز منتظر بازگشت این قوم نافرمان و سرکش هستم.»
اي برادران خوشي دل من و دعاي من نزد خدا بجهت اسرائيل براي نجات ايشان است. 2 زيرا بجهت ايشان شهادت مي‌دهم كه براي خدا غيرت دارند لكن نه از روي معرفت. 3 زيرا كه چون عدالت خدا را نشناخته، مي‌خواستند عدالت خود را ثابت كنند، مطيع عدالت خدا نگشتند. 4 زيرا كه مسيح است انجام شريعت بجهت عدالت براي هر كس كه ايمان‌آورد.
5 زيرا موسي عدالت شريعت را بيان مي‌كند كه «هر كه به اين عمل كند، در اين خواهد زيست.» 6 لكن عدالت ايمان بدينطور سخن مي‌گويد كه «در خاطر خود مگو كيست كه به آسمان صعود كند يعني تا مسيح را فرود آورد، 7 يا كيست كه به هاويه نزول كند يعني تا مسيح را از مردگان برآورد.» 8 لكن چه مي‌گويد؟ اينكه «كلام نزد تو و در دهانت و در قلب تو است يعني اين كلام ايمان كه به آن وعظ مي‌كنيم.» 9 زيرا اگر به زبان خود عيسي خداوند را اعتراف كني و در دل خود ايمان آوري كه خدا او را از مردگان برخيزانيد، نجات خواهي يافت. 10 چونكه به دل ايمان آورده مي‌شود براي عدالت و به زبان اعتراف مي‌شود بجهت نجات. 11 و كتاب مي‌گويد «هر كه به او ايمان آورد خجل نخواهد شد.» 12 زيرا كه در يهود و يوناني تفاوتي نيست كه همان خداوند، خداوند همه است و دولتمند است براي همه كه نام او را مي‌خوانند. 13 زيرا هر كه نام خداوند را بخواند نجات خواهد يافت.
14 پس چگونه بخوانند كسي را كه به او ايمان نياورده‌اند؟ و چگونه ايمان آورند به كسي كه خبر او را نشنيده‌اند؟ و چگونه بشنوند بدون واعظ؟ 15 و چگونه وعظ كنند جز اينكه فرستاده شوند؟ چنانكه مكتوب است كه «چه زيبا است پايهاي آناني كه به سلامتي بشارت مي‌دهند و به چيزهاي نيكو مژده مي‌دهند.» 16 لكن همه بشارت را گوش نگرفتند زيرا اشعيا مي‌گويد «خداوندا كيست كه اخبار ما را باور كرد؟» 17 لهذا ايمان از شنيدن‌است و شنيدن از كلام خدا. 18 لكن مي‌گويم آيا نشنيدند؟ البتّه شنيدند: «صوت ايشان در تمام جهان منتشر گرديد و كلام ايشان تا اقصاي ربع مسكون رسيد.» 19 و مي‌گويم آيا اسرائيل ندانسته‌اند؟ اوّل موسي مي‌گويد: «من شما را به غيرت مي‌آورم به آن كه امّتي نيست و بر قوم بي‌فهم شما را خشمگين خواهم ساخت.» 20 و اشعيا نيز جرأت كرده، مي‌گويد: آناني كه طالب من نبودند مرا يافتند و به كساني كه مرا نطلبيدند ظاهر گرديدم.» 21 امّا در حقّ اسرائيل مي‌گويد: «تمام روز دستهاي خود را دراز كردم به‌سوي قومي نامطيع و مخالف.»
برادران عزيز، آرزوي قلبي و دعاي من براي يهوديان اينست كه ايشان نجات يابند. 2 من مي دانم كه آنان در دل خود چه غيرت و احترامي براي خدا دارند، اما اين غيرت و احترام از روي درك و شناخت صحيح نيست . 3 ايشان درك نمي كنند كه مسيح جانش را فدا كرده تا آنان را در حضور خدا بي گناه سازد. درعوض مي كوشند تا با رعايت احكام و رسوم شريعت ، به آن درجه از پاكي برسند كه در نظر خدا بي گناه جلوه كنند. اما اين آن راهي نيست كه خدا براي نجات انسانها در نظر گرفته است . 4 ايشان متوجه نيستند كه عيسي مسيح همه كساني را كه به او ايمان آورند، در نظر خدا پاك و بي گناه مي سازد، يعني همان چيزي كه ايشان سعي مي كنند با رعايت شريعت و احكام بدست آورند. عيسي مسيح به همه اين راه ها پايان بخشيده است .
5 درباره بي گناه بحساب آمدن و آمرزش از راه شريعت ، موسي فرمود كه شخص در صورتي ممكن است بخشيده شود و بي گناه بحساب آيد كه بتواند كاملاً خوب باشد و در سراسر زندگي اش در مقابل وسوسه ها مقاومت كند و حتي يكبار هم گناه نكند. 6 اما درباره نجاتي كه بوسيله ايمان بدست مي آيد، گفته شده است : «نيازي نيست كه به آسمان صعود كنيد، و در آنجا مسيح را بيابيد و او را فرود آوريد تا به شما ياري دهد،» 7 و همچنين «نيازي نيست كه به ميان مردگان برويد تا مسيح را زنده كنيد.»
8 زيرا نجاتي كه از راه ايمان به مسيح بدست مي آيد، به آساني در دسترس هر يك از ما قرار دارد و به اندازه قلب و زبان خودمان ، به ما نزديك است ؛ما نيز درباره همين نجات موعظه مي كنيم . 9 درواقع ، اگر انسان با زبان خود نزد ديگران اقرار كند كه عيسي مسيح خداوند اوست و در قلب خود نيز ايمان داشته باشد كه خدا او را پس از مرگ زنده كرد، نجات خواهد يافت . 10 زيرا بوسيله ايمان قلبي است كه شخص رضايت خدا را حاصل مي كند؛ و بعد هنگامي كه در برابر ديگران ايمان خود را به زبان مي آورد، نجات خود را تأييد مي نمايد. 11 كتاب آسماني نيز مي فرمايد كه هر كه به مسيح ايمان داشته باشد، هرگز نااميد نخواهد شد. 12 در اين زمينه ، يهود و غيريهود يكسانند، زيرا همه داراي يك خداوند هستند، خداوندي كه گنجينه هاي عظيم خود را در اختيار همه آناني مي گذارد كه طالب و تشنه او هستند. 13 پس خداوند هركس را كه به او پناه ببرد، نجات خواهد داد.
14 اما چگونه مردم به خداوند پناه آورند، درحاليكه به او ايمان ندارند؛ و چگونه ايمان بياورند، در حاليكه راجع به او چيزي نشنيده اند؟ و چگونه بشنوند، اگر كسي مژده انجيل را به ايشان اعلام نكند؟ 15 و چگونه بروند و اعلام كنند، اگر كسي ايشان را نفرستد؟ كتاب آسماني در اين باره مي فرمايد: «چه خوش قدمند آناني كه مژده «آشتي با خدا» را اعلام مي كنند، و درباره لطف و مهرباني خدا، خبرهاي خوش مي آورند!» به عبارت ديگر به كساني كه براي اعلام مژده انجيل مي آيند، خوشامد مي گويد!
16 اما تمام كساني كه اين مژده را مي شنوند، آن را قبول نمي كنند. اشعياي نبي نيز مي فرمايد: «خداوندا، چه كسي سخنان مرا باور كرد؟» 17 با اينحال ، ايمان از شنيدن مژده انجيل بوجود مي آيد.
راهنما
(10 : 1 - 21) سرزنش يهوديان. خدا يهوديان را مجبور به رد مسيح نكرد. آنها با ارادة خود دست به اين عمل زدند. اين مسأله در واقع مربوط به شنيدن آنها مي‌شد (8 - 17). يهوديان شنيدند ولي با خواستة شخصي خود گردنكشي كردند (18 - 21). اما چگونه مي‌توان اين مسأله را در كنار آنچه در 9 : 16 مطرح مي‌شود قرار داد؟ شايد اين نيز از مسائلي باشد كه بعدها به درك آن نائل خواهيم شد.
