|
ترجمه قدیمی گویا
|
ترجمه قدیمی(کتاب اشعیا)
اينك بنده من كه او را دستگيري نمودم‌و برگزيده من كه جانم از او خشنود است، من روح خود را بر او مي‌نهم تا انصاف را براي امّت‌ها صادر سازد. 2 او فرياد نخواهد زد و آواز خود را بلند نخواهد نمود و آن را در كوچه‌ها نخواهد شنوانيد. 3 ني خرد شده را نخواهد شكست و فتيله ضعيف را خاموش نخواهد ساخت تا عدالت را به راستي صادر گرداند. 4 او ضعيف نخواهد گرديد و منكسر نخواهد شد تا انصاف را بر زمين قرار دهد و جزيره‌ها منتظر شريعت او باشند. 5 خدا يهوه كه آسمانها را آفريد و آنها را پهن كرد و زمين و نتايج آن را گسترانيد و نفس را به قومي كه در آن باشند و روح را بر آناني كه در آن سالكند مي‌دهد، چنين مي‌گويد: 6 «من كه يهوه هستم تو را به عدالت خوانده‌ام و دست تو را گرفته، تو را نگاه خواهم داشت و تو را عهد قوم و نور امّت‌ها خواهم گردانيد. 7 تا چشمان كوران را بگشايي و اسيران را از زندان و نشينندگان در ظلمت را از محبس بيرون آوري. 8 من يهوه هستم و اسم من همين است. و جلال خود را به كسي ديگر و ستايش خويش را به بتهاي تراشيده نخواهم داد. 9 اينك وقايع نخستين واقع شد و من از چيزهاي نو اعلام مي‌كنم و قبل از آنكه بوجود آيد شما را از آنها خبر مي‌دهم.»
سرود ستايش
10 اي شما كه به دريا فرود مي‌رويد، و اي‌آنچه در آن است! اي جزيره‌ها و ساكنان آنها سرود نو را به خداوند و ستايش وي را از اقصاي زمين بسراييد! 11 صحرا و شهرهايش و قريه‌هايي كه اهل قيدار در آنها ساكن باشند آواز خود را بلند نمايند و ساكنان سالع ترنّم نموده، از قله كوهها نعره زنند! 12 براي خداوند جلال را توصيف نمايند و تسبيح او را در جزيره‌ها بخوانند! 13 خداوند مثل جبّار بيرون مي‌آيد و مانند مرد جنگي غيرت خويش را برمي‌انگيزاند. فرياد كرده، نعره خواهد زد و بر دشمنان خويش غلبه خواهد نمود. 14 از زمان قديم خاموش و ساكت مانده، خودداري نمودم. الا´ن مثل زني كه مي‌زايد، نعره خواهم زد و دم زده، آه خواهم كشيد. 15 كوهها و تلّها را خراب كرده، تمامي گياه آنها را خشك خواهم ساخت و نهرها را جزاير خواهم گردانيد و بركه‌ها را خشك خواهم ساخت. 16 و كوران را به راهي كه ندانسته‌اند رهبري نموده، ايشان را به طريق‌هايي كه عارف نيستند هدايت خواهم نمود. ظلمت را پيش ايشان به نور و كجي را به راستي مبدّل خواهم ساخت. اين كارها را بجا آورده، ايشان را رها نخواهم نمود. 17 آناني كه بر بتهاي تراشيده اعتماد دارند و به اصنام ريخته شده مي‌گويند كه خدايان ما شماييد، به عقب برگردانيده، بسيار خجل خواهند شد.
كوري و كري اسرائيل
18 اي كران بشنويد و اي كوران نظر كنيد تا ببينيد. 19 كيست كه مثل بنده من كور باشد و كيست كه كر باشد مثل رسول من كه مي‌فرستم؟كيست كه كور باشد، مثل مُسلِم من و كور مانند بنده خداوند ؟ 20 چيزهاي بسيار مي‌بيني امّا نگاه نمي‌داري. گوشها را مي‌گشايد ليكن خود نمي‌شنود. 21 خداوند را به خاطر عدل خود پسند آمد كه شريعت خويش را تعظيم و تكريم نمايد. 22 ليكن اينان قوم غارت و تاراج شده‌اند و جميع ايشان در حفره‌ها صيد شده و در زندانها مخفي گرديده‌اند. ايشان غارت شده و رهاننده‌اي نيست. تاراج گشته و كسي نمي‌گويد كه باز ده. 23 كيست در ميان شما كه به اين گوش دهد و توجه نموده، براي زمان آينده بشنود؟ 24 كيست كه يعقوب را به تاراج و اسرائيل را به غارت تسليم نمود؟ آيا خداوند نبود كه به او گناه ورزيديم چونكه ايشان به راههاي او نخواستند سلوك نمايند و شريعت او را اطاعت ننمودند؟ 25 بنابراين حدّت غضب خود و شدّت جنگ را بر ايشان ريخت و آن ايشان را از هر طرف مشتعل ساخت و ندانستند و ايشان را سوزانيد امّا تفكّر ننمودند.
ترجمه تفسیری
خداوند مي‌فرمايد: «اين است خدمتگزارمن كه او را تقويت مي‌كنم. اين است برگزيده من كه از او خشنودم. او را از روحم پر مي‌سازم تا عدالت و انصاف را براي قوم‌هاي جهان به ارمغان آورد. 2 او آرام است و در كوچه‌ها فرياد نخواهد كرد و كسي صدايش را نخواهد شنيد. 3 ني خرد شده را نخواهد شكست و شعله ضعيف را خاموش نخواهد كرد. او عدل و انصاف واقعي را به اجرا درخواهد آورد. 4 دلسرد و نوميد نخواهد شد و عدالت را بر زمين استوار خواهد ساخت. مردم سرزمينهاي دور دست منتظرند تعاليم او را بشنوند.»
5 خداوند، خدايي كه آسمانها را آفريد و گسترانيد و زمين و هر چه را كه در آن است بوجود آورد و نفس و حيات به تمام مردم جهان مي‌بخشد، به خدمتگزار خود چنين مي‌گويد:
6 «من كه خداوند هستم تو را خوانده‌ام و به تو قدرت داده‌ام تا عدالت را برقرار سازي. توسط تو با تمام قوم‌هاي جهان عهد مي‌بندم و بوسيله تو به مردم دنيا نور مي‌بخشم. 7 تو چشمان كوران را باز خواهي كرد و آناني را كه در زندانهاي تاريك اسيرند آزاد خواهي ساخت.
8 «من خداوند هستم و نام من همين است. جلال خود را به كسي نمي‌دهم و بتها را شريك ستايش خود نمي‌سازم. 9 آنچه تابحال پيشگويي كرده‌ام، انجام گرفته است. اينك پيشگويي‌هاي جديدي مي‌كنم و شما را از آينده خبر مي‌دهم.»
سرود ستايش
10 اي جزيره‌هاي دور دست و اي كساني كه در آنها زندگي مي‌كنيد، در وصف خداوند سرودي تازه بخوانيد. اي درياها و اي همه كساني كه در آنها سفرمي‌كنيد، او را پرستش نماييد. 11 صحرا و شهرهايش خدا را ستايش كنند. اهالي «قيدار» او را بپرستند. ساكنـان «سالع» از قلـه كوههـا فرياد شادي سر دهند! 12 كساني كه در سـرزمينهاي دوردسـت زندگي مي‌كنند جلال خداوند را بيان كنند و او را ستايش نمايند.
13 خداوند همچون جنگاوري توانا به ميدان جنگ خواهد آمد و فرياد برآورده، دشمنان خود را شكست خواهد داد. 14 مدت مديدي است كه او سكوت كرده و جلو خشم خود را گرفته است. اما ديگر ساكت نخواهد ماند، بلكه مانند زني كه درد زايمان او را گرفته باشد، فرياد خواهد زد. 15 او كوهها و تپه‌ها را با خاك يكسان خواهد كرد و تمام گياهان را از بين خواهد برد و همه رودخانه‌ها و نهرها را خشك خواهد كرد. 16 او قوم كورباطن خود را به راهي كه پيشتر آن را نديده بودند هدايت خواهد كرد. تاريكي را پيش روي ايشان روشن خواهد ساخت و راه آنها را صاف و هموار خواهد كرد. 17 آنگاه كساني كه به بتها اعتماد مي‌كنند و آنها را خدا مي‌نامند مأيوس و رسوا خواهند شد.
اسرائيل، قومي كور و كر
18و19و20 خداوند به قوم خود اسرائيل مي‌گويد: «اي كران بشنويد، و اي كوران ببينيد. من شما را برگزيده‌ام تا رسولان مطيع من باشيد، اما شما به آنچه ديده و شنيده‌ايد توجه نمي‌كنيد. شما قومي كور و كر هستيد.»
21 خداوند قوانين عالي خود را به قوم خويش عطا فرمود تا ايشان آن را محترم بدارند و توسط آن عدالت او را به مردم جهان نشان دهند. 22 اما قوم او از عهده انجام اين كار برنمي‌آيند. زيرا آنها تاراج شده‌اند و در سياه چال زنداني هستند. ايشان غارت شده‌اند و كسي نيست به دادشان برسد.
23 آيا در ميان شما كسي هست كه به اين سخنان توجه كند و درس عبرت گيرد؟ 24 چه كسي اجازه داد اسرائيل غارت و تاراج شود؟ آيا همان خداوندي نبود كه نسبت به او گناه كردند؟ بلي، آنها راههاي‌او را دنبال نكردند و از قوانين او اطاعت ننمودند، 25 براي همين بود كه خداوند اينچنين بر قوم خود خشمگين شد و بلاي جنگ را دامنگير ايشان ساخت. آتش خشم او سراسر قوم را فرا گرفت، اما ايشان باز درس عبرت نگرفتند.
راهنما
باب 42 . بندة خدا
رؤياي ديگري كه در خصوص آمدن مسيح موعود و رسالت او مي‌باشد در آيات 1-17 نوشته شده است. اين بخش در انجيل متي 17:12-21 نيز ذكر شده است. اما منظور از بندة خدا در آيات 18 الي 25 قوم اسرائيل مي‌باشد كه بخاطر ارتداد و گناهانشان به دفعات تنبيه شده بودند.
