|
ترجمه قدیمی گویا
|
ترجمه قدیمی(کتاب لاویان)
مجازات گناه
و خداوند موسي را خطاب كرده، گفت:2 «بني‌اسرائيل را بگو: هر كسي از بني‌اسرائيل يا از غريباني كه در اسرائيل مأوا گزينند، كه از ذريت خود به مولَك بدهد، البته كشته شود؛ قوم زمين او را با سنگ سنگسار كنند. 3 و من روي خود را به ضد آن شخص خواهم گردانيد، و او را از ميان قومش منقطع خواهم ساخت، زيرا كه از ذريت خود به مولك داده است، تا مكان مقدس مرا نجس سازد، و نام قدوس مرا بي‌حرمت كند. 4 و اگر قوم زمين چشمان خود را از آن شخص بپوشانند، وقتي كه از ذريت خود به مولك داده باشد، و او را نكشند، 5 آنگاه من روي خود را به ضد آن شخص و خاندانش خواهم گردانيد، و او را و همة كساني را كه در عقب او زناكار شده، در پيروي مولك زنا كرده‌اند، از ميان قوم ايشان منقطع خواهم ساخت.
6 «و كسي كه به سوي صاحبان اجنه و جادوگران توجه نمايد، تا در عقب ايشان زنا كند، من روي خود را به ضد آن شخص خواهم گردانيد، و او را از ميان قومش منقطع خواهم ساخت. 7 پس خود را تقديس نماييد و مقدس باشيد، زيرا من يهوه خداي شما هستم. 8 و فرايض مرا نگاه داشته، آنها را بجا آوريد. من يهوه هستم كه شما را تقديس مي‌نمايم.
9 «و هر كسي كه پدر يا مادر خود را لعنت كند، البته كشته شود، چونكه پدر و مادر خود را لعنت كرده است، خونش بر خود او خواهد بود.
10 «و كسي كه با زن ديگري زنا كند يعني هر كه با زن همسايه خود زنا نمايد، زاني و زانيه البته كشته شوند. 11 و كسي كه با زن پدر خود بخوابد، و عورت پدر خود را كشف نمايد، هر دو البته كشته شوند. خون ايشان بر خود ايشان است. 12 و اگر كسي با عروس خود بخوابد، هر دو ايشان البته كشته شوند. فاحشگي كرده‌اند. خون ايشان بر خود ايشان است. 13 و اگر مردي با مردي مثل با زن بخوابد هر دو فجور كرده‌اند. هر دو ايشان البته كشته شوند. خون ايشان بر خود ايشان است. 14 و اگر كسي زني و مادرش را بگيرد، اين قباحت است. او و ايشان به آتش سوخته شوند، تا در ميان شما قباحتي نباشد. 15 و مردي كه با بهيمه‌اي جماع كند، البته كشته شود و آن بهيمه را نيز بكشيد. 16 و زني كه به بهيمه‌اي نزديك شود تا با آن جماع كند، آن زن و بهيمه را بكش. البته كشته شوند خون آنها بر خود آنهاست. 17 و كسي كه‌خواهر خود را خواه دختر پدرش خواه دختر مادرش باشد بگيرد، و عورت او را ببيند و او عورت وي را ببيند، اين رسوايي است. در پيش چشمان پسران قوم خود منقطع شوند، چون كه عورت خواهر خود را كشف كرده است. متحمل گناه خود خواهد بود. 18 و كسي كه با زن حايض بخوابد و عورت او را كشف نمايد، او چشمة او را كشف كرده است و او چشمة خون خود را كشف نموده است، هر دوي ايشان از ميان قوم خود منقطع خواهند شد. 19 و عورت خواهر مادرت يا خواهر پدرت را كشف مكن؛ آن كس خويش خود را عريان ساخته است. ايشان متحمل گناه خود خواهند بود. 20 و كسي كه با زن عموي خود بخوابد، عورت عموي خود را كشف كرده است. متحمل گناه خود خواهند بود. بي‌كس خواهند بود. 21 و كسي كه زن برادر خود را بگيرد، اين نجاست است. عورت برادر خود را كشف كرده است. بي‌كس خواهند بود.
22 «پس جميع فرايض مرا و جميع احكام مرا نگاه داشته، آنها را بجا آوريد، تا زميني كه من شما را به آنجا مي‌آورم تا در آن ساكن شويد، شما را قي نكند. 23 و به رسوم قومهايي كه من آنها را از پيش شما بيرون مي‌كنم رفتار ننماييد، زيرا كه جميع اين كارها را كردند پس ايشان را مكروه داشتم. 24 و به شما گفتم شما وارث اين زمين خواهيد بود ومن آن را به شما خواهم داد و وارث آن بشويد، زميني كه به شير و شهد جاري است. من يهوه خداي شما هستم كه شما را از امتها امتياز كرده‌ام. 25 پس در ميان بهايم طاهر و نجس، و در ميان مرغان نجس و طاهر امتياز كنيد، وجانهاي خود را به بهيمه يا مرغ يا به هيچ چيزي كه بر زمين مي‌خزد مكروه مسازيد، كه آنها را براي شما جدا كرده‌ام تا نجس باشند. 26 و براي من مقدس باشيد زيرا كه من يهوه قدوس هستم، و شما را از امتها امتياز كرده‌ام تا از آن من باشيد. 27 مرد و زني كه صاحب اجنه يا جادوگر باشد، البته كشته شوند؛ ايشان را به سنگ سنگسار كنيد. خون ايشان بر خود ايشان است.»
ترجمه تفسیری
خداوند همچنين اين دستورات را براي قوم اسرائيل داد:
هركس، چه اسرائيلي باشد چه غريبي كه در ميان شما ساكن است، اگر بچه خود را براي بت مولك قرباني كند، قوم اسرائيل بايد او را سنگسار كنند. 3 من خود بر ضد او برمي‌خيزم و او را از ميان قوم اسرائيل طرد كرده به سزاي اعمالش خواهم رساند، زيرا فرزند خود را براي مولك قرباني كرده و بدين وسيله عبادتگاه مرا نجس نموده و نام مقدس مرا بي‌حرمت ساختـه است. 4 اگر اهالـي محـل وانمـود كنند كه از كـاري كه آن مرد كرده، بي‌خبرنـد و نخواهنـد او را بكشند، 5 آنگاه من بر ضد او و خانواده‌اش برمي‌خيزم و او را با تمامي اشخاص ديگري كه از مولك پيروي نموده، به من خيانت ورزيده‌اند طرد مي‌كنم و به سزاي اعمالشان مي‌رسانم.
6 اگر كسي به جادوگران و احضاركنندگان ارواح متوسل شده، با اين عمل به من خيانت ورزد من بر ضد او بر مي‌خيزم و او را از ميان قوم خود طرد كرده، به سزاي اعمالش مي‌رسانم. 7 پس خود را تقديس نماييد و مقدس باشيد، چون من خداوند، خداي شما هستم. 8 از فرامين من كه خداوند هستم و شما را تقديس مي‌كنم، اطاعت كنيد.
9 كسي كه پدر يا مادرش را نفرين كند، بايد كشته شود؛ و خونش بر گردن خودش خواهد بود.
10 اگر فردي با همسر شخص ديگري زنا كند، مرد و زن هر دو بايد كشته شوند. 11 اگر مردي با زن پدر خود همبستر شود به پدر خود بي‌احترامي كرده است، پس آن مرد و زن بايد كشته شوند؛ و خونشان به گردن خودشان مي‌باشد. 12 اگر مردي با عروس خود همبستر شود، هر دو بايد كشته بشوند، زيرا زنا كرده‌اند؛ و خونشان به گردن خودشان مي‌باشد. 13 اگر دو مرد با هم نزديكي كنند، عمل قبيحي انجام داده‌اند و بايد كشته شوند؛ و خونشان به گـردن خودشان مي‌باشـد. 14 اگر مردي با زني و با مادر آن زن نزديكي كند، گناه بزرگي كرده است و هر سه بايد زنده زنده سوزانده شوند تا اين لكه ننگ از دامن شماپاك شود.
15 اگر مردي با حيواني نزديكي كند، آن مرد و حيوان بايد كشته شوند. 16 اگر زني با حيواني نزديكي كند، آن زن و حيوان بايد كشته شوند؛ و خونشان به گردن خودشان مي‌باشد.
17 اگر مردي با خواهر خود ازدواج كند و با او همبستر شود، خواه دختر پدرش باشد، خواه دختر مادرش، عمل شرم‌آوري كرده است و هر دو بايد در ملاءعام از ميان قوم طرد شوند و آن مرد بايد به سزاي گناه خود برسد، زيرا خواهر خود را بي‌عصمت كرده است. 18 اگر مردي با زني به‌هنگام عادت ماهانه‌اش همبستر شود، هر دو نفر بايد از ميان قوم اسرائيل طرد شوند، زيرا مقررات مربوط به طهارت را رعايت نكرده‌اند.
19 اگر مردي با خاله يا عمه خود همبستر شود، هر دو آنها بايد به سزاي گناه خود برسند زيرا بستگان نزديك يكديگرند. 20 اگر مردي با زن عموي خود همبستر شود، به عموي خود بي‌احترامي كرده است. آنها به سزاي گناه خود خواهند رسيد و بي‌اولاد خواهند مرد. 21 اگر مردي زن برادر خود را به زني بگيرد، كار قبيحي كرده است زيرا نسبت به برادرش بي‌احترامي نموده است. هر دو ايشان بي‌اولاد خواهند مرد.
22 بايد از تمامي قوانين و دستورات من اطاعت كنيد تا شما را از سرزمين جديدتان بيرون نكنم. 23 از رسوم مردمي كه از پيش شما مي‌رانم پيروي نكنيد چون ايشان همه اعمالي را كه من شما را از آنها برحذر ساخته‌ام انجام مي‌دهند و به همين دليل است كه از آنها نفرت دارم.
24 قول داده‌ام سرزمين ايشان را به شما بدهم تا آن را به تصرف خود درآورده، مالك آن باشيد. آنجا سرزميني است كه شير و عسل در آن جاري است. من خداوند، خداي شما هستم كه شما را از قوم‌هاي ديگر جدا كرده‌ام.
25 بين پرندگان و حيواناتي كه گوشت آنها براي شما حلال است و آنهايي كه حرام است فرق بگذاريد. با خوردن گوشت پرندگان يا حيواناتي كه‌خوردن آنها را براي شما حرام كرده‌ام خود را آلوده نكنيد. 26 براي من مقدس باشيد، زيرا من كه خداوند هستم مقدس مي‌باشم و شما را از ساير اقوام جدا ساخته‌ام تا از آن من باشيـد.
27 احضاركننده روح يا جادوگر، چه مرد باشد چه زن، بايد حتماً سنگسار شود. خون او به گردن خودش است.
راهنما
بابهاي 19 و 20 . قوانين متفرقه
قوانيني دربارة روز سبت، بت پرستي، ذبايح سلامتي، خوشه چيني، دزدي، سوگند خوردن، مزد، قضاوت، سخن چيني، محبت برادرانه، جفت گيري حيوانات مختلف با هم و كاشتن دو نوع تخم با هم، زنا، باغهاي ميوه، پيشگويي و فال‌بيني، ريش تراشيده شده و جراحت بدن، فاحشگي، احترام به افراد مسن، مهرباني به بيگانگان، وزن‌ها و پيمانه‌هاي راست، پرستش «مولك»، جادوگري، والدين، زناي با محارم، لواطي، حيوانات پاك و ناپاك.
همساية خود را مثل خويشتن محبت نما، 19 : 18
اين يكي از نكات برجسته و متعالي شريعت موسي بود. توجه زيادي به مستمندان مبذول مي‌شد. كارمزد بايست روزبروز پرداخت شود. رباخواري ممنوع بود. قرض و هديه به نيازمندان داده مي‌شد. مانده‌هاي خوشه چيني براي فقرا در مزارع باقي گذاشته مي‌شد. در تمام عهدعتيق، تأكيد بي‌پايان بر مهرباني به بيوه زنان، يتيمان و بيگانگان بعمل آمده است.
زندگي با كنيز، چند همسري، طلاق، بردگي
اينها مجاز بودند ولي محدوديتهاي فراوان بر آنها گذارده شده بود (19 : 20 ؛ تثنيه 21:15؛ 24:1-4؛ خروج 21:2-11). شريعت موسي مقام ازدواج را به سطحي بسيار بالاتر از آنچه در ملل اطراف بود، ارتقاء داد. بردگي با ملاحظات مهربانانه كنار گذاشته شد، و هرگز در مقياس وسيع و با چنان سبعيتي كه در مصر، آشور، يونان، روم و ملل ديگر حاكم بود، در ميان يهوديان وجود نداشت.
مجازات اعدام
جرمهايي كه مجازاتشان اعدام بود، عبارت بودند از: قتل (پيدايش 9 : 6 ، خروج 21 : 12 ؛ تثنيه 19 : 11 - 13)، آدم دزدي (خروج 21 : 16 ؛ تثنيه 24 : 7)، مرگ ناشي از قصور و اهمال (خروج 21:28 ، 29)، زدن يا نفرين كردن والدين (خروج 21:15-17؛ لاويان 20:9؛ تثنيه 21:18-21)، بت پرستي (لاويان 20:1-5؛ تثنيه 13، 17:2-5)، جادوگري (خروج 22 : 18)، نبوت كذب (تثنيه 18 : 10 ، 11 ، 20)، كفر (لاويان 24 : 15 ، 16)، بي‌حرمتي به روز سبت (خروج 31 : 14)، زنا (لاويان 21 : 10؛ تثنيه 22:22)، تجاوز جنسي (تثنيه 22:23-27)، فساد پيش از ازدواج (تثنيه 22:13-21)، لواطي (لاويان 20:13)، همخوابگي با حيوانات (لاويان 20:15،16)، ازدواج با محارم (لاويان 20:11،12،14).
اين قوانين، قوانين خدا بودند
برخي از اينها شبيه قوانين حمورابي است، كه بي‌ترديد موسي با آنها آشنايي داشت. و اگرچه ممكن است موسي تحت تاثير آموزش مصري يا سنّت بابلي بوده باشد، با اين حال بارها تكرار مي‌كند: «خداوند چنين مي‌گويد»، بدان معني كه اين قوانين، قوانين مستقيم از جانب خود خدا هستند.
برخي از آنها به نظر ما بسيار شديد و شاق هستند. ولي اگر خود را در دنياي زمان موسي تصور كنيم، خواهيم ديد كه اين قوانين حتي به اندازة كافي سخت نيستند. در مجموع، «شريعت موسي»، با تأكيدي كه بر اخلاق شخصي و برابري داشت، و با توجهي كه به پير و جوان، برده و دشمن، حيوانات، سلامتي خود و قواعد تغذيه مبذول مي‌داشت، بسيار پاكتر، معقولتر، انساني‌تر و دموكراتيك‌تر و حكيمانه‌تر از همة قانون گذاري‌هاي بابل، مصر، يا هر كشور ديگر بوده است. اين شريعت ، «معجزة اخلاقي» جهان پيش از مسيحيت بود.
