|
ترجمه شریف گویا
|
ترجمه قدیمی(انجیل لوقا)
تعليم درباره دعا
وهنگامي كه او در موضعي دعا مي‌كرد،چون فارغ شد، يكي از شاگردانش به وي گفت: «خداوندا، دعا كردن را به ما تعليم نما، چنانكه يحيي شاگردان خود را بياموخت.»
2 بديشان گفت: «هرگاه دعا كنيد، گوييد: اي پدر ما كه در آسماني، نام تو مقدّس باد. ملكوت تو بيايد. اراده تو چنانكه در آسمان است، در زمين نيز كرده شود. 3 نان كفاف ما را روز به روز به ما بده. 4 و گناهان ما را ببخش زيرا كه ما نيز هرقرضدار خود را مي‌بخشيم. و ما را در آزمايش مياور، بلكه ما را از شرير رهايي ده.»
5 و بديشان گفت: «كيست از شما كه دوستي داشته باشد و نصف شب نزد وي آمده، بگويد: اي دوست سه قُرص نان به من قَرْض ده، 6 چونكه يكي از دوستان من از سفر بر من وارد شده و چيزي ندارم كه پيش او گذارم. 7 پس او از اندرون در جواب گويد: مرا زحمت مده، زيرا كه الا´ن در بسته است و بچه‌هاي من در رختخواب با من خفته‌اند، نمي‌توانم برخاست تا به تو دهم. 8 به شما مي‌گويم هر چند به علّت دوستي برنخيزد تا بدو دهد، ليكن بجهت لجاجت خواهد برخاست و هر آنچه حاجت دارد، بدو خواهد داد.
9 «و من به شما مي‌گويم سؤال كنيد كه به شما داده خواهد شد. بطلبيد كه خواهيد يافت. بكوبيد كه براي شما بازكرده خواهد شد. 10 زيرا هر كه سؤال كند، يابد و هر كه بطلبد، خواهد يافت و هركه كوبد، براي او باز كرده خواهد شد. 11 و كيست از شما كه پدر باشد و پسرش از او نان خواهد، سنگي بدو دهد؟ يا اگر ماهي خواهد، به عوض ماهي ماري بدو بخشد؟ 12 يا اگر تخم‌مرغي بخواهد، عقربي بدو عطا كند؟ 13 پس اگر شما با آنكه شرير هستيد، مي‌دانيد چيزهاي نيكو را به اولاد خود بايد داد، چند مرتبه زيادتر پدر آسماني شما روح‌القدس را خواهد داد به هر كه از او سؤال كند.»
پاسخ به اتهامات خصمانه
14 و ديوي را كه گنگ بود بيرون مي‌كرد و چون ديو بيرون شد، گنگ گويا گرديد و مردمتعجّب نمودند. 15 ليكن بعضي از ايشان گفتند كه «ديوها را به ياري بعلزبول رئيس ديوها بيرون مي‌كند.» 16 و ديگران از روي امتحان آيتي آسماني از او طلب نمودند. 17 پس او خيالات ايشان را درك كرده، بديشان گفت: «هر مملكتي كه برخلاف خود منقسم شود، تباه گردد و خانه‌اي كه بر خانه منقسم شود، منهدم گردد. 18 پس شيطان نيز اگر به ضدّ خود منقسم شود، سلطنت او چگونه پايدار بماند. زيرا مي‌گوييد كه من به اعانت بعلزبول ديوها را بيرون مي‌كنم. 19 پس اگر من ديوها را به وساطت بعلزبول بيرون مي‌كنم، پسران شما به وساطت كِه آنها را بيرون مي‌كنند؟ از اينجهت ايشان داوران بر شما خواهند بود. 20 ليكن هرگاه به انگشت خدا ديوها را بيرون مي‌كنم، هرآينه ملكوت خدا ناگهان بر شما آمده است.
21 «وقتي كه مرد زورآور سلاح پوشيده، خانه خود را نگاه دارد، اموال او محفوظ مي‌باشد. 22 امّا چون شخصي زورآورتر از او آيد، بر او غلبه يافته، همه اسلحه او را كه بدان اعتماد مي‌داشت، از او مي‌گيرد و اموال او را تقسيم مي‌كند. 23 كسي كه با من نيست، برخلاف من است و آنكه با من جمع نمي‌كند، پراكنده مي‌سازد.
24 «چون روح پليد از انسان بيرون آيد، به مكانهاي بي‌آب بطلب آرامي گردش مي‌كند و چون نيافت، مي‌گويد به خانه خود كه از آن بيرون آمدم برمي‌گردم. 25 پس چون آيد، آن را جاروب كرده شده و آراسته مي‌بيند. 26 آنگاه مي‌رود و هفت روح ديگر، شريرتر از خود برداشته داخل‌شده در آنجا ساكن مي‌گردد و اواخر آن شخص از اوائلش بدتر مي‌شود.»
27 چون او اين سخنان را مي‌گفت، زني از آن ميان به آواز بلند وي را گفت: «خوشابحال آن رَحِمي كه تو را حمل كرد و پستانهايي كه مكيدي.» 28 ليكن او گفت: «بلكه خوشابحال آناني كه كلام خدا را مي‌شنوند و آن را حفظ مي‌كنند.»
هشدار درباره بي‌ايماني
29 و هنگامي كه مردم بر او ازدحام مي‌نمودند، سخن گفتن آغاز كرد كه «اينان فرقه‌اي شريرند كه آيتي طلب مي‌كنند و آيتي بديشان عطا نخواهد شد، جز آيت يونس نبي. 30 زيرا چنانكه يونس براي اهل نينوا آيت شد، همچنين پسر انسان نيز براي اين فرقه خواهد بود. 31 ملِكه جنوب در روز داوري با مردم اين فرقه برخاسته، بر ايشان حكم خواهد كرد زيرا كه از اقصاي زمين آمد تا حكمت سليمان را بشنود و اينك در اينجا كسي بزرگتر از سليمان است. 32 مردم نينوا در روز داوري با اين طبقه برخاسته، بر ايشان حكم خواهند كرد زيرا كه به موعظه يونس توبه كردند و اينك در اينجا كسي بزرگتر از يونس است.
تعليم درباره نور باطني
33 «و هيچكس چراغي نمي‌افروزد تا آن را در پنهاني يا زير پيمانه‌اي بگذارد، بلكه بر چراغدان، تا هر كه داخل شود روشني را بيند. 34 چراغ بدن چشم است، پس مادامي كه چشم تو بسيط است،تمامي جسدت نيز روشن است و ليكن اگر فاسد باشد، جسد تو نيز تاريك بُوَد. 35 پس باحذر باش مبادا نوري كه در تو است، ظلمت باشد. 36 بنابراين، هرگاه تمامي جسم تو روشن باشد و ذرّه‌اي ظلمت نداشته باشد، همه‌اش روشن خواهد بود، مثل وقتي كه چراغ به تابش خود، تو را روشنايي مي‌دهد.»
نكوهش رهبران مذهبي
37 و هنگامي كه سخن مي‌گفت، يكي از فريسيان از او وعده خواست كه در خانه او چاشت بخورد. پس داخل شده بنشست. 38 امّا فريسي چون ديد كه پيش از چاشت دست نشُست، تعجّب نمود. 39 خداوند وي را گفت: «همانا شما اي فريسيان، بيرونِ پياله و بشقاب را طاهر مي‌سازيد ولي درون شما پُر از حرص و خباثت است. 40 اي احمقان آيا او كه بيرون را آفريد، اندرون را نيز نيافريد؟ 41 بلكه از آنچه داريد، صدقه دهيد كه اينك همه چيز براي شما طاهر خواهد گشت. 42 واي بر شما اي فريسيان كه ده يك از نعناع و سُداب و هر قسم سبزي را مي‌دهيد و از دادرسي و محبّت خدا تجاوز مي‌نماييد؛ اينها را مي‌بايد بجا آوريد و آنها را نيز ترك نكنيد. 43 واي بر شما اي فريسيان كه صدر كنايس و سلام در بازارها را دوست مي‌داريد. 44 واي بر شما اي كاتبان و فريسيان رياكار زيرا كه مانند قبرهاي پنهان شده هستيد كه مردم بر آنها راه مي‌روند و نمي‌دانند.»
45 آنگاه يكي از فقها جواب داده، گفت: «اي‌معلّم، بدين سخنان ما را نيز سرزنش مي‌كني؟» 46 گفت «واي بر شما نيز اي فقها زيرا كه بارهاي گران را بر مردم مي‌نهيد و خود بر آن بارها، يك انگشت خود را نمي‌گذاريد. 47 واي بر شما زيرا كه مقابر انبيا را بنا مي‌كنيد و پدران شما ايشان را كشتند. 48 پس به كارهاي پدران خود شهادت مي‌دهيد و از آنها راضي هستيد، زيرا آنها ايشان را كشتند و شما قبرهاي ايشان را مي‌سازيد. 49 از اين رو حكمت خدا نيز فرموده است كه به‌سوي ايشان انبيا و رسولان مي‌فرستم و بعضي از ايشان را خواهند كشت و بر بعضي جفا خواهند كرد، 50 تا انتقام خون جميع انبيا كه از بناي عالم ريخته شد از اين طبقه گرفته شود. 51 از خون هابيل تا خون زكريّا كه در ميان مذبح و هيكل كشته شد. بلي به شما مي‌گويم كه از اين فرقه بازخواست خواهد شد. 52 واي بر شما اي فقها، زيرا كليد معرفت را برداشته‌ايد كه خود داخل نمي‌شويد و داخل شوندگان را هم مانع مي‌شويد.»
53 و چون او اين سخنان را بديشان مي‌گفت، كاتبان و فريسيان با او بشدّت درآويختند و در مطالب بسيار سؤالها از او مي‌كردند. 54 و در كمين او مي‌بودند تا نكته‌اي از زبان او گرفته، مدّعي او بشوند.
ترجمه تفسیری
عيسي دعا كردن را به شاگردان مي آموزد
روزي عيسي مشغول دعا بود. وقتي دعايش تمام شد، يكي از شاگردان به او گفت : «خداوندا، همانطور كه يحيي طرز دعا كردن را به شاگردان خود آموخت ، تو نيز به ما بياموز.»
2 عيسي به ايشان گفت كه چنين دعا كنند:
«اي پدر،
نام مقدس تو گرامي باد.
ملكوت تو برقرار گردد.
3 نان مورد نياز ما را
هر روز به ما ارزاني فرما.
4 گناهان ما را ببخش ،
چنانكه ما نيز آناني را كه به ما خطا كرده اند، مي بخشيم .
ما را از وسوسه هاي شيطان دور نگهدار.»
5 و6 سپس تعليم خود را درباره دعا ادامه داد و فرمود: «فرض كنيد كه نيمه شب ، مهماني از راه دور براي شما مي رسد و شما چيزي براي خوردن در خانه نداريد. اجباراً درِ خانه دوستي را مي زنيد و از او سه نان قرض مي خواهيد. 7 او از داخل خانه جواب مي دهد كه با بچه هايش در رختخواب خوابيده است و نمي تواند برخيزد و به شما نان دهد.
8 «اما مطمئن باشيد كه حتي اگر از روي دوستي اين كار را نكند، اگر مدتي در بزنيد، در اثر پافشاري شما برخواهد خاست و هر چه بخواهيـد به شما خواهد داد. 9 در دعا نيز بايد چنين كرد. آنقدر دعا كنيد تا جواب دعايتان داده شود. آنقدر جستو كنيد تا بيابيد. آنقدر در بزنيد تا باز شود. 10 زيرا هر كه درخواست كند، بدست خواهد آورد؛ هر كه جستجو كند، خواهد يافت ؛ و هر كه در بزند، در به رويش باز خواهد شد.
11 «شما كه پدر هستيد، اگر فرزندتان از شما نان بخواهد، آيا به او سنگ مي دهيد؟ يا اگر ماهي بخواهد، آيا به او مار مي دهيد؟ 12 يا اگر تخم مرغ بخواهد، آيا به او عقرب مي دهيد؟ هرگز!
13 «پس اگر شما، اشخاص گناهكار، مي دانيد كه بايد چيزهاي خوب را به فرزندانتان بدهيد، چقدر بيشتر پدر آسماني شما مي داند كه بايد روح القدس را به آناني كه از او درخواست مي كنند، ارزاني دارد!»
تهمت به عيسي
14 يكبار عيسي ، روح پليدي را از جسم يك لال بيرون كرد و زبان آن شخص باز شد. كساني كه اين ماجرا را ديدند، بسيار تعجب كردند و به هيجان آمدند. 15 اما بعضي از آن ميان گفتند: «جاي تعجب نيست كه او مي تواند ارواح پليد را اخراج كند، چون قدرت انجام اين كارها را از شيطان كه رئيس همه ارواح پليد است ، مي گيرد!» 16 عده اي ديگر نيز از او خواستند تا كاري كند كه در آسمان اتفاق عجيبي بيفتد، و به اين طريق ثابت شود كه او همان مسيح موعود است .
17 عيسي افكار هر يك از ايشان را خواند و فرمود: «هر حكومتي كه به دسته هاي مخالف تقسيم شود، رو به نابودي خواهد رفت ، و هر خانه اي كه گرفتار مشاجرات و جنگ و جدال گردد، از هم خواهد پاشيد. 18 از اين رو، اگر گفته شما درست باشد، يعني اينكه شيطان بضد خود مي جنگد و به من قدرت داده تا ارواح پليد او را بيرون كنم ، در اينصورت حكومت او چگونه برقرار خواهد ماند؟ 19 و اگر قدرت من از طرف شيطان است ، پس قدرت آن عده از مريدان شما كه ارواح پليد را بيرون مي كنند، از كجاست ؟ آيا اين نشان مي دهد كه آنها آلت دست شيطان هستند؟ اگر راست مي گوييد،همين سؤال را از ايشان بكنيد! 20 اما اگر من با قدرت خدا ارواح پليد را از وجود مردم بيرون مي كنم ، اين ثابت مي كند كه ملكوت خدا در ميان شما آغاز شده است .
21 «تا زماني كه شيطان ، نيرومند و مسلح ، از كاخ خود محافظت مي كند، كاخش در امن و امان است . 22 اما وقتي كسي نيرومندتر و مسلح تر از او به او حمله كند، بر او پيروز خواهد شد و او را خلع سلاح خواهد كرد و تمام دارايي اش را از دستش خواهد گرفت .
23 «هر كه طرفدار من نباشد، بضد من است . هر كه مرا ياري نكند، در واقع عليه من كار مي كند.
24 «هنگامي كه روح پليد از وجود شخصي اخراج مي شود، براي استراحت به بيابانها مي رود. اما چون جاي مناسبي نمي يابد، نزد همان شخصي كه از وجودش بيرون رفته بود، باز مي گردد، 25 و مي بيند كه خانه سابقش جارو شده و تميز است . 26 پس مي رود و هفت روح بدتر از خود را نيز مي آورد و همگي داخل وجود او مي شوند. آنگاه وضع آن شخص ،بدتر از حالت اولش مي گردد.»
27 اين سخنان هنوز بر زبان عيسي بود كه زني از ميان جمعيت با صداي بلند گفت : «خوشابحال آن مادري كه تو را بدنيا آورد و شير داد!»
28 عيسي در جواب گفت : «بلي ، اما خوشبخت تر از مادر من ، كسي است كه كلام خدا را مي شنود و به آن عمل مي كند!»
مردم بي ايمان زمان عيسي
29و30 هنگامي كه جمعيت انبوهي نزد او گرد آمدند، عيسي فرمود: «مردم اين دوره و زمانه چقدر شرورند! همواره از من طالب علامتي هستند تا يقين حاصل كنند كه من همان مسيح موعود مي باشم . اما تنها علامتي كه من به آنان نشان خواهم داد، رويدادي است نظير آنچه بر يونس پيامبر گذشت ، كه به مردم نينوا ثابت كرد كه خدا او را فرستاده است . علامت من نيز به اين مردم ثابت خواهد كرد كه از جانب خدا آمده ام .
31 «در روز داوري ، «ملكه سبا» بر خواهد خاست و مردم اين دوره و زمانه را محكوم خواهد ساخت ، زيرا او با زحمت فراوان ، راهي دراز را پيمود تا بتواند سخنان حكيمانه «سليمان » را بشنود. اما شخصي برتر از سليمان در اينجاست و چه كم هستند آناني كه به او توجه مي كنند.
32 «در آن روز، مردم شهر نينوا برخواهند خاست و مردم اين نسل را محكوم خواهند ساخت ، زيرا آنها بر اثر موعظه يونس توبه كردند. درحاليكه شخصي برتر از يونس در اينجاست اما اين مردم توجهي به او ندارند.
دينداري با خلوص نيت
33 «هيچكس چراغ را روشن نمي كند تا پنهانش سازد، بلكه آن را در جايي مي آويزد كه نورش بر هر كه وارد اطاق مي شود، بتابد. 34 چشم نيز چراغ وجود است ! چشم پاك همچون تابش آفتاب ، اعماق وجود انسان را روشن مي كند. اما چشم ناپاك و گناه آلود، جلو تابش نور را مي گيرد و انسان را غرق تاريكي مي سازد. 35 پس هشيار باشيد، مبادا بجاي نور، تاريكي بر وجودتان حكمفرما باشد! 36 اگر باطن شما نوراني بوده و هيچ نقطه تاريكي در آن نباشد، آنگاه سراسر وجودتان درخشان خواهد بود، گويي چراغي پر نور بر شما مي تابد.»
37و38 وقتي عيسي سخنان خود را به پايان رسانيد، يكي از فريسي ها، او را براي صرف غذا به خانه خود دعوت كرد. عيسي دعوت او را پذيرفت و به خانه او رفت . وقتي بر سر سفره مي نشستند، عيسي برخلاف رسم يهود، دستهاي خود را نشست . ميزبان بسيار تعجب كرد!
39 عيسي به او فرمود: «شما فريسيان ، ظاهرتان را مي شوييد و پاك مي سازيد، اما باطنتان ناپاك است و پر از حرص و طمع و شرارت ! 40 اي نادانان ، آيا همان خدايي كه ظاهر را ساخت ، باطن را نساخت ؟ 41 اما بهترين نشانه پاكي باطن ، همانا سخاوتمندي و گشاده دستي است .
42 «واي بر شما اي فريسي ها كه هر چند با دقت كامل ، يك دهم تمام درآمدتان را در راه خدا مي دهيد، اما عدالت و محبت خدا را بكلي فراموش كرده ايد. يك دهم درآمد را البته بايد داد، اما عدالت و محبت را نيز نبايد فراموش كرد.
43 «واي بر شما اي فريسي ها، كه دوست داريد در عبادتگاه ها در صدر بنشينيد و در كوچه و بازار از مردم احترام ببينيد! 44 چه عذاب هولناكي در انتظار شماست ! شما مانند قبرهايي هستيد كه در صحرا ميان علفها پنهانند، مردم از كنارتان رد مي شوند بي آنكه بدانند چقدر فاسد هستيد.»
45 يكي از علماي دين كه در آنجا ايستاده بود، به عيسي گفت : «استاد، با اين سخنانت به ما نيز توهين كردي !»
46 عيسي فرمود: «بلي ، همين عذاب هولناك در انتظار شما نيز هست . شما تكاليف ديني بسيار سنگيني بر دوش مردم مي گذاريد، و هيچ نمي كوشيد آنها را به گونه اي تعليم دهيد كه انجامشان براي مردم آسانترگردد. 47 واي بر شما، چون درست مانند اجداد خود هستيد كه درگذشته پيامبران خدا را كشتند.
48 شما كارهاي شرم آور پدرانتان را تصديق مي كنيد و اگر خودتان هم بوديد، همان كارها را مي كرديد.
49 «از همين روست كه خدا با حكمتي كه دارد درباره شما فرموده است : پيامبران و رسولان نزد شما خواهم فرستاد، اما شما برخي را كشته ، و برخي ديگر را آزار خواهيد رساند. 50 بنابراين ، خدا انتقام خون همه انبياء را كه از ابتداي پيدايش جهان تابحال ريخته شده است ، از شما خواهد گرفت ، 51 از خون «هابيل » گرفته تا خون «زكريا» كه در خانه خدا در ميان قربانگاه و جايگاه مقدس كشته شد. بلي ، خون همه آنها به گردن شماست ! 52 واي بر شما اي علماي دين ، چون حقيقت را از مردم پنهان مي كنيد، نه خودتان آن را مي پذيريد و نه مي گذاريد ديگران به آن ايمان بياورند.»
53 وقتي عيسي از آن محفل بيرون آمد، فريسي ها و علماي دين كه از سخنان او بسيار خشمگين شده بودند، او را به سختي مورد انتقاد قرار داده ، كوشيدند با سؤالات خود او را در تنگنا قرار دهند. 54 ايشان از آن پس درصدد برآمدند كه با استفاده از سخنان خودش او را به دام بيندازند و گرفتارش سازند.
راهنما
لوقا 11 : 1 . دعاي عيسي
عيسي اگرچه پسر خدا بود اما بارها نيز ادعا نمود كه با خدا برابر است، ولي در زندگي زميني‌اش همواره نشان مي‌داد كه كاملاً به قوت الهي و آسماني وابستگي دارد. عيسي بارها دعا كرد. ستون ذيل فهرستي از دعاهاي عيسي را كه در اناجيل به آن اشاره شده، ارائه مي‌دهد:
دعاهاي عيسي
هنگام تعميد (لوقا 3 : 21)
در خلوتگاه (مرقس 1 : 35)
در بيابان (لوقا 5 : 16)
شب هنگام، قبل از انتخاب شاگردان (لوقا 6 : 12)
قبل از دعوت عظيم «بياييد نزد من» (متي 11 : 25 - 27)
هنگام غذا دادن به 5000 نفر (يوحنا 6 : 11)
پس از غذا دادن به 5000 نفر (متي 14 : 13)
دعاي رباني (لوقا 11 : 1 - 4)
در قيصرية فيليپي (لوقا 9 : 18)
قبل از تبديل هيئت (لوقا 9 : 28 - 29)
براي اطفال (متي 19 : 13)
قبل از زنده كردن ايلعازر (يوحنا 11 : 41 - 42)
در هيكل (يوحنا 12 : 27 - 28)
در شام آخر (متي 16 : 26 - 27)
براي پطرس (لوقا 22 : 32)
براي شاگردان (يوحنا 17)
در باغ جتسيماني (متي 26 : 36 و 39 و 42 و 44)
بر روي صليب (لوقا 23 : 34)
در راه عموآس (لوقا 24 : 30)
عيسي در همة دعاها خدا را پدر خطاب مي‌كند (متي 9:6، 25:11، 39:26 و 42؛ لوقا 2:11، 34:23؛ يوحنا 41:11، 27:12 و 28، 1:17 و 5 و 11 و 21 و 24 و 25). بنابراين اين نكته كاملاً مشهود است كه دعاي عيسي با خيلي از دعاهاي «شباني» امروزي كه اغلب دعاهايي طويل، بي‌روح و كسل كننده هستند، تفاوت شايان توجه دارد.
لوقا 11 : 2 - 4 . دعاي رباني
اين دعا با متني طولاني‌تر در متي 6 : 9 - 13 نيز ذكر شده است. به نظر نمي‌رسد كه هدف عيسي از اداي اين دعا اين بوده باشد كه امروزه در جلسات كليسايي عيناً تكرار شود، اين دعا در واقع نمونه‌اي است كه جهت راهنمايي ما در چگونگي نزديك شدن به خدا و اداي احتياجات و تقاضاها به او ارائه داده شده است.
دعا در خلوتگاه
عيسي به «دعاي در خلوت» و به دور از ديد مردم تأكيد خاص مي‌كند (متي 6 : 6). لازم به توضيح است كه اين مورد دليل بر ضديت با دعاي دسته جمعي يا عمومي نيست. اين مسلم است كه ما، هيچگاه از دعا كردن در جمع يا شهادت دادن در بين مردم نبايد شرم داشته باشيم. اما بايد توجه داشته باشيم كه اين اعمال ما چه اثري بر مردم اطراف ما دارند. دعا، امري است كه بين ما و خدا انجام مي‌گيرد. دعا صحبت كردن با خدا است، نه صحبت كردن دربارة خدا . قسمت اعظم دعاهاي ما بايد دعاهايي باشد كه در خلوتگاه و در حجرة دل خود داريم، چون در اين موقعيت‌ها است كه بهتر از هر وقتي مي‌توان به انگيزه‌هاي قلبي خويش واقف شد. اين نكته بسيار حائز اهميت است كه هميشه قبل و بعد از هر تصميم يا عمل مهم در زندگي، قلبهاي خود را به سوي خدا بگشاييم و قبل از اينكه مسائل خود را با اشخاص ديگر از جمله دوستان صميمي و يا همسر خود در ميان بگذاريم، به او عرض كنيم و از شخص او با قلبي شكرگزار طلب هدايت و قوت بنماييم. بدين ترتيب مشاهده خواهيم كرد كه در بين عادات زندگيمان، هيچ عادتي همانند دعا كردن قادر نيست به ما خوشي عطا كند و در اوقات اضطراري زندگي به ما قوت بخشد، چرا كه در دعا دست خود را در دست كسي قرار مي‌دهيم كه در عين حال كه دوست و مشفق ما است، پر قدرت‌ترين شخصيت دنيا نيز هست، و بنابراين مي‌توان با اعتماد همة مسائل و حتي جزئي‌ترين موارد را با او در مشورت قرار داد.
لوقا 11 : 5 - 13، اصرار در دعا (به لوقا 18 : 1 - 8 مراجعه شود).
لوقا 11 : 14 - 26، اخراج ارواح پليد (به متي 12 : 34 - 37 مراجعه شود).
لوقا 11 : 27 - 28 . كلام خدا
زني به آواز بلند وي را گفت «خوشابحال آن رحمي كه تو را حمل كرد.» عيسي گفت «خوشابحال آناني كه كلام خدا را مي‌شنوند و آن را اطاعت مي‌كنند.»
در آن ايام، عهد عتيق به منزلة كلام خدا پذيرفته مي‌شد. عيسي نيز بر اين مطلب تأكيد نمود. به نظر او اين كتاب تنها مجموعه‌اي از نقطه نظرات يهودي نبود بلكه كلام مطلق خدا بود. اين نوشتجات نقش مهمي در معلومات و آموخته‌هاي تحصيلي عيسي داشتند (به لوقا 2 : 40 مراجعه شود).
هنگامي كه در بيت عنيا مريم كنار پاي‌هاي مسيح مشغول شنيدن كلام او بود، او اين عمل را «نيكو» دانست (لوقا 10 : 42). روزي شخصي به او گفت: «مادر و برادرانت بيرون ايستاده، مي‌خواهند تو را ببينند». عيسي در جواب ايشان گفت: «مادر و برادران من اينانند كه كلام خدا را شنيده آن را بجا مي‌آورند» (لوقا 8 : 19 - 21).
همچنين عيسي فرمود: «تخم، كلام خدا است» (لوقا 8 : 11). جان هر شخص، فقط بوسيلة تخم ملكوت خدا كه كلام خدا باشد، در ملكوت الهي وارد مي‌شود (اول پطرس 1 : 23).
«انسان نه محض نان زيست مي‌كند بلكه بهر كلمه‌اي كه از دهان خدا صادر گردد» (متي 4 : 4).
«هرگاه موسي و انبيا (كلام خدا) را نپذيرند، اگر كسي از مردگان نيز برخيزد هدايت نخواهند پذيرفت» (لوقا 16 : 31).
«آسمان و زمين زايل خواهد شد ليكن سخنان من هرگز زايل نخواهد شد» (متي 24 : 35).
لوقا 11 : 29 - 32، آيات و نشانه‌ها (به متي 12 : 39 - 42 مراجعه شود).
لوقا 11 : 33 - 36، چراغ افروخته (به متي 5 : 13 - 16 مراجعه شود).
لوقا 11 : 37 - 54، تقبيح اعمال فريسيان (به متي 23 مراجعه شود).
عيسي اگرچه پسر خدا بود اما بارها نيز ادعا نمود كه با خدا برابر است، ولي در زندگي زميني‌اش همواره نشان مي‌داد كه كاملاً به قوت الهي و آسماني وابستگي دارد. عيسي بارها دعا كرد. ستون ذيل فهرستي از دعاهاي عيسي را كه در اناجيل به آن اشاره شده، ارائه مي‌دهد:
دعاهاي عيسي
هنگام تعميد (لوقا 3 : 21)
در خلوتگاه (مرقس 1 : 35)
در بيابان (لوقا 5 : 16)
شب هنگام، قبل از انتخاب شاگردان (لوقا 6 : 12)
قبل از دعوت عظيم «بياييد نزد من» (متي 11 : 25 - 27)
هنگام غذا دادن به 5000 نفر (يوحنا 6 : 11)
پس از غذا دادن به 5000 نفر (متي 14 : 13)
دعاي رباني (لوقا 11 : 1 - 4)
در قيصرية فيليپي (لوقا 9 : 18)
قبل از تبديل هيئت (لوقا 9 : 28 - 29)
براي اطفال (متي 19 : 13)
قبل از زنده كردن ايلعازر (يوحنا 11 : 41 - 42)
در هيكل (يوحنا 12 : 27 - 28)
در شام آخر (متي 16 : 26 - 27)
براي پطرس (لوقا 22 : 32)
براي شاگردان (يوحنا 17)
در باغ جتسيماني (متي 26 : 36 و 39 و 42 و 44)
بر روي صليب (لوقا 23 : 34)
در راه عموآس (لوقا 24 : 30)
عيسي در همة دعاها خدا را پدر خطاب مي‌كند (متي 9:6، 25:11، 39:26 و 42؛ لوقا 2:11، 34:23؛ يوحنا 41:11، 27:12 و 28، 1:17 و 5 و 11 و 21 و 24 و 25). بنابراين اين نكته كاملاً مشهود است كه دعاي عيسي با خيلي از دعاهاي «شباني» امروزي كه اغلب دعاهايي طويل، بي‌روح و كسل كننده هستند، تفاوت شايان توجه دارد.
لوقا 11 : 2 - 4 . دعاي رباني
اين دعا با متني طولاني‌تر در متي 6 : 9 - 13 نيز ذكر شده است. به نظر نمي‌رسد كه هدف عيسي از اداي اين دعا اين بوده باشد كه امروزه در جلسات كليسايي عيناً تكرار شود، اين دعا در واقع نمونه‌اي است كه جهت راهنمايي ما در چگونگي نزديك شدن به خدا و اداي احتياجات و تقاضاها به او ارائه داده شده است.
دعا در خلوتگاه
عيسي به «دعاي در خلوت» و به دور از ديد مردم تأكيد خاص مي‌كند (متي 6 : 6). لازم به توضيح است كه اين مورد دليل بر ضديت با دعاي دسته جمعي يا عمومي نيست. اين مسلم است كه ما، هيچگاه از دعا كردن در جمع يا شهادت دادن در بين مردم نبايد شرم داشته باشيم. اما بايد توجه داشته باشيم كه اين اعمال ما چه اثري بر مردم اطراف ما دارند. دعا، امري است كه بين ما و خدا انجام مي‌گيرد. دعا صحبت كردن با خدا است، نه صحبت كردن دربارة خدا . قسمت اعظم دعاهاي ما بايد دعاهايي باشد كه در خلوتگاه و در حجرة دل خود داريم، چون در اين موقعيت‌ها است كه بهتر از هر وقتي مي‌توان به انگيزه‌هاي قلبي خويش واقف شد. اين نكته بسيار حائز اهميت است كه هميشه قبل و بعد از هر تصميم يا عمل مهم در زندگي، قلبهاي خود را به سوي خدا بگشاييم و قبل از اينكه مسائل خود را با اشخاص ديگر از جمله دوستان صميمي و يا همسر خود در ميان بگذاريم، به او عرض كنيم و از شخص او با قلبي شكرگزار طلب هدايت و قوت بنماييم. بدين ترتيب مشاهده خواهيم كرد كه در بين عادات زندگيمان، هيچ عادتي همانند دعا كردن قادر نيست به ما خوشي عطا كند و در اوقات اضطراري زندگي به ما قوت بخشد، چرا كه در دعا دست خود را در دست كسي قرار مي‌دهيم كه در عين حال كه دوست و مشفق ما است، پر قدرت‌ترين شخصيت دنيا نيز هست، و بنابراين مي‌توان با اعتماد همة مسائل و حتي جزئي‌ترين موارد را با او در مشورت قرار داد.
لوقا 11 : 5 - 13، اصرار در دعا (به لوقا 18 : 1 - 8 مراجعه شود).
لوقا 11 : 14 - 26، اخراج ارواح پليد (به متي 12 : 34 - 37 مراجعه شود).
لوقا 11 : 27 - 28 . كلام خدا
زني به آواز بلند وي را گفت «خوشابحال آن رحمي كه تو را حمل كرد.» عيسي گفت «خوشابحال آناني كه كلام خدا را مي‌شنوند و آن را اطاعت مي‌كنند.»
در آن ايام، عهد عتيق به منزلة كلام خدا پذيرفته مي‌شد. عيسي نيز بر اين مطلب تأكيد نمود. به نظر او اين كتاب تنها مجموعه‌اي از نقطه نظرات يهودي نبود بلكه كلام مطلق خدا بود. اين نوشتجات نقش مهمي در معلومات و آموخته‌هاي تحصيلي عيسي داشتند (به لوقا 2 : 40 مراجعه شود).
هنگامي كه در بيت عنيا مريم كنار پاي‌هاي مسيح مشغول شنيدن كلام او بود، او اين عمل را «نيكو» دانست (لوقا 10 : 42). روزي شخصي به او گفت: «مادر و برادرانت بيرون ايستاده، مي‌خواهند تو را ببينند». عيسي در جواب ايشان گفت: «مادر و برادران من اينانند كه كلام خدا را شنيده آن را بجا مي‌آورند» (لوقا 8 : 19 - 21).
همچنين عيسي فرمود: «تخم، كلام خدا است» (لوقا 8 : 11). جان هر شخص، فقط بوسيلة تخم ملكوت خدا كه كلام خدا باشد، در ملكوت الهي وارد مي‌شود (اول پطرس 1 : 23).
«انسان نه محض نان زيست مي‌كند بلكه بهر كلمه‌اي كه از دهان خدا صادر گردد» (متي 4 : 4).
«هرگاه موسي و انبيا (كلام خدا) را نپذيرند، اگر كسي از مردگان نيز برخيزد هدايت نخواهند پذيرفت» (لوقا 16 : 31).
«آسمان و زمين زايل خواهد شد ليكن سخنان من هرگز زايل نخواهد شد» (متي 24 : 35).
لوقا 11 : 29 - 32، آيات و نشانه‌ها (به متي 12 : 39 - 42 مراجعه شود).
لوقا 11 : 33 - 36، چراغ افروخته (به متي 5 : 13 - 16 مراجعه شود).
لوقا 11 : 37 - 54، تقبيح اعمال فريسيان (به متي 23 مراجعه شود).
