|
ترجمه قدیمی گویا
|
ترجمه قدیمی(کتاب زکریا)
نابودي دشمنان اورشليم
وَحْيِ كلام خداوند درباره اسرائيل.قول خداوند است كه آسمانها را گسترانيد و بنياد زمين را نهاد و روح انسان را در اندرون او ساخت. 2 اينك من اورشليم را براي جميع قومهاي مجاورش كاسه سرگيجش خواهم ساخت و اين بر يهودا نيز حيني كه اورشليم را محاصره مي‌كنند خواهد شد. 3 و در آن روز، اورشليم را براي جميع قوم‌ها سنگي گران‌بار خواهم ساخت و همه كساني كه آن را بر خود بار كنند، سخت مجروح خواهند شد و جميع امّت‌هاي جهان به ضدّ او جمع خواهند گرديد. 4 خداوند مي‌گويد در آن روز من همه اسبان را به حيرت و سواران آنها را به جنون مبتلا خواهم ساخت. و چشمان خود را بر خاندان يهودا باز نموده، همه اسبان قوم‌ها را به كوري مبتلا خواهم كرد. 5 و سروران يهودا در دل خود خواهند گفت كه ساكنان اورشليم در خداي خود يهوه صبايوت قوّت من مي‌باشند. 6 در آن روز سروران يهودا را مثل آتشداني در ميان هيزم ومانند شعله آتش در ميان بافه‌ها خواهم گردانيد و همه قومهاي مجاور خويش را از طرف راست و چپ خواهند سوزانيد و اورشليم بار ديگر در مكان خود يعني در اورشليم مسكون خواهد شد. 7 و خداوند خيمه‌هاي يهودا را اوّل خواهد رهانيد تا حشمت خاندان داود و حشمت ساكنان اورشليم بر يهودا فخر ننمايد. 8 در آن روز خداوند ساكنان اورشليم را حمايت خواهد نمود و ضعيفترين ايشان در آن روز مثل داود خواهد بود و خاندان داود مانند خدا مثل فرشته خداوند در حضور ايشان خواهند بود. 9 و در آن روز قصد هلاك نمودن جميع امّت‌هايي كه به ضدّ اورشليم مي‌آيند، خواهم نمود.
نوحه براي نيزه خورده
10 و بر خاندان داود و بر ساكنان اورشليم روح فيض و تضرّعات را خواهم ريخت و بر من كه نيزه زده‌اند خواهند نگريست وبراي من مثل نوحه‌گري براي پسر يگانه خود، نوحه‌گري خواهند نمود و مانند كسي كه براي نخست‌زاده خويش ماتم گيرد، براي من ماتم تلخ خواهند گرفت. 11 در آن روز، ماتم عظيمي مانند ماتم هَدَدْرِمُّون در همواري مَجِدُّون در اورشليم خواهد بود. 12 و اهل زمين ماتم خواهند گرفت هر قبيله علي'حده، قبيله خاندان داود عليحده، و زنان ايشان عليحده، قبيله خاندان ناتان عليحده، و زنان ايشان عليحده. 13 قبيله خاندان لاوي عليحده، و زنان ايشان عليحده، قبيله شِمْعي عليحده، و زنان ايشان عليحده، 14 و جميع قبايلي كه باقي مانده باشند هر قبيله عليحده، وزنان ايشان عليحده.
ترجمه تفسیری
نابودي دشمنان اورشليم
اين است سرنوشت اسرائيل كه خداوند آن را اعلام نمود، خداوندي كه آسمانها را گسترانيد، بنياد زمين را نهاد و روح انسان را در درونش قرار داد:
2 «اورشليم را براي قومهاي همسايه كه سپاهيان خود را براي محاصره اورشليم و ساير شهرهاي يهودا مي فرستند، مثل كاسه زهر مي گردانم . 3 هنگامي كه تمام قومهاي جهان بر ضد اورشليم جمع شوند، من اورشليم را براي آنها مانند سنگ عظيمي خواهم ساخت ، كه هركس بخواهد آن را تكان دهد خود سخت مجروح شود.»
4 خداوند مي فرمايد: «در آن روز، سپاهيان مهاجم را گيج و سردرگم مي كنم و اسبهايشان را به كوري مبتلا مي سازم ، زيرا من مراقب مردم يهودا هستم . 5 آنگاه رهبران يهودا در دل خود خواهند گفت : مردم اورشليم قوي هستند، زيرا خداوند قادر متعال ، خداي ايشان است .
6 «در آن روز، رهبران يهودا را مثل شعله آتشي كه جنگلها و مزارع را مي سوزاند، مي گردانم . آنها تمام قومهاي همسايه را از راست و چپ خواهند سوزاند، و مردم اورشليم در امنيت خواهند بود. 7 من ساير شهرهاي يهودا را پيش از اورشليم پيروز مي گردانم تا مردم اورشليم و نسل سلطنتي داود از پيروزي خود مغرور نشوند.
8 «من كه خداوند هستم از مردم اورشليم دفاع خواهم كرد. ضعيفترين آنها مثل داود پادشاه قوي خواهد بود، و نسل سلطنتي داود مانند خدا و مثل فرشته خداوند در پيشاپيش آنها حركت خواهند كرد! 9 زيرا قصد من اين است كه تمام قومهايي را كه به جنگ اورشليم مي آيند نابود كنم .
سوگواري مردم اورشليم
10 «من روح ترحم و تضرع را بر تمام ساكنان اورشليم خواهم ريخت ، و آنها بر من كه نيزه زده اند خواهند نگريست و عزاداري خواهند نمود چنانكه گويي براي تنها فرزند خود عزا گرفته اند، و آنچنان ماتم خواهند گرفت كه گويي پسر ارشدشان مرده است . 11 در آن روز، در اورشليم ماتم بزرگي برپا خواهد شد همانند ماتمي كه مردم براي يوشياي پادشاه كه در دره مجدو كشته شد برپا كردند.
12و13و14 «همه قبايل اسرائيل با اندوه فراوان گريه خواهند كرد. تمام قوم از پادشاه و كاهن گرفته تا مردم عادي ، عزادار مي شوند. هر خانواده اي جداگانه ماتم مي گيرد زن جدا و شوهر جدا تا هر يك در تنهايي بار غم واندوهش را به دوش بكشد.
راهنما
باب‌هاي 12 و 13 و 14 . رؤياي مربوط به آيندة اسرائيل
همچنانكه باب‌هاي 9 و 10 و 11 تحت عنوان «وحي» در بارة‌همسايگان قوم اسرائيل ناميده شد، به همان نحو باب‌هاي 12 و 13 و 14 به «وحي» در بارة قوم اسرائيل اشاره مي‌كند. از اين نظر اين دو بخش كاملاً شبيه يكديگر مي‌باشند. هر دوي آنها بسط گسترده‌تر همان مطالبي مي‌باشند كه در رؤياهاي هشت باب اول اين كتاب مطرح شده بود. بعبارت ديگر همان مطالب را در قالب‌هاي متفاوتي بازگو مي‌كنند.
در آيات 12 : 1 - 6 از نبرد يهودا با جميع امّت‌ها صحبت مي‌شود. 1:14-8 ادامة شرح چگونگي اين جنگ مي‌باشد. برخي عقيده دارند كه شيوة بيان اين قسمت تلويحاً و بصورت استعاري از منازعة خدا با اقوام مختلف در كلّ دوران مسيحي ياد مي‌كند. عده‌اي ديگر نيز نسبت دادن آن را به آخر زمان مناسب‌تر مي‌دانند.
آيات 12 : 7 - 13 : 9 حاكي از نوحه گري و ماتم تلخ در خاندان داود مي‌باشد. مطالب مطروحة اين بخش آشكارا بر خاندان داود متمركز شده‌اند. اگرچه متن موجود دشوار مي‌باشد اما در عين حال بوضوح ترسيم كنندة انواع مصيبت‌هايي است كه در خاندان داود رخ مي‌دهند كه در برگيرندة يك ماتم تلخ در زماني است كه برخي از شخصيت‌هاي پيشاهنگ و رهبري كننده در خاندان داود، زده مي‌شوند (13 : 7)، دستهاي آنها مجروح شده (12 : 10 و 13 : 6) و چشمه‌اي بجهت گناه مفتوح مي‌شود (1:13). اين وقايع در روزي رخ خواهند داد كه خاندان داود «مانند خدا» بشود (12 : 8). تنها يك نفر از خاندان داود مانند خدا بود يعني همانا عيسي مسيح. اين مشخصات در مورد شخصي دلالت مي‌كنند كه «شاخه» (3 : 8) ناميده مي‌شود كه «عصيان اين زمين را در يك روز رفع خواهد نمود» (9:3) و «هيكل خداوند را بنا خواهد نمود» (12 : 6) و از كران تا كران سلطنت خواهد كرد (رجوع كنيد به ذيل 9:6-15). اين مطالب نبوت شگفت‌آوري در خصوص ذكر جزئيات مرگ مسيح مي‌باشد كه دربارة هيچ شخص ديگري مصداق پيدا نمي‌كنند. از اين رو مرگ شاخه در خاندان داود نمايانگر چگونگي اقتدار خدا در برابر جميع امت‌هاي جهان مي‌باشد (2:12-4) بطوريكه تأثير آن در دور شدن بت‌ها و انبياي كذبه از زمين نمايان مي‌گردد (13 : 2 - 5).
آيات 1:14-2 از جنگ يهودا با امت‌هاي جهان سخن مي‌گويد (رجوع كنيد به 1:12-6).
آيات 14 : 3 - 21 حاكي از پيروزي و غلبة خدا و استقرار حاكميت جهاني او مي‌باشد. اوج رؤياهاي نبوتي به روز بازگشت خداوند، و آغاز ملكوت جاوداني و سلطنت ابدي او اشاره مي‌كند. برخي از دانشمندان كتاب‌مقدس عقيده دارند كه آيات 4 الي 8 به زمان بازگشت عيسي مسيح اشاره مي‌كند كه علي‌الظاهر تخت خود را بر كوه زيتون مستقر خواهد كرد و كوه زيتون منشق شده و چشمه‌اي از ميانش بطرف شرق و غرب اورشليم جاري خواهد شد و بطوريكه در آيات 10 الي 21 آمده، اورشليم كانون زائران بسياري از ملل گوناگون جهان خواهد شد. برخي ديگر متن حاضر را بياني استعاري و تمثيلي از زميني جديد و آسماني جديد مي‌دانند كه بصورت زيبا و خجسته به تصوير كشيده شده است. يعني مقتدرترين حكومت زميني كه كتاب مكاشفه باب 21 آسمان را بصورت شهري زميني كه بسيار با شكوه و پر جلال است نمايش مي‌دهد. احتمالاً منظور از «دو سوم حصه» (13 : 8)، به معني بخش عظيمي از قوم مي‌باشد كه در اثر نپذيرفتن عيسي مسيح به هنگام نابودي اورشليم هلاك شدند (سال 70 ميلادي).
خلاصه‌اي از نبوت‌هاي زكرياي نبي دربارة عيسي مسيح
كفاره مرگ مسيح به جهت رفع گناه (3 : 8 - 9 ؛ 13 : 1).
مسيح بعنوان بنا كنندة خانة خدا (6 : 12).
حكومت جهاني او در قالب پادشاه و كاهن (6 : 13 ؛ 9 : 10).
ورود پيروزمندانة او (9 : 9 كه در انجيل متي 21 : 5 و انجيل يوحنا 12 : 15 نقل قول شده است).
تسليم شدن بخاطر سي پاره نقره (12:11 كه در انجيل متي 9:27 و 10 نقل قول شده است).
الوهيت او (12 : 8).
سوراخ شدن دستهاي او (10:12؛ 6:13 كه در انجيل يوحنا 37:19 نقل قول شده است).
شبان مجروح (7:13 كه در انجيل متي 31:26 و انجيل مرقس 27:14 نقل قول شده است).
اينها عبارات صريح و آشكاري هستند كه با بياني دقيق و روشن نه فقط موضوعات مهم الهيات از قبيل كفارة مرگ مسيح بجهت گناه بشري، الوهيت و حكومت جهاني و ابدي او را پيشگويي مي‌كنند، بلكه به ذكر دقيق وقايع زندگي او مانند ورود به اورشليم سوار بر كره الاغ، تسليم شدن او به سي پاره نقره و غيره مي‌پردازد.
