|
ترجمه قدیمی گویا
|
ترجمه قدیمی(کتاب ارمیا)
تفقد از اسرائيل
كلامي كه از جانب خداوند بر ارميا نازل شده، گفت: 2 «يهوه خداي اسرائيل تكلّم نموده، چنين مي‌گويد: تمامي سخناني را كه من به تو گفته‌ام، در طوماري بنويس. 3 زيرا خداوند مي‌گويد: اينك ايّامي مي‌آيد كه اسيران قوم خود اسرائيل و يهودا را باز خواهم آورد و خداوند مي‌گويد: ايشان را به زميني كه به پدران ايشان داده‌ام، باز خواهم رسانيد تا آن را به تصرّف آورند.»
4 و اين است كلامي كه خداوند درباره اسرائيل و يهودا گفته است. 5 زيرا خداوند چنين مي‌گويد: «صداي ارتعاش شنيديم. خوف است و سلامتي ني. 6 سؤال كنيد و ملاحظه نماييد كه آيا ذكور اولاد مي‌زايد؟ پس چرا هر مرد را مي‌بينم كه مثل زني كه مي‌زايد دست خود را بر كمرش نهاده و همه چهره‌ها به زردي مبدّل شده است؟»
7 واي بر ما زيرا كه آن روز، عظيم است و مثل آن ديگري نيست و آن زمان تنگي يعقوب است اما از آن نجات خواهد يافت.
8 و يهوه صبايوت مي‌گويد: «هر آينه در آن روز يوغ او را از گردنت خواهم شكست و بندهاي تو را خواهم گسيخت. و غريبان بار ديگر او را بنده خود نخواهند ساخت. 9 و ايشان خداي خود يهوه و پادشاه خويش داود را كه براي ايشان برمي‌انگيزانم خدمت خواهند كرد. 10 پس خداوند مي‌گويد كه اي بنده من يعقوب مترس و اي اسرائيل هراسان مباش زيرا اينك من تو را از جاي دور و ذريّت تو را از زمين اسيري ايشان خواهم رهانيد و يعقوب مراجعت نموده، در رفاهيّت و امنيّت خواهد بود و كسي او را نخواهد ترسانيد. 11 زيرا خداوند مي‌گويد: من با تو هستم تا تو را نجات بخشم و جميع امّت‌ها را كه تو را در ميان آنها پراكنده ساختم، تلف خواهم كرد. اما تو را تلف نخواهم نمود، بلكه تو را به انصاف تأديب خواهم كرد و تو را بي‌سزا نخواهم گذاشت. 12 زيرا خداوند چنين مي‌گويد: جراحت تو علاج‌ناپذير و ضربت تو مهلك مي‌باشد. 13 كسي نيست كه دعوي تو را فيصل دهد تا التيام يابي و برايت دواهاي شفابخشنده‌اي نيست. 14 جميع دوستانت تو را فراموش كرده، درباره تو احوال‌پرسي نمي‌نمايند زيرا كه تو را به صدمه‌دشمن و به تأديب بيرحمي به سبب كثرت عصيانت و زيادتي گناهانت مبتلا ساخته‌ام. 15 چرا درباره جراحت خود فرياد مي‌نمايي؟ درد تو علاج‌ناپذير است. به سبب زيادتي عصيانت و كثرت گناهانت اين كارها را به تو كرده‌ام.
16 «بنابراين آناني كه تو را مي‌بلعند، بلعيده خواهند شد و آناني كه تو را به تنگ مي‌آورند، جميعاً به اسيري خواهند رفت. و آناني كه تو را تاراج مي‌كنند، تاراج خواهند شد و همه غارت‌كنندگانت را به غارت تسليم خواهم كرد. 17 زيرا خداوند مي‌گويد: به تو عافيت خواهم رسانيد و جراحات تو را شفا خواهم داد، از اين جهت كه تو را (شهر) متروك مي‌نامند (و مي‌گويند) كه اين صهيون است كه احدي درباره آن احوال‌پرسي نمي‌كند. 18 خداوند چنين مي‌گويد: اينك خيمه‌هاي اسيري يعقوب را باز خواهم آورد و به مسكنهايش ترحّم خواهم نمود و شهر بر تلّش بنا شده، قصرش برحسب عادت‌خود مسكون خواهد شد. 19 و تسبيح و آواز مطربان از آنها بيرون خواهد آمد و ايشان را خواهم افزود و كم نخواهند شد و ايشان را معزّز خواهم ساخت و پست نخواهند گرديد. 20 و پسرانش مانند ايّام پيشين شده، جماعتش در حضور من برقرار خواهند ماند و بر جميع ستمگرانش عقوبت خواهم رسانيد. 21 و حاكم ايشان از خود ايشان بوده، سلطان ايشان از ميان ايشان بيرون خواهد آمد و او را مقرّب مي‌گردانم تا نزديك من بيايد زيرا خداوند مي‌گويد: كيست كه جرأت كند نزد من آيد؟ 22 و شما قوم من خواهيد بود و من خداي شما خواهم بود. 23 اينك باد شديد خداوند با حدّت غضب و گردبادهاي سخت بيرون مي‌آيد كه بر سر شريران هجوم آورد. 24 تا خداوند تدبيرات دل خود را بجا نياورد و استوار نفرمايد، حدّت خشم او نخواهد برگشت. در ايّام آخر اين را خواهيد فهميد.»
ترجمه تفسيری
وعده خدا به قوم خود
خداوند، خداي اسرائيل به من فرمود:
2 «هر آنچه به تو گفته‌ام در طوماري بنويس، 3 چون زماني فرا خواهد رسيد كه بر قوم خود اسرائيل و يهودا نظر لطف خواهم انداخت و ايشان رابه اين سرزمين كه به پدرانشان داده‌ام باز خواهم آورد تا دوباره مالك آن شوند و در آن زندگي كنند.»
4 پس خداوند درباره اسرائيل و يهودا چنين فرمود:
5 «فرياد وحشت به گوش مي‌رسد؛ ترس بر همه جا حكمفرماست و آرامشي نيست! 6 آيا مرد، آبستن مي‌شود؟ پس چرا مردان مانند زناني كه مي‌زايند، دستهاي خود را بر كمر گذارده‌اند و رنگشان پريده است؟ 7 روز هولناكي در پيش است! نظير آن تابحال ديده نشده است؛ آن روز، زمان سختي قوم من است، ولي از آن نجات خواهند يافت. 8 در آن روز، يوغ بندگي را از گردنشان برداشته، خواهم شكست، زنجيرها را از دست و پايشان باز خواهم كرد و ديگر بيگانگان را بندگي نخواهند نمود، 9 بلكه به من كه خداوند، خدايشان هستم و به پادشاهي كه از نسل داود بر آنها خواهم گماشت، خدمت خواهند كرد.
10 «پس اي فرزندان بنده من يعقوب، نترسيد! اي بني‌اسرائيل، هراس به خود راه ندهيد! من شما و فرزندانتان را از نقاط دور دست و از سرزمين تبعيد به وطنتان باز خواهم گرداند و در آنجا، در امنيت و آسـايش زندگي خواهيد كرد و ديگر كسي باعث ترس شما نخواهد شد. 11 من با شما هستم و نجاتتان خـواهم داد؛ حتي اگر قومهايي را كه شما را در ميانشان پراكنده كردم، بكلي تارومار كنم، شما را از بين نخواهم برد؛ البته شما را بي‌تنبيه نخواهم گذارد. بلي، يقين مجازاتتان خواهم نمود، ولي منصفانه و عادلانه!
12 «اي قوم من، گناه تو مانند زخمي است علاج ناپذير! 13 كسي نيست كه تو را ياري دهد يا زخمهايت را ببندد؛ دارو و درمان هم ديگر فايده ندارد. 14 تمام دلباختگانت تو را ترك كرده‌اند و حتي حالت را نيز نمي‌پرسند. تو را بي‌رحمانه زخمي كرده‌ام گويي دشمنت بوده‌ام؛ تو را سخت تنبيه كرده‌ام، چون گناهانت بسيار و شرارتت بزرگ است!
15 «چرا به مجازاتت اعتراض داري؟ درد تو، درماني ندارد! تو را اينگونه سخت مجازات كرده‌ام، چون گناهانت بسيار و شرارتت بزرگ است!
16 «ولي در آن روز، تمام كساني كه تو رامي‌درند، دريده خواهند شد. تمام دشمنانت به اسارت خواهند رفت. كساني كه تو را غارت مي‌كنند، غارت خواهند شد، و كساني كه به تو ظلم مي‌كنند، مورد ظلم قرار خواهند گرفت. 17 سلامتي و تندرستي را به تو باز خواهم گرداند و زخمهايت را شفا خواهم داد، هر چند كه اكنون تو را «فراموش شده» و اورشليم را «شهر متروك» مي‌نامند.
18 «من، خداوند، قوم خود را به سرزمين‌شان باز خواهم گرداند و خانواده‌هاي ايشان را مورد لطف خود قرار خواهم داد. شهر اورشليم بر روي خرابه‌هايش باز بنا خواهد شد، قصر پادشاهي آن بازسازي شده، مانند گذشته خواهد گشت 19 و شهرها غرق خوشي و شكرگزاري خواهند شد. من ايشان را بركت خواهم داد تا افزوده شوند و قومي سربلند و محترم باشند. 20 كاميابي دوران گذشته را به ايشان باز خواهم گرداند و آنها را استوار و پايدار خواهم ساخت؛ و هر كه را به ايشان ستم كند، مجازات خواهم نمود. 21 حاكم ايشان ديگر از بيگانگان نخواهد بود بلكه از ميان قوم خودشان برخواهد خاست. من او را خواهم خواند تا كاهن عبادتگاه من باشد و به نزد من آيد، زيرا چه كسي جرأت دارد بدون آنكه او را خوانده باشم، نزد من آيد؟ 22 آنگاه ايشان قوم من خواهند بود و من خداي ايشان!»
23 گردباد ويران كننده غضب خداوند ناگهان مي‌خروشد و بر سر بدكاران نازل مي‌شود. 24 غضب شديد خداوند فرو نخواهد نشست تا مقصود او را بطور كامل به انجام رساند! در روزهاي آينده اين را خواهيد فهميد.
راهنما
باب‌هاي 30 و 31 . سرود نجات
اين سرود با دورنمايي نبوتي از عهد جديد براي اسرائيل و يهودا به حكم خداوند نوشته مي‌شود (آية 2) تا بدين ترتيب سخنان اين طومار با وقايعي كه بعدها اتفاق خواهد افتاد، سنجيده شود.
در باب 31، آيات 31 الي 34، از عهدي جديد سخن به ميان آمده است. عهد عتيق، ماجراي پيمان خداوند با قوم يهود بر اساس عهدي بود كه در كوه سينا به آنان داده شد. در اينجا نبوت صريح و قاطعي ارائه مي‌شود كه طي آن عهد موسي، جاي خود را به عهد ديگري خواهد داد. چگونگي جانشيني عهد مسيحي به جاي عهد موسوي، موضوع اصلي رساله به عبرانيان مي‌باشد.
