|
ترجمه قدیمی گویا
|
ترجمه قدیمی(کتاب اشعیا)
اي خاندان يعقوب كه به نام اسرائيل مسمّي هستيد و از آب يهودا صادر شده‌ايد، و به اسم يهوه قسم مي‌خوريد و خداي اسرائيل را ذكر مي‌نماييد، امّا نه به صداقت و راستي، اين را بشنويد. 2 زيرا كه خويشتن را از شهر مقّدس مي‌خوانند و بر خداي اسرائيل كه اسمش يهوه صبايوت است اعتماد مي‌دارند. 3 چيزهاي اوّل را از قديم اخبار كردم و از دهان من صادر شده، آنها را اعلام نمودم بغتةً به عمل آوردم و واقع شد. 4 چونكه دانستم كه تو سخت دل هستي و گردنت بند آهنين و پيشاني تو برنجين است. 5 بنابراين تو را از قديم مخبر ساختم و قبل از وقوع تو را اعلام نمودم. مبادا بگويي كه بت من آنها را بجا آورده و بت تراشيده و صنم ريخته شده من آنها را امر فرموده است. 6 چونكه همه اين چيزها را شنيدي، آنها را ملاحظه نما. پس آيا شما اعتراف نخواهيد كرد، و از اين زمان چيزهاي تازه را به شما اعلام نمودم و چيزهاي مخفي را كه ندانسته بوديد؟ 7 در اين زمان و نه در ايّام قديم آنها آفريده شد و قبل از امروز آنها را نشنيده بودي، مبادا بگويي اينك اين چيزها را مي‌دانستم. 8 البتّه نشنيده و هر آينه ندانسته و البتّه گوش تو قبل از اين باز نشده بود. زيرا مي‌دانستم كه بسيار خيانتكار هستي و از رحم (مادرت ) عاصي خوانده شدي. 9 به خاطر اسم خود غضب خويش را به تأخير خواهم انداخت و به خاطر جلال خويش بر تو شفقت خواهم كرد تا تو را منقطع نسازم. 10 اينك تو را قال گذاشتم امّا نه مثل نقره و تو را در كوره مصيبت آزمودم. 11 به‌خاطر ذات خود، به خاطر ذات خود اين را مي‌كنم زيرا كه اسم من چرا بايد بي‌حرمت شود و جلال خويش را به ديگري نخواهم داد.
آزادي اسرائيل
12 اي يعقوب و اي دعوت شده من اسرائيل بشنو! من او هستم! من اوّل هستم و آخر هستم! 13 به تحقيق دست من بنياد زمين را نهاد و دست راست من آسمانها را گسترانيد. وقتي كه آنها را مي‌خوانم با هم برقرار مي‌باشند. 14 پس همگي شما جمع شده، بشنويد كيست از ايشان كه اينها را اخبار كرده باشد. خداوند او را دوست مي‌دارد، پس مسرّت خود را بر بابل بجا خواهد آورد و بازوي او بر كلدانيان فرود خواهد آمد. 15 من تكلّم نمودم و من او را خواندم و او را آوردم تا راه خود را كامران سازد. 16 به من نزديك شده، اين را بشنويد. از ابتدا در خفا تكلّم ننمودم و از زماني كه اين واقع شد من در آنجا هستم و الا´ن خداوند يهوه مرا و روح خود را فرستاده است. 17 خداوند كه ولّي تو و قدّوس اسرائيل است چنين مي‌گويد: من يهوه خداي تو هستم و تو را تعليم مي‌دهم تا سود ببري و تو را به راهي كه بايد بروي هدايت مي‌نمايم. 18 كاش كه به اوامر من گوش مي‌دادي، آنگاه سلامتي تو مثل نهر و عدالت تو مانند امواج دريا مي‌بود. 19 آنگاه ذريّت تو مثل ريگ و ثمره صُلب تو مانند ذرّات آن مي‌بود و نام او از حضور من منقطع و هلاك نمي‌گرديد.
20 از بابل بيرون شده، از ميان كلدانيان بگريزيد و اين را به آواز ترنّم اخبار و اعلام نماييد و آن را تا اقصاي زمين شايع ساخته، بگوييد كه خداوند بنده خود يعقوب را فديه داده است. 21 و تشنه نخواهند شد اگر چه ايشان را در ويرانه‌ها رهبري نمايد، زيرا كه آب از صخره براي ايشان جاري خواهد ساخت و صخره را خواهد شكافت تا آبها بجوشد. 22 و خداوند مي‌گويد كه براي شريران سلامتي نخواهد بود.
ترجمه تفسیری
اي قوم اسرائيل، اي كساني كه از نسل يهودا هستيد، گوش كنيد: شما به نام خداوند قسم مي‌خوريد و ادعا مي‌كنيد كه خداي اسرائيل را مي‌پرستيد، اما اين كار را از روي صداقت و راستي انجام نمي‌دهيد. 2 با وجود اين، افتخار مي‌كنيد كه در شهر مقدس زندگي مي‌كنيد و بر خداي اسرائيل كه نامش خداوند قادر متعال است توكل داريد.
3 خداوند مي‌گويد: «آنچه را كه مي‌بايست رخ دهد، از مدتها پيش به شما اطلاع دادم و آنگاه ناگهان‌آنها را به عمل آوردم. 4 مي‌دانستم كه دلهايتان همچـون سنگ و سرهايتـان ماننـد آهن سخت است. 5 اين بود كه آنچه مي‌خواستم براي شما انجام دهم از مدتها پيش به شما خبر دادم تا نگوئيد كه بتهايتان آنها را بجا آورده‌اند.
6 «پيشگويي‌هاي مرا شنيده‌ايد و وقوع آنها را ديده‌ايد، اما نمي‌خواهيد اعتراف كنيد كه پيشگويي‌هاي من درست بوده است. اكنون چيزهاي تازه‌اي مي‌گويم كه تابحال از وجود آنها بي‌اطلاع بوده‌ايد. 7 و چيزهايي را به وجود مي‌آورم كه قبلاً نبوده است و درباره آنها چيزي نشنيده‌ايد، تا ديگر نگوييد: «اين چيزها را مي‌دانستيم!»
8 «بلي، چيزهاي كاملاً تازه به شما مي‌گويم، چيزهايي كه هرگز نشنيده‌ايد، چون مي‌دانم اشخاص خيانتكاري هستيد و از طفوليت هميشه ياغي بوده‌ايد. 9 باوجود اين، بخاطر حرمت نامم، خشم خود را فرو برده، شما را از بين نخواهم برد. 10 شما را در آتش مصيبت آزمايش كردم همانگونه كه نقره را در كوره مي‌آزمايند اما هيچ چيز خوب و با ارزش در شما نيافتم. 11 بلي، بخاطر خودم شما را از بين نخواهم برد مبادا اقوام بت‌پرست بگويند كه بتهايشان مرا مغلوب كردند. من به بتهاي آنها اجازه نمي‌دهم در جلال من شريك شوند.
12 «اي اسرائيل، اي قوم برگزيده من، گوش كنيد! تنها من خدا هستم. من اول و آخر هستم. 13 دستهاي من بود كه زمين را بنياد نهاد و آسمانها را گسترانيد. آنها گوش به فرمان من هستند.
14 «همه شما بياييد و بشنويد. هيچكدام از خدايان شما قادر نيست پيشگويي كند كه مردي را كه من برگزيده‌ام حكومت بابل را سرنگون خواهد كرد و آنچه اراده كرده‌ام بجا خواهد آورد. 15 اما من اين را پيشگويي مي‌كنم. بلي، من كوروش را خوانده‌ام و به او اين مأموريت را داده‌ام و او را كامياب خواهم ساخت.
16 «به من نزديك شويد و گوش دهيد. من هميشه آشكارا گفته‌ام كه در آينده چه رخ خواهد داد تا شما بتوانيد آن را بفهميد.»
(اكنون خداوند مرا با روح خود نزد شما فرستاده است.)
آزادي قوم اسرائيل
17 خداوند كه نجات دهنده قوم اسرائيل و خداي مقدس ايشان است چنين مي‌گويد: «اي اسرائيل، من خداوند، خداي شما هستم كه شما را براي خيريت خودتان تنبيه مي‌كنم و شما را به راه‌هايي كه بايد برويد هدايت مي‌نمايم.
18 «اي كاش به اوامر من گوش مي‌داديد، آنگاه بركات مانند نهر براي شما جاري مي‌شد و پيروزي مانند امواج دريا به شما مي‌رسيد. 19 نسل شما مانند شنهاي ساحل دريا بي‌شمار مي‌شدند و من نمي‌گذاشتم ايشان هلاك شوند.»
20 اي قوم اسرائيل، از بابل بيرون بياييد! از اسارت آزاد شويد! با صداي بلند سرود بخوانيد و اين پيام را به گوش تمام مردم جهان برسانيد: «خداوند قوم اسرائيل را كه خدمتگزاران او هستند، آزاد ساخته است!» 21 هنگامي كه خداوند قوم خود را از بيابان خشك عبور داد ايشان تشنگي نكشيدند، زيرا او صخره را شكافت و از آن، آب جاري ساخت تا ايشان بنوشند.
22 خداوند مي‌فرمايد: «گناهكاران از سلامتي برخوردار نخواهند شد.»
راهنما
باب‌هاي 46 و 47 و 48 . سقوط بابل
مضمون اين باب‌ها همان مطالب باب‌هاي 13 و 14 را دنبال مي‌كنند. خدايان متعدد بابل، كثرت جادوگران و ساحران اين سرزمين نتوانستند در برابر لشكريان كورش تاب آورند (47 : 12 - 15). در عوض تمثال خدايان طلايي آنها از نجات بابل عاجز ماندند و نه فقط نتوانستند شهر آنها را برهانند بلكه حتي قادر نبودند خود را نيز نجات دهند و آنها را در ارابه‌ها و سوار بر حيوانات و بهايم به يغما بردند (46 : 1 - 2). اين امور بر يگانگي خدا، قدرت بي‌مانند او در پيشگويي آينده و كنترل جريانات تاريخ دلالت دارند. اين نبوت تكرار پيشگويي مهم و رسمي خدا دربارة سقوط بابل بدست كورش و رهايي يهوديان مي‌باشد. منظور از عبارت «خداوند او را دوست مي‌دارد» (48 : 14)، كورش مي‌باشد، كه پادشاهي استثنايي و دادگر بود.
