|
ترجمه قدیمی گویا
|
ترجمه قدیمی(کتاب یوشع)
زمينهاي تصرف نشده
و يوشع پير و سالخورده شد، و خداوند به وي گفت: «تو پير و سالخورده شده‌اي و هنوز زمين بسيار براي تصرف باقي مي‌ماند. 2 و اين است زميني كه باقي مي‌ماند، تمامي بلوك فلسطينيان و جميع جَشُوريان. 3 از شِيحُورْ كه در مقابل مصر است تا سرحد عَقْرُون به سمت شمال كه از كنعانيان شمرده مي‌شود، يعني پنج سردار فلسطينيان از غَزّيان و اَشْدُوديان و اَشْقَلُونيان و جَتْيان و عَقْرُونيان و عَوّيان. 4 و از جنوب تمامي زمين كنعانيان و مغاره‌اي كه از صيدونيان است تا اَفيقْ و تا سرحد اَموريان. 5 و زمين جِبْليان و تمامي لُبْنان به سمت مطلع آفتاب از بَعْلْ جاد كه زير كوه حَرْمون است تا مدخل حَمات. 6 تمامي ساكنان كوهستان از لبنان تا مِصْرَفُوت مايِمْ كه جميع صِيدُونيان باشند، من ايشان را از پيش بني‌اسرائيل بيرون خواهم كرد. ليكن تو آنها را به بني‌اسرائيل به ملكّيت به قرعه تقسيم نما چنانكه تو را امر فرموده‌ام. 7 پس الا´ن اين زمين را به نه سبط و نصف سبط مَنَسَّي براي ملكّيت تقسيم نما.»
تقسيم زمينهاي شرق اردن
8 با او رؤبينيان و جاديان ملك خود را گرفتند كه موسي در آن طرف اُرْدُن به سمت مشرق به ايشان داد، چنانكه موسي بندة خداوند به ايشان‌بخشيده بود. 9 از عَرُوعِير كه بر كنارة وادي اَرْنُون است، و شهري كه در وسط وادي است، و تمامي بيابان مِيدَبا تا دِيبُون. 10 و جميع شهرهاي سَيْحُون ملك اَموريان كه در حَشْبُون تا سرحد بني‌عَمّون حكمراني مي‌كرد. 11 و جِلْعاد و سرحد جَشُوريان و مَعَكيان و تمامي كوه حَرْمون و تمامي باشان تا سَلْخَه. 12 و تمامي ممالك عوج در باشان كه در اَشْتارُوت و اَدْرَعي حكمراني مي‌كرد، و او از بقية رفائيان بود. پس موسي ايشان را شكست داد و بيرون كرد. 13 اما بني‌اسرائيل جَشُوريان و مَعَكيـان را بيرون نكردند؛ پس جَشُور و مَعَكي تا امروز در ميـان اسرائيل ساكنند.
14 ليكن به سبط لاوي هيچ ملكّيت نداد، زيرا هداياي آتشين يَهُوَه خداي اسرائيل ملكّيت وي است چنانكه به او گفته بود.
15 و موسي به سبط بني‌رؤبين برحسب قبيله‌هاي ايشان داد. 16 و حدود ايشان از عَرُوعِير بود كه به كنار وادي اَرْنُون است و شهري كه در وسط وادي است و تمامي بيابان كه پهلوي مِيدَبا است؛ 17 حَشْبُون و تمامي شهرهايش كه در بيابان است و دِيبُون و باموتْبَعَل و بيتْبَعَل مَعُون؛ 18 و يَهْصَه و قَدِيموتْ و ميفاعت؛ 19 و قِريَتايم و سِبْمَه و سارَتْ شَحَرْ كه در كوه دَره بود؛ 20 و بيت فَغُور و دامن فِسْجَه و بيت يَشيمُوت؛ 21 و تمامي شهرهاي بيابان و تمامي ممالك سَيْحُون، ملك اَموريان، كه در حَشْبُون حكمراني مي‌كرد، و موسي او را با سرداران مِديان يعني اَوِي و راقَم و صوُر و حور و رابَع، امراي سَيْحُون، كه در آن زمين ساكن بودند، شكست داد. 22 و بَلْعام بن‌بَعُورفالگير را بني‌اسرائيل در ميان كشتگان به شمشير كشتند. 23 و سرحد بني‌رؤبين اُرْدُن و كناره‌اش بود. اين ملكّيت بني‌رؤبين برحسب قبيله‌هاي ايشان بود يعني شهرها و دهات آنها.
24 و موسي به سبط جاد يعني به بني‌جاد برحسب قبيله‌هاي ايشان داد. 25 و سرحد ايشان يَعزير بود و تمامي شهرهاي جِلْعاد و نصف زمين بني‌عَمّون تا عَرُوعِير كه در مقابل رَبّه است. 26 و از حَشْبُون تا رامتْ مِصْفَه و بَطونيم و از مَحَنايم تا سرحد دَبيرْ. 27 و در دره بيت هارام و بيت نِمْرَه و سُكّوت و صافُون و بقيه مملكت سَيْحُون، ملك حَشْبُون، و اُرْدُن و كنارة آن تا انتهاي درياي كِنَّرِت در آن طرف اُرْدُن به سمت مشرق. 28 اين است ملكّيت بني‌جاد برحسب قبيله‌هاي ايشان يعني شهرها و دهات آنها.
29 و موسي به نصف سبط مَنَسَّي داد و براي نصف سبط بني‌مَنَسَّي برحسب قبيله‌هاي ايشان برقرار شد. 30 و حدود ايشان از مَحَنايم تمامي باشان يعني تمامي ممالك عوج، مَلِك باشان و تمامي قريه‌هاي يائير كه در باشان است، شصت شهر بود. 31 و نصف جِلْعاد و عَشْتارُوت و اَدْرَعي شهرهاي مملكت عوج در باشان براي پسران ماكير بن‌مَنَسَّي يعني براي نصف پسران ماكير برحسب قبيله‌هاي ايشان بود.
32 اينهاست آنچه موسي در عَرَباتِ موآب در آن طرف اُرْدُن در مقابل اَريحا به سمت مشرق براي ملكّيت تقسيم كرد. 33 ليكن به سبط لاوي، موسي هيچ نصيب نداد زيرا كه يَهُوَه، خداي اسرائيل، نصيب ايشان است چنانكه به ايشان گفته بود.
ترجمه تفسیری
سرزمينهاي تسخير نشده
وقتي يوشع به سن پيري رسيد، خداوند به او فرمود: «تو پير شده‌اي در حاليكه سرزمينهاي زيادي باقي مانده است كه بايد تصرف شوند. 2-7 اينها هستند آن سرزمينهايي كه باقي مانده و بايد تسخير شوند: تمام سرزمين فلسطيني‌ها (كه شامل پنج شهر پادشاه نشين غزه، اشدود، اشقلون، جت و عقرون مي‌باشد)، سرزمين جشوري‌ها و عوي‌ها در جنوب (تمام سرزمين اين قومها جزو كنعان محسوب مي‌شوند و بين رود شيحور در شرق مصر و سرحدعقرون در شمال قرار دارند)، بقيه سرزمين كنعان كه بين شهر معاره صيدوني‌ها و شهر افيق در مرز اموريها قرار دارد، سرزمين جبليها، تمام لبنان در شرق كه از بعل جاد در جنوب كوه حرمون تا گذرگاه حمات امتداد مي‌يابد، تمام سرزمينهاي كوهستاني كه بين لبنان و مسرفوتمايم قرار دارد و متعلق به صيدونيهاست. من ساكنان تمام اين سرزمينها را از پيش روي قوم اسرائيل بيرون خواهم راند، اما تو زمينهاي آنها را چنانكه دستور داده‌ام، بين نه قبيله اسرائيل و نصف قبيله منسي به حكم قرعه تقسيم كن تا ملك ايشان باشد.»
تقسيم زمينهاي شرق اردن
8 نصف ديگر قبيله منسي و دو قبيله رئوبين و جاد، قبلاً قسمت خود را در سمت شرقي رود اردن تحويل گرفته بودند، زيرا موسي اين ناحيه را براي آنها تعيين نموده بود. 9 از عروعير كه در كناره وادي ارنون است تا شهري كه در وسط اين وادي است و تمام بيابان ميدبا تا ديبون، 10 همچنين همه شهرهاي سيحون، پادشاه قوم اموري كه از حشبون تا سرحد عمون حكومت مي‌كرد، ملك آنها بود. 11و12 و نيز جلعاد، سرزمين جشوري‌ها و معكي‌ها، تمام كوه حرمون و تمام باشان تا شهر سلخه كه تمام جزو قلمرو عوج بود به آنها تعلق داشت. (عوج در عشتاروت وادرعي حكومت مي‌كرد و از بازماندگان رفائيها بود كه موسي آنها را شكست داد و بيرون راند.) 13 اما اسرائيليها مردم جشور و معكي را از زمينهايشان بيرون نكردند، بطوريكه آنها تا امروز در ميان ايشان ساكنند.
14 موسي به قبيله لاوي هيچ زميني نداده بود، زيرا قرار بود بجاي زمين، قرباني‌هايي كه بر آتش به خداوند تقديم مي‌شد به آنها داده شود.
زمين قبيله رئوبين
15 موسي بخشي از سرزمين را به خاندانهاي قبيله رئوبين داده بود. 16 حدود زمين آنها از عروعير در كنار وادي ارنون و شهري كه در وسط آن وادي است، تا آنطرف دشت مجاور ميدبا بود. 17 سرزمين‌آنها شامل حشبون و تمام شهرهاي آن دشت مي‌شد، يعني ديبون، باموت‌بعل، بيت‌بعل معون، 18 يهصه، قديموت، ميفاعت، 19 قريتايم، سبمه، سارت شحر در كوهستان بالاي دره، 20 بيت‌فغور، بيت‌يشيموت و دامنه كوه پيسگاه.
21 همچنين شهرهايي كه در دشت بودند و نيز شهرهاي سيحون، پادشاه اموري كه در حشبون حكومت مي‌كرد به ملكيت قبيله رئوبين درآمدند. موسي، سيحون پادشاه و بزرگان مديان را كه عبارت بودند از: اَوِي، راقم، صور، حور و رابع شكست داده بود. اين افراد در سرزمين سيحونِ پادشاه زندگي مي‌كردند و با او متحد بودند. 22 بلعام جادوگر، پسر بعور، نيز از جمله كساني بود كه بوسيله اسرائيليها در جنگ كشته شده بودند. 23 رود اردن، مرز غربي قبيله رئوبين بود. اينها شهرها و دهاتي بودند كه به خاندانهاي قبيله رئوبين به ملكيت داده شدند.
زمين قبيله جاد
24 موسي همچنين قسمتي از سرزمين را براي خاندانهاي قبيله جاد تعيين نموده بود. اين قسمت عبارت بود از: 25 يعزير، تمام شهرهاي جلعاد و نصف سرزمين عموني‌ها تا عروعير نزديك ربه 26 و از حشبون تا رامت مصفه و بطونيم، و از محنايم تا سرحد دبير؛ 27 شهرهاي بيت‌هارام و بيت‌نمره، سوكوت، صافون، كه در دره اردن بودند و همچنين بقيه ملك سيحون، پادشاه حشبون. رود اردن مرز غربي قبيله جـاد بود و تا درياچه جليـل در شمال امتداد داشت. 28 اينها شهرها و دهاتي بودند كه به خاندانهاي قبيله جاد به ملكيت داده شدند.
زمينِ نصف قبيله منسي
29 موسي قسمتي از سرزمين را براي خاندانهاي نصف قبيله منسي تعيين نموده بود. 30 زمين ايشان از محنايم بطرف شمال بود و شامل باشان (مملكت سابق عوج پادشاه) و تمام شهرهاي يائير (واقع در باشان) كه شصت شهر بودند، مي‌شد. 31 نصف جلعاد و شهرهاي پادشاه نشين عوج يعني عشتاروت وادرعي در باشان به نصف خاندان ماخير پسر منسي داده شد.
32 اين بود چگونگي تقسيم زمينهاي شرق رود اردن، بوسيله موسي، هنگامي كه او در شرق اريحا در دشت موآب بود. 33 اما موسي هيچ سهمي به قبيله لاوي نداد، زيرا چنانكه به ايشان گفته بود، بجاي زمين، خداوند، خداي اسرائيل ميراث ايشان بود.
راهنما
باب‌هاي 13 - 22 . تقسيم سرزمين كنعان
نقشة 31 محل تقريبي سكونت ملل كنعاني و استقرار دوازده سبط اسرائيل را نشان مي‌دهد. شش شهر ملجاء (باب 20 ، و تثنيه 19)؛ و 48 شهر براي لاويان، شامل 13 شهر براي كاهنان (21 : 19 و 14) تعيين شد. مذبح در كنارة رود اردن (باب 22)، بعنوان نشانة وحدت ملي ملتي كه رودخانه‌اي بزرگ آنرا به دو قسمت مي‌كرد، در نظر گرفته شد.
