|
ترجمه قدیمی گویا
|
ترجمه قدیمی (کتاب خروج)
ساختن تابوت
و بَصلئِيل، تابوت را از چوب شطيم‌ساخت، طولش دو ذراع و نيم، و عرضش يك ذراع و نيم، و بلنديش يك ذراع ونيم. 2 و آن را به طلاي خالص از درون و بيرون پوشانيد. و براي آن تاجي از طلا بر طرفش ساخت. 3 و چهار حلقة زرين براي چهار قايمه‌اش بريخت، يعني دو حلقه بر يك طرفش و دو حلقه بر طرف ديگر. 4 و دو عصا از چوب شطيم ساخته، آنها را به طلا پوشانيد. 5 و عصاها را در حلقه‌ها بر دو جانب تابوت گذرانيد، براي برداشتن تابوت. 6 و كرسي رحمت را از طلاي خالص ساخت. طولش دو ذراع و نيم، و عرضش يك ذراع و نيم. 7 و دو كروبي از طلا ساخت. و آنها را بر هر دو طرف كرسي رحمت از چرخكاري ساخت. 8 يك كروبي بر اين طرف و كروبي ديگر بر آن طرف، و از كرسي رحمت، كروبيان را بر هر دو طرفش ساخت. 9 و كروبيان بالهاي خود را بر زبر آن پهن مي‌كردند، و به بالهاي خويش كرسي رحمت را مي‌پوشانيدند، و رويهاي ايشان به سوي يكديگر مي‌بود، يعني رويهاي كروبيان به جانب كرسي رحمت مي‌بود.
ساختن خوان
10 و خوان را از چوب شطيم ساخت. طولش دو ذراع، و عرضش يك ذراع، و بلنديش يك ذراع و نيم. 11 و آن را به طلاي خالص پوشانيد، و تاجي زرين گرداگردش ساخت. 12 و حاشيه‌اي به مقدار چهار انگشت گرداگردش ساخت، و تاجي زرين گرداگرد حاشيه ساخت. 13 و چهار حلقة زرين برايش ريخت، و حلقه‌ها را بر چهار گوشه‌اي كه بر چهار قايمه‌اش بود گذاشت. 14 و حلقه‌ها مقابل حاشيه بود، تا خانه‌هاي عصاها باشد، براي برداشتن خوان. 15 و دو عصا را از چوب شطيم ساخته، آنها را به طلا پوشانيد، براي برداشتن خوان. 16 و ظروفي را كه بر خوان مي‌بوداز صحنها و كاسه‌ها و پياله‌ها و جامهايش كه بدانها هداياي ريختني مي‌ريختند، از طلاي خالص ساخت.
ساختن چراغدان
17 و چراغدان را از طلاي خالص ساخت. از چرخكاري، چراغدان را ساخت، و پايه‌اش و شاخه‌هايش و پياله‌هايش و سيبهايش و گلهايش از همين بود. 18 و از دو طرفش شش شاخه بيرون آمد، يعني سه شاخة چراغدان از يك طرف، و سه شاخة چراغدان از طرف ديگر. 19 و سه پيالة بادامي با سيبي و گلي در يك شاخه، و سه پيالة بادامي و سيبي و گلي بر شاخة ديگر، و همچنين براي شش شاخهاي كه از چراغدان بيرون مي‌آمد. 20 و بر چراغدان چهار پيالة بادامي با سيبها و گلهاي آن. 21 و سيبي زير دو شاخة آن، و سيبي زير دو شاخة آن، و سيبي زير دو شاخة آن، براي شش شاخهاي كه از آن بيرون مي‌آمد. 22 سيبهاي آنها و شاخه‌هاي آنها از همين بود، يعني همه از يك چرخكاري طلاي خالص. 23 و هفت چراغش و گلگيرهايش و سينيهايش را از طلاي خالص ساخت. 24 از يك وزنه طلاي خالص آن را با همة اسبابش ساخت.
ساختن مذبح بخور
25 و مذبح بخور را از چوب شطيم ساخت، طولش يك ذراع، و عرضش يك ذراع مربع، و بلنديش دو ذراع، و شاخهايش از همان بود. 26 و آن را به طلاي خالص پوشانيد، يعني سطحش و طرفهاي گرداگردش، و شاخهايش، و تاجي گرداگردش از طلاي خالص ساخت. 27 و دو حلقة زرين برايش زير تاج بر دو گوشه‌اش بر دوطرفش ساخت، تا خانه‌هاي عصاها باشد براي برداشتنش به آنها. 28 و عصاها را از چوب شطيم ساخته، آنها را به طلا پوشانيد. 29 و روغن مسح مقدس و بخور معطر طاهر را از صنعت عطار ساخت.
ترجمه تفسیری
بصل‌ئيل، صندوق عهد را از چوب اقاقيا كه‌درازاي آن يك متر و 25 سانتي متر و پهنا و بلندي آن هر كدام هفتاد وپنج سانتي متر بود، ساخت. 2 بيرون و درون آن را با طلاي خالص پوشانيد و نواري از طلا دور لبه آن كشيد. 3 براي صندوق چهار حلقه از طلا آماده كرد و آنها را در چهار گوشه قسمت پايين آن متصل نمود، يعني در هر طرف دو حلقه. 4و5 بعد دو چوب بلند تهيه شده از درخت اقاقيا با روكش طلا براي برداشتن صندوق فراهم ساخت و چوبها را در داخل حلقه‌هاي دو طرف صندوق گذاشت.
6 سرپوش صندوق يعني تخت رحمت را به درازاي يك متر و ده سانتيمتر و پهناي هفتاد سانتيمتر، از طلاي خالص درست كرد. 7و8 سپس دو مجسمه فرشته از طلا در دو سر تخت رحمت ساخت. فرشته‌ها را طوري روي تخت رحمت ساخت كه با آن يكپارچه شد. 9 مجسمه فرشته‌ها، روبروي هم و نگاهشان بطرف تخت و بالهايشان بر بالاي آن گسترده بود.
ساختن ميز نان مقدس
(خروج 25:23-30)
10 آنگاه بصل‌ئيل، ميز نان مقدس را از چوب اقاقيا به درازاي يك متر و پهناي نيم متر و بلندي 75 سانتي متر ساخت. 11 آن را با روكشي از طلاي خالص پوشانيد و قابي از طلا بر دورتادور لبه آن نصب كرد. 12 حاشيه دور لبه ميز را به پهناي چهار انگشت درست كرد و دور حاشيه را با قاب طلا پوشانيد. 13و14 چهار حلقه از طلا براي ميز ساخت و حلقه‌ها رابه چهار گوشه بالاي پايه‌هاي ميز نصب كرد. اين حلقه‌ها براي چوبهايي بود كه به هنگام برداشتن و جابجا كردن ميز مي‌بايست در آنها قرار گيرد. 15 اين چوبها را از درخت اقاقيـا با روكش طلا ساخـت. 16 همچنين بشقابها، كاسه‌ها، جامها و پياله‌هايي از طلاي خالص براي ريختن هداياي نوشيدني درست كرد تا آنها را روي ميز بگذارند.
ساختن چراغدان
(خروج 25:31-40)
17 چراغدان را نيز از طلاي خالص درست كرد. پايه و بدنه آن را يكپارچه و از طلاي خالص ساخت و نقش گلهاي روي آن را نيز كه شامل كاسبرگ و غنچه بـود از طلا درست كرد. 18 بر بدنه چراغدان شش شاخه قرار داشت، يعني در هر طرف سه شاخه. 19 روي هر يك از شاخه‌ها سه گل بادامي شكل بود. 20و21 خود بدنه را با چهار گل بادامي شكل تزيين كرد طوري كه گلها بين شاخه‌ها و بالا و پايين آنها قرار گرفتند. 22 تمام اين نقشها و شاخه‌ها و بدنه از يك تكه طلاي خالص بود. 23 هفت چراغ آن و انبرها و سينيهايش را از طلاي خالص ساخت. 24 براي ساختن اين چراغدان و لوازمش سي و چهار كيلو طلا بكار رفت.
ساختن قربانگاه بخور
(خروج 30:1-5)
25 قربانگاه بخور را به شكل چهار گوش به ضلع نيم متر و بلندي يك متر از چوب اقاقيا درست كرد.آن را طوري ساخت كه در چهار گوشه آن چهار زايده به شكل شاخ بود. 26 روكش قربانگاه و شاخهاي آن از طلاي خالص بود. قابي دورتادور آن از طلا درست كرد. 27 در دو طـرف قربانگاه، زير قاب طلايي، دو حلقه از طلا براي قرار گرفتن چوبها ساخت تـا با آنها قربانگاه را حمل كننـد. 28 ايـن چوبها از درخت اقاقيا تهيه شده بود و روكش طلا داشت.
تهيه روغن مسح و بخور
(خروج 30:22-38)
29 سپس روغن مسح مقدس و بخور خالص معطر را تهيه كرد.
راهنما
باب‌هاي 35 تا 40 . ساختن خيمه
خيمه با همة تجهيزات و لوازم آن دقيقاً طبق دستورالعملي كه در باب‌هاي 25 تا 31 داده شده بود، ساخته شد.
ابعاد آن عبارت بودند از : 5/13 متر طول، 5/4 متر عرض و 5/4 متر ارتفاع. بدنة آن ساخته شده از تيرك‌هاي عمودي بود كه با پرده‌ها پوشانده شده بودند. خيمه رو به شرق ساخته شده بود.
تيرك‌ها كه تعدادشان در ديوارهاي شمالي و جنوبي و غربي به ترتيب 20، 20 و 15 عدد بود، هر يك 2/4 متر طول و 67 سانتي متر عرض داشتند، و از چوب محكم اقاقيا ساخته شده و با طلا پوشانده شده بودند. هر تيرك در هر يك از دو انتهايش داراي دو زبانه بود تا بتواند بطور عمودي بر دو سوراخ از جنس نقره قرار گيرد، و تيرك‌ها بوسيلة پنج ميله به يكديگر وصل مي‌شدند، كه اين ميله‌ها از درون حلقه‌هايي كه بر تيرك‌ها نصب شده بودند، عبور داده مي‌شدند.
پرده‌ها تعدادشان 10 عدد بود و هر يك 6/12 متر طول و 8/1 متر عرض داشتند و از بهترين پارچة كتان به رنگهاي آبي، ارغواني و سرخ تهيه شده بودند، و كروبيان را با ظرافت بر آنها دوخته بودند.
پرده‌ها بوسيلة قلاب‌هايي طلايي كه در حلقه‌هايي آبي رنگ قرار مي‌گرفتند، به يكديگر وصل مي‌شدند و يك پردة يكدست را تشكيل مي‌دادند. اين پردة يكدست، كه بدين گونه از 10 پرده درست شده بود، از شرق تا غرب بطول 20 متر، و از شمال تا جنوب به عرض 5/12 متر ديوارهاي خيمه را دربر مي‌گرفت و 5/4 متر اضافي آن در طرف غرب خيمه آويزان مي‌شد. اين پرده بر روي ديوارهاي ساخته شده از تيرك‌هاي طلايي گسترده مي‌شد و خيمه را كامل مي‌كرد.
چادر
چادر، خيمه را مي‌پوشاند. جنس آن از پارچة بافته شده از پشم بز بود. چادر از 11 پرده تشكيل شده بود كه هر يك 5/13 متر طول و 8/1 متر عرض داشتند، و بوسيلة قلاب‌هاي برنجي به يكديگر وصل مي‌شدند. و در مجموع، اين چادر از شرق تا غرب 8/19 متر طول و از شمال تا جنوب 5/13 متر عرض داشت. بر بالاي آن پوشش چرمي قرمزي ساخته شده از پوست قوچ قرار داشت، و بر بالاي آن نيز پوششي از پوست خز يا گوركن.
اين چادر سه لايه‌اي از پارچة پشم بز، چرم قرمز، و پوست خز ياگوركن، احتمالاً بوسيلة يك تير، محكم نگهداشته مي‌شد.
مقدس‌ترين مكان، يا قدس‌الاقداس
اين محل در 5/4 متر غرب خيمه قرار داشت كه يك مكعب كامل را تشكيل مي‌داد، و نشاندهندة محل سكونت خدا بود. فقط صندوقچة عهد در آنجا قرار داشت و سالي يكبار كاهن اعظم وارد آنجا مي‌شد. قدس الاقداس «ساية آسمان» بود (عبرانيان 9:24).
صندوق عهد
صندوقي بود به طول 13/1 متر، عرض 68 سانتي متر و ارتفاع 68 سانتي متر. از چوب اقاقيا ساخته شده و با طلا پوشانده شده بود. دو لوح ده فرمان، يك ظرف منّ و عصاي هارون در آن قرار داشت.
درپوش صندوق، تخت رحمت بود كه از طلاي خالص ساخته شده بود. در دو انتهاي آن دو كروبي، بصورت يك تكه با خود درپوش، روبروي هم قرار داشتند؛ در حاليكه بالهايشان را به اطراف باز كرده و بسوي پايين و به تخت رحمت مي‌نگريستند. تخت رحمت كه درست بالاي الواح ده فرمان قرار داشت، نشاندهندة محل ملاقات شريعت و رحمت بود، و به اين ترتيب «سايه‌اي» بود از خود مسيح. حضور كروبيان بيانگر علاقة موجودات آسماني به نجات بشر بود. ظاهراً پولس هنگامي كه گفت: «فرشتگان نيز مشتاق هستند كه در آنها نظر كنند» (اول پطرس 1 : 12)، به همين مطلب فكر مي‌كرد.
احتمالاً صندوق عهد در دوران اسارت بابل گم شده است. در مكاشفه 11 : 19، يوحنا آن را «در قدس» ديد. اما اين در رؤيا اتفاق افتاد، و مسلماً بدان معنا نبود كه صندوق عهد حقيقي و مادي در آنجا بود، چرا كه در آسمان «هيچ قدس» وجود نخواهد داشت (مكاشفه 21 : 22).
مكان اقدس
مكان اقدس در 9 متري شرق خيمه قرار داشت. در قسمت شمالي آن نيز نان تقدّمه؛ در قسمت جنوبي چراغدان؛ و درست جلوي پرده، مذبح بخور قرار داشت. شايد اين «سايه‌اي» از كليسا بود.
پرده
پرده از بهترين نوع پارچة كتان و به رنگهاي آبي، ارغواني و قرمز تهيه شده بود و بر آن طرح كروبيان با ظرافت گلدوزي شده بود. اين پرده، مكان اقدس را از قدس‌الاقداس جدا مي‌كرد، يا بعبارت ديگر، اتاق تخت سلطنت خدا را از اتاق انتظار انسان مجزا مي‌كرد. به هنگام مرگ عيسي، پرده از ميان پاره شد (متي 27 : 51)، به اين معني كه در آن لحظه، درِ حضور خدا بر انسان گشوده شد.
پردة ديگري نيز به نام «صحن»، براي ورود و خروج در انتهاي شرقي خيمه وجود داشت، و از كتان مرغوب به رنگهاي آبي، ارغواني و قرمز تهيه شده بود.
چراغدان
چراغدان كه از طلاي خالص ساخته شده بود، داراي يك محور در وسط و سه شاخه در هر طرف بود. تصور بر آن است كه 5/1 متر ارتفاع داشته و عرض آن در بالا حدود يك متر بوده است. آن را از روغن زيتون پر مي‌كردند و هر روزه آن را پاك و روشن مي‌كردند (30 : 7 و 8).
چراغدانهاي معبد سليمان، كه مطابق الگوي اين چراغدان ساخته شده بودند و شايد خود آن نيز در ميانشان بود، بي‌ترديد جزو غنايمي بودند كه به بابل منتقل شده و بعدها بازگردانده شدند (حزقيال 1:7).
شايد چراغدان معبد هيروديس در زمان عيسي نيز يكي از همين چراغدانها بوده باشد. در سال 70م. آن را به روم بردند؛ طرح آن را بر طاق تيطس تراشيدند و بعدها در سال 533 م. «با احترام در كليساي مسيحي اورشليم نهادند.» بيش از اين، اطلاع ديگري در دست نيست. شكل تراشيده شده بر طاق تيطس احتمالاً تصوير درستي از چراغدان اوليه را بدست مي‌دهد.
ممكن است چراغدان، «سايه‌اي» از كلام خدا بوده باشد، گرچه در مكاشفه 1 : 12 و 20، چراغدانها نمايندة كليساها هستند.
ميز نان تقدّمه
طول اين ميز حدود يك متر، عرض آن نيم متر و ارتفاعش 70 سانتي متر بود. از چوب اقاقيا ساخته شده بود و روكش آن از طلاي خالص بود. 12 قطعه نان بر آن قرار داشت كه هر هفته در روز سبت آنها را با قطعات نان تازه عوض مي‌كردند. اين ميز در قسمت شمالي مكان اقدس قرار داشت، و سمبول شكرگزاري به خدا بخاطر نان روزانه بود (لوقا 11 : 3).
حوض
اين حوض درواقع تشت برنجي بزرگي پر از آبي بود كه كاهنان دست‌ها و پايهايشان را پيش از خدمت بر مذبح يا خيمه، در آن مي‌شستند. اين حوض نشانة پاكي بود؛ چه به لحاظ معناي حقيقي كلمه و چه از گناه. اين «سايه‌اي» از پاك شدن بواسطة خون مسيح، و شايد نيز تعميد مسيحي باشد.
حياط
حصار اطراف خيمة اجتماع : 50 متر طول و 25 متر عرض داشت و درِ آن بجانب شرق باز مي‌شد. پرده‌هايي از كتان خوب دو لايه به ارتفاع 5/2 متر، بر ستونهاي برنجي كه 5/2 متر از يكديگر فاصله داشتند، بر آن آويزان بودند و بوسيلة نوارها و قلاب‌هاي نقره‌اي كه در سوراخهاي برنجي قرار مي‌گرفتند، به هم وصل مي‌شدند. دروازه، در انتهاي شرقي حياط قرار داشت و عرض آن 10 متر و از جنس كتان آبي و ارغواني رنگ بود.
مذبح بخور
ارتفاع آن يك متر و مساحتش نيم متر مربع بود. از چوب اقاقيا با روكش طلاي خالص ساخته شده بود، و در مقابل پردة خيمه قرار داشت. صبحگاه و شامگاه بر آن بخور سوزانده مي‌شد (30 : 8)، و نمايانگر دعاي دايمي بود (مكاشفه 8 : 3 - 5).
نقشه 26 - نقشة خيمه
مذبح قربانيهاي سوختني
مذبح قربانيهاي سوختني
