مسافرت و دیدن جاهای تازه و گوش فرا دادن به صدای طبیعت و نغمه پرندگان و شادی چمن ها و گلها، یادآور شور و شوق روزهای آخر مدرسه و زبان درازی مشقهای عید و به پیشواز عید رفتن و خرید عید و خانه تکانی ، همه چیز نو و تازه و مطبوع میشود.
نوروز عطری است که رایحهاش از خاطرات کودکی ما آغاز میشود و نه تنها کودکی ما بلکه تاریخ و فرهنگ ما متاثر از داستانها و حکایتهای شیرین و شاد این مراسم زیبای فرهنگی است. نوروز و سنبلههای عید در لابلای صفحات تاریخ و ادبیات ما عطر میافشاند.
به راستی جدا از بسیاری از شکستها و ضایعات و تباهیهایی که فرهنگ و تاریخ ایران را در هم شکسته است و آن را با خود بر دوش میکشیم، نوروز میتواند یکی از افتخارات بزرگ ما باشد، هر ملت و قومی سال را به شیوه خود نو میکنند و اعیاد مذهبی و ملی بسیاری دارند ما نیز در هماهنگی با خالق هستی که زمین را تازه میکند و بر سرما و خشکی طبیعت عطر گل و رنگ سبزه میپاشد، حیات و زندگی تازه را جشن میگیریم.
همه ما در این روزها و در لحظه تحویل سال عهدهایی تازه میبندیم و از خداوند یاری و حمایت و برکت را برای سال جدید میطلبیم.
ما مسیحیان نیز با تکیه بر وعدههای شگفت انگیز کلام خدا به آینده چشم دوختهایم و برکات عظیم خدا را برای امسال آرزو میکنیم.
گاهی اوقات وقتی بر وضعیت روحانی خود چشم میدوزیم و بر وعدههای کلام خدا دچار تعارض و تردید میشویم اما حقیقت احساس ما نیست بلکه حقیقت نگاهی است که خدا در کلامش بر ما دارد.
امسال چه نغمهای را آغاز خواهم کرد؟ آیا نغمه" نداشتن"، "نتوانستن"، "من ارزش زندگی را ندارم" و یا با تکیه بر کلام خدا که میگوید:" در مسیح خلقت تازهای است، اینک همه چیز تازه شدهاست"روزی تازه و سالی تازه را با باوری تازه بر خدا و بر خود و بر دیگران آغاز خواهیم نمود. میبخشیم تا بخشیده شویم و تلخیها را با سرمایی که همراه با شکوفههای بهاری ذوب میشود، فراموش خواهیم کرد و ما هم همچون درختی که برگهای کهنه و پوسیده زمستانی خود را رها کرده و لباسی تازه بر تن میکند، نگرش خود را نسبت به زندگی و دیگران و خود تازه میکنیم.
شاید نگریستن بر وضعیت حال حاضر خود و دقیق شدن بر عمق تباهی که شاید در اعماق من ریشه دارد، هیچ بارقه امیدی را در قلبم نمیافروزد اما مسیح که رویاننده امید و برخیزاننده مردگان و سرور کائنات و مفخر موجودات و قطب عالم امکان است، غیر ممکن را ممکن ساخت. علاوه بر نوروز به روزهای قیام خداوند از میان مردگان نزدیک میشویم پس بجاست که بیاد آوریم، همانگونه که درخت و جویبار و زمین تازه میشوند، در مسیح غیر ممکن ممکن گردید زیرا او بر مرگ یگانه قدرت مقهور کننده حیات، پیروز گردید و از میان مردگان برخاست و چون او برخاست همه ما با ایمان بر او میتوانیم از شرایطی که در آن گرفتاریم برخیزیم.
شاید آوای یاسها و شکستها و ملالتها و گناهان وتلخیهای سال گذشته هنوز در گوشمان سنگینی میکند و در تلاش است تا معنای درهم کوبنده خود را در استخوان جوان سال نو تزریق کند اما بگذاریم که قلبمان و سپس گوشهایمان و دعایمان تنها یک عهد را در خود تکرار کند و آنقدر تکرار کند تا قسمتی از وجود و هستیمان گردد و آن آوا میتواند برای همه ما این باشد:
"به همینسان، شما نیز خود را نسبت به گناه مرده انگارید، اما در مسیح عیسی نسبت به خدا، زنده. پس مگذارید گناه در بدنهای فانی شما فرمان براند تا امیال آن را اطاعت کنید. اعضای بدن خود را تسلیم گناه نکنید تا ابزار شرارت باشند، بلکه همچون کسانی که از مرگ به زندگی بازگشتهاند، خود را تسلیم خدا کنید. و اعضای بدن خود را به او بسپارید تا ابزار پارسایی باشند. زیرا گناه بر شما فرمان نخواهد راند، چون زیر شریعت نیستید بلکه زیر فیضید." رساله پولس رسول به رومیان۶:۱۱-۱۴
سال نو را با عهدی تازه و فکری تازه و قلبی تازه آغاز کنیم. خدا فرصتی دوباره به زمین بخشیده است و حتی دل سرد خاک را گرم کرده است پس دلگرم شویم و یادمان باشد که در مسیح خلقت تازهای در ما آغاز شدهاست، چیزهای کهنه درگذشته است و اینک همه چیز تازه شده است.
سال نو بر همگان مبارک باد.