چاپ کردن صفحه

آیا شما محبت مسیحی دارید؟

مقدمه: 
ملاک محبت برای یک مسیحی چیست؟ کتاب مقدس مثل جواب هر سئوالی، جواب این سئوال را نیز به ما می دهد.


کتاب مقدس کتاب محبت نامیده می شود. چون در آن خدا ما را محبت می نماید. کلام خدا می گوید"او جهان را آنقدر محبت نمود که فرزندش را داد تا جهان را نجات دهد" (یوحنا 3:16) خدا محبتش را در عمل مرگ مسیح ثابت کرد (رومیان 5:8) ما هم خوانده شده ایم که خدا و انسانها را محبت کنیم. دنیا می گوید: Love is god اما مسیحیت می گوید God is love .خیلی جالب است که مسیح بزرگترین حکم اول و بزرگترین حکم دوم را به محبت اختصاص داد و آنها را مثلا به ایمان، تقدس و دانش مربوط نساخت!

حکم اول" محبت به خدا با تمام جان و فکر و دل و قوت "حکم دوم"محبت به دیگران به اندازه خودمان." و مسیح گفت بزرگتر از ایندو چیزی نیست. محبت تکمیل شریعت است. محبت مهمترین نیاز مردم دنیا می باشد. محبت ملاک زندگی مسیحی است و به قول آگوستین قدیس "محبت داشته باش و هر کاری می خواهی بکن." چون با محبت ما دیگر قوانین خدا را هم احترام و اطاعت خواهیم نمود.

بخش اصلی:
1- محبت و عطای زبانها:
" اگر به زبانهای آدمیان و فرشتگان سخن گویم، ولی محبت نداشته باشم، زنگی پرصدا و سنجی پرهیاهو بیش نیستم. "
اگر ما عطای زبانها (به زبان فرشتگان و یا زبان ناآموخته) را داشته باشیم و یا فن سخن وری عالی داشته باشیم ولی بدون محبت تنها سر و صدا راه انداخته ایم. بدون محبت (به خدا و انسانها) این عطا باعث برکت نمی گردد و حتی باعث لغزش خواهد بود. بدون محبت این عطایا خدا را جلال نمی دهد. خیلی جالب است که بدانید نه موسی، نه پولس و نه پطرس سخنوران خوبی نبودند ولی چون محبت داشتند باعث نجات مردم و جلال نام خداوند گشتند. به تمام کسانی که فکر می کنند چون عطای زبانها را دارند بنابرین روحانی تر از خواهران و برادران خود هستند، می گویم که ملاک خدا برای روحانیت محبت و تشبه به مسیح است نه عطایا. اگرچه عطایا نیز جای خود را در برنامه خدا دارند.

2- محبت و علم، ایمان و نبوت:
" اگر قدرت نبوّت داشته باشم و بتوانم جملۀ اسرار و معارف را درک کنم، و اگر چنان ایمانی داشته باشم که بتوانم کوهها را جا‌به‌جا کنم، امّا محبت نداشته باشم، هیچم. "
ببینید محبت چقدر بزرگ است که این عطایای عالی و آسمانی بدون محبت هیچ هستند. نبوت به این معنا است که خدا با شخصی صحبت می کند، امروزه نبوت به معنای آوردن پیامی نو که در کتاب مقدس آشکار نشده نمی تواند باشد، چون زمان چنین نبوتهایی تمام شده است. ولی امروز نبوت می تواند بصورت تشویق و بنا و نصیحت ایمانداران باشد. عطای علم کسانی دارند که چیزهای مخفی از دیگران را خدا به آنها مکشوف کرده است و عطای عالی ایمان که می تواند غیر ممکنها را ممکن سازد ولی همه اینها بدون محبت هیچند.
امروز دنیا واعظینی خوب، قهرمانان ایمان و شفا دهندگان زیادی دارد ولی نیاز امروز افراد دنیا محبت شدن است. ما مخالف عطایا نیستیم، ولی می خواهیم اهمیت محبت را بدانیم و عطایایمان را با محبت بکار ببریم، چون در غیر اینصورت حتی می تواند مضر و باعث جدایی و تفرقه کلیساها گردد.
شاید بپرسید آیا خدا چنین عطایای عظیمی را به کسی که محبت ندارد می دهد؟ به نظر من "نه " نمی دهد. ولی باید مواظب بود که بعداز داشتن این عطایا محبت خود را از دست ندهیم. ما باید در محبت رشد کنیم تا به حد محبت عیسی برسیم.

3- محبت و کارهای خیرخواهانه و شهادت:
" اگر همۀ دارایی خود را بین فقیران تقسیم کنم و تن خویش به شعله‌های آتش بسپارم، امّا محبت نداشته باشم، هیچ سود نمی‌برم. "
محبت از کارهای خیر خواهانه، بشارت و شهید شدن در راه خدا مهمتر است. گرچند که بدون محبت واقعی نمی توان این کارها را کرد، ولی ما متاسفانه گاهی بعلت جلال و نشان دادن خودمان، به دیگران کمک می کنیم و گاهی برای رقابت با دیگران بشارت می دهیم. مسیح گفت هر موقع خواستی مهمانی دهی شلان و مریضان و ذلیلان را دعوت کن چون آنها نمی توانند آنرا جبران کنند. محبت واقعی این است. محبت واقعی آن است که فرانچسکو نشان داد که با اینکه ثروتمند بود برای خدمت بین جذامی ها رفت.
شهیدان نزد خدا جایگاهی عالی دارند، این حقیقتی کتاب مقدسی است ولی محبت از شهادت هم بالاتر است!
محبت بالا تر از اطلاعات مذهبی است، محبت بالاتر از مدارک دکترای الهیاتی است! اگرچه داشتن اطلاعات کتاب مقدسی و سیستماتیک برای خدمت لازم است ولی محبت مهمتر است. ما گاهی کلیسا می آییم و تنها چیزهای جدید یاد می گیریم، ولی ما خوانده شده ایم که در محبت رشد کنیم. محبت ملاک شاگردی است. مسیحی خوب از نظر من کسی است که پر از محبت نسبت به خدا، ایمانداران و حتی گناهکاران و بی ایمانان است.

4- محبت و صبر:
" محبت بردبار و مهربان است. "
محبت صبور است. اگر به زندگی مردان خدا در کتاب مقدس نگاهی بیاندازیم می بینیم که اکثر آنها افراد صبور بودند. نوح سالها در موعظه و ساخت کشتی در حالیکه احتمالا مسخره می شد صبر کرد. ابراهیم برای تولد پسرش اسحاق صبر کرد. یعقوب برای ازدواج با دختر مورد علاقه اش صبر کرد. یوسف سالها صبر کرد تا تحقق رویاهایش را دید. داود سالها صبر کرد تا پادشاه شد. ایوب در مشکلات و مصیبت صبر کرد. شاگردان برای پری روح القدس صبر کردند. رسولان در جفاها صبر کردند. اگر بخواهیم به محبت و صبر خود نمره دهیم چه نمره ای می دهیم؟ اگر خود را آدم پر محبتی می دانیم، آیا صبور هستیم؟ از خداوند بخواهیم که صبر و محبت خود را به ما بدهد.

5- محبت و مهربانی:
مهربانی از ثمرات روح است و شخص پر محبت مهربانی را نه فقط در کلام بلکه در قلب و اعمال خود نشان می دهد. مهربان کسی است که به نیازهای اطراف خود حساس است و هر کاری را برای خدمت به دیگران انجام می دهد. مهربان کسی است که دیگران از معاشرت با او احساس لذت می کنند.


6- محبت و حسادت:
" محبت حسد نمی‌برد "
محبت حسادت نمی کند. علت حسادت این است که ما می خواهیم بهترین باشیم و خودمان جلال یابیم که با محبت سازگار نیست. محبت از پیشرفت دیگران، از رشد و از خدمت دیگران ناراحت نمی شود. خواست خدا این است که ما پیشرفت کنیم و در خداوند رشد کنیم ولی باید باعث پیشرفت دیگران هم گردیم نه مانع پیشرفت آنها. این یعنی با محبت رفتار کردن.
عکس العمل یحیی تعمیدهنده چقدر فروتنانه و پر از محبت بود، وقتی به او گفتند:"همه نزد عیسی می روند". او گفت:"او باید بزرگتر شود و من کوچکتر" هر موقع در زندگیمان ما هم به کنار برویم و عیسی نمایان گردد بدانیم که با محبت عمل نموده ایم. 
لازم نیست به کسی حسادت کنیم چون هر آنچه که بخواهیم خدای ما حاضر است سخاوتمندانه به ما بدهد، پس آنجا که محبت است جایی برای حسادت نیست.

7- محبت و غرور:
" محبت فخر نمی‌فروشد و کبر و غرور ندارد. "
در محبت غرور نیست، آدم مغرور فقط به فکر خودش است. او فکر می کند مرکز و محور جهان است و عیسی و پدر و روح القدس و فرشتگان و کلیساها و شبانان همه دور او می چرخند.آدم مغرور فکر می کند بدون او کارها جلو نمی رود. او نظر، کمک و همکاری و دعا و مشورت هیچکس را نمی پذیرد. البته اعتماد به خود داشتن بر اساس معیارهای کلام خدا خوب است ولی باید بدانیم که خیلی چیزها در دست خداوند است و اگر او اراده کند ما شاید نفسمان بند بیاید و بمیریم، پس در حضور خدای عظیم فروتن شویم. کسی که محبت دارد دلیلی برای فخر کردن ندارد او تنها دلیلی برای محبت کردن دارد. مثل پولس که خود را مدیون همه برای محبت کردن می بیند.

8- محبت و رفتار ناشایست:
" رفتار ناشایسته ندارد "
محبت رفتارهای ناشایست و جلف و سبک انجام نمی دهد. منظورم همه آن رفتارهای است که شایسته نام مسیحی نیست و باعث لغزش مردم می گردد. خیلی از پسران و دختران باهم رفتارهای ناشایست انجام می دهند و آن را عشق می نامند ولی در محبت رفتار ناشایست وجود ندارد. لباسهای نامناسب، دوستیهای کنترل نشده، وارد حریم خصوصی دیگران شدن، سیگار و مست کردن، مسخره کردن دیگران و خیلی موارد دیگر جزو موارد رفتارهای ناشایست می باشد.

9- محبت و نفع شخصی:
" محبت نفع خود را نمی‌جوید" 
یک شخص روحانی گفته است:"محبت زمانی آغاز می شود که نیاز یک همنوع مهمتر از نیاز من می گردد." کسی که محبت دارد در پی منافع شخصی نیست بلکه او به فکر دیگران است. او به فکر نجات گناهکاران، حل شدن مشکلات مردم و رشد ایماندارن است، او به فکر فقیران و محتاجان و انسانهای طرد شده است و خدا حاضر است به چنین کسانی که برای مردم "بار" دارند تمام ابزارهای لازم برای خدمت را دهد و درهای خدمت را باز کند.


10- محبت و خشم:
" به آسانی خشمگین نمی‌شود "
ما اغلب عصبانی می شویم چون به فکر خود هستیم.کلام خدا در باب 1 یعقوب آیه 19 می گوید "در خشم سست باشید، زیرا خشم انسان عدالت خدا را انجام نمی دهد." مسیح خداوند با وجود اینکه او را مضروب ساخته و مصلوب کردند ولی در او خشم و عصبانیتی وجود نداشت، بلکه او پر از محبت بود و حتی دعا کرد که خدا آنها را ببخشد، همین رویه در مورد استیفان نخستین شهید مسیحی نیز صدق می کند. اگر می خواهید بر عصبانیت و خشم خود غلبه کنید بر محبت خود بیافزایید. با به خدا نزدیک شدن ما هم مثل او پر محبت می گردیم. خشم نشان می دهد که هنوز شما مسیحی و خادم بالغی نیستید.

11- محبت و کینه و انتقام و فکرهای بد:
" کینه به دل نمی‌گیرد "
مسیح گفت:"اگر می خواهید وارد ملکوت خدا گردید باید مثل بچه ها شوید" بچه ها زود می بخشند، زود فراموش می کنند، زود اعتماد می کنند، کینه ای و عقده ای و به فکر انتقام نیستند. محبت باعث می شود ما هم اینچنین عملکردی داشته باشیم. محبت باعث می شود بدیهای دیگران را زود فراموش کنیم و در قلب و فکرمان چیزی نگه نداریم. یوسف که برادرانش را بخشید و داود که شائول را بخشید و انتقام نگرفت، نمونه های از محبت برای ما هستند.

12- محبت و ناراستی:
"محبت از بدی مسرور نمی‌شود" 
محبت از اخبار و رویدادهای بد حتی برای دشمنانش شاد نمی شود. محبت هیچ گاه اسرار دیگران را فاش نمی کند، محبت از غیبت کردن و خوار کردن دیگران لذت نمی برد. ناراستی آن خصوصیتی نیست که پدر ما وقتی از آسمان نگاه می کند، می خواهد آنرا در ما ببیند. محبت با ناراستی و نا عدالتی ارتباطی ندارد.

13- محبت و راستی:
" محبت با حقیقت شادی می‌کند. "
محبت از راستی، از گسترش پیغام راستی که همان پیغام انجیل است، از پیروزیهای خدا و از جلال یافتن خدا خوشحال می شود. در محبت خبری از دروغ، حقه بازی و کلک و پیچاندن و تحریف حقیقت نیست. در محبت راستی است.

14- محبت و مدارا کردن:
" محبت با همه‌چیز مدارا می‌کند"
محبت با همه مدارا می کند، محبت از مردم مخصوصا محتاجین و مردم بدبخت حمایت می کند، اگر قادر به تحمل دیگران نیستیم، احتیاج داریم در محبت بیشتر رشد کنیم. کسی که محبت دارد باعث ناراحتی هیچ کس نمی شود و از حضور دیگران ناراحت نمی شود.

15- محبت و ایمان:
" همواره ایمان دارد "
محبت به مردم اعتماد می کند، محبت خوش بین و واقع بین است. یک مسیحی نیز باید خوش بین و واقع بین باشد. محبت به خدا شک نمی کند و به سادگی وعده های خدا را می پذیرد و با سادگی به دیگران خدمت می کند.

16- محبت و امید:
"محبت همیشه امیدوار است و در همه‌حال پایداری می‌کند."
محبت با امید، به آینده می نگرد، کسی که محبت دارد دارای روح تشویق کننده است. او خوبیهای دیگران را تشخیص داده و به آنها امید می بخشد. محبت باعث می شود امید عوض شدن بدترین افراد به بهترین مقدسین، بدترین شرایط و مشکلات و بیماریها به متبارک ترین شرایط وجود داشته باشد.

نتیجه: کلام خدا می گوید "سه چیز مهم است ایمان، امید و محبت ولی مهمترین آنها محبت است." مسیح می گوید" فرمانی تازه به شما می دهم "همدیگر را محبت کنید آنگونه که من شما را محبت نمودم." و از محبت ما دنیا می فهمد که ما شاگردان مسیح هستیم. حال شاید بگوید من یاد گرفتم که باید محبت کنم و محبت بزرگترین خواسته خدا است، ولی چگونه این محبت را بدست آورم؟ ما با نزدیک شدن به خدای محبت و مشارکت با او متبدل شده و به شباهت او در می آئیم و ما نیز پر از محبت می گردیم. در این پایان ضمن توبه از تمام گناهانمان که بخاطر کمبود محبت انجام داده ایم از روح القدس بخواهیم ما را از محبت الهی پر سازد.
(دعا کنیم)

  • مطالعه 3717 مرتبه

Twitter

Facebook

Google+