در باب 8 حزقیال می بینیم که قوم خدا در تاریکی و در خفا مرتکب گناهان و رجاسات پی در پی ای می شوند و به این خیال که خدا آنها را نمی بیند و زمین ایشان را ترک کرده است اما غافل از اینکه خدا تمام آن گناهان را در رویایی به حزقیال نشان می دهد و این رویا همچنان تا باب 9 ادامه می یابد تا جایی که از آیه 4 به بعد داوری خدا بر اورشلیم آغاز می شود و این داوری از قدس خدا شروع شده یعنی از ایمانداران و فرزندان خدا و سپس نوبت به شهر می رسد که همانا مردم بی ایمان هستند اما در این میان خدا مردی را که به کتان ملبس بود و دوات کاتب را در کمر داشت مامور می کند تا بر پیشانی آنانیکه از این رجاسات آه و ناله می کنند یعنی دوری میگزینند مهر زده و موت دیگر بر آنان تسلطی نداشته باشد این حقیقت را در مکاشفه باب 7 آیه 3 نیز میبینیم.(در اینجا وحدت و یگانگی کتابمقدس آشکار می شود که قرنها بعد مجدد همان رویا را که حزقیال دید یوحنا نیز می بیند)
این داوری به دست عیسی مسیح به انجام خواهد رسید که جان خود را در راه بسیاری فدا کرد و مردمان را به خون خود از هر قبیله و زبان و قوم و امت خرید و ایشان را برای خدای ما پادشاهان و کهنه ساخت که بر زمین سلطنت خواهند کرد.
اما آنچه که در این بابها باعث دگرگونی در من شد مهری بود که بر پیشانی افرادی که به دور از گناه هستند خورده می شود این برای من بیداری عظیمی بود که شاید از همین الان این کار شروع شده و خدا مهر خود را بر پیشانی آنانی که به دور از گناه هستند می زند این فکر لرزه بر من انداخت و من را به فکر فرو برد که آیا من جز آن افراد خواهم بود یا نه؟ مبادا این زمان بگذرد و من در خواب غفلت باشم و زمانی برسد که دیگر درها بسته شده و من به بیرون جایی که گریه و فشار دندان است و آتشی که خاموشی ندارد افکنده شوم.
در مکاشفه 21 آیه 8 چنین آمده است:
(( لکن ترسندگان (کسانی که از فشارها و تنگیها می ترسند و حاکمیت خدا را قبول ندارند)
بی ایمانان
خبیثان
قاتلان (کسانی که بی سبب به برادر خود خشم می گیرند و او را احمق می خوانند)
زانیان (افراد خود پرست و خود ستا که از خدا دور می شوند) جادوگران و بت پرستان (اول سموئیل 23:15 که سرکشی از کلام خدا همانا جادوگری و بت پرستی می باشد)
و جمیع دروغ گویان نصیب ایشان در دریاچه افروخته شده به آتش و کبریت خواهد بود این است موت ثانی.
پس مواظب باشیم و تا فرصت باقی است خود را هر روزه تفتیش کنیم و ببینیم که آیا در ما راه فسادی هست آیا خدمتی که می کنم خدا را جلال می دهد آیا سخنان زبانم و تفکرات دلم او را شادمان می سازد آیا دعاهای من بر طبق اراده او می باشد و اگر چنین نیست از روح خدا بخواهیم که ما را به طریق جاودان هدایت کند وهمشکل این جهان نشویم بلکه به تازگی ذهن خود صورت خود را تبدیل دهیم تا دریافت کنیم که اراده نیکوی پسندیده کامل خدا چیست چنانکه می دانیم که آن روز نزدیک است.
سخن خود را با آیاتی از کلام خدا به پایان می برم.
((اما این را بدان که در ایام آخر زمانهای سخت پدید خواهد آمد زیرا که مردمان خودپرست خواهند بود و طماع و لاف زن و متکبر و بدگو و نا مطیع والدین و ناسپاس و ناپاک و بی الفت و کینه دل و غیبت گو و ناپرهیز و بی مروت و متنفر از نیکویی و خیانتکار و تند مزاج و مغرور که عشرت را بیشتر از خدا دوست می دارند که صورت دینداری دارند لیکن قوت آن را انکار می کنند از ایشان اعراض نما. دوم تیموتاوس1:3_5))
باشد که همگی ما روزی در پیشگاه تخت او حاضر شویم و تا ابد در کنار شاه شاهان عیسی مسیح خداوند باشیم. خداوند به همه شما برکت و سلامتی عطا کند.